Eerste blad    Vorig blad

Blad 34 van 48 bladen

Volgend blad    Laatste blad

211567786    Johan II van SALM

 

Graaf van Salm Elzas, vermeld 1347-1401, Graaf van Chiny 1358-65.

Getrouwd met
211567787    Philippina van VALKENBURG, dr. van Jan I van VALKENBURG (zie 423135574) en Katharina van VOORNEBURG (zie 423135575).
Waaruit geboren:

1.	Nn van SALM? (zie 105783893).

211567788    Willem III (V) d'AQUITANIE[1] (de Grote), geboren ca. 969, overleden op zaterdag 31 januari 1030 te Maillezais, begraven te Maillezais.

 

Graaf van Poitiers, Hertog van Aquitanië

Willem werd opgevoed door zijn moeder, na de scheiding van zijn ouders. In 988 keerde hij terug naar Poitou en deed in 992 een schenking aan de abdij van Saint-Maixent. Toen zijn vader afstand deed in 993, werd Willem hertog van Aquitanië, graaf van Poitou en lekenabt van de abdij van Saint-Hilaire te Poitiers.

Willem had gestudeerd en was een vrome vorst, die een vredelievend bestuur voerde en ernaar streefde conflicten diplomatiek of juridisch op te lossen. Hij had een goede verstandhouding met keizer Hendrik II en wisselde geschenken met hem uit.

Nederlagen

Militair was hij echter niet succesvol. Hij moest een beroep doen op Robert II van Frankrijk om zijn vazal Boso II, graaf van La Marche, te bedwingen en dat mislukte ook nog. Hij werd verslagen door Fulco III van Anjou, en moest daardoor Loudun en Mirebeau opgeven. Ook de Vikingen versloegen hem in 1006. Ten slotte gaf hij Confolens, Ruffec en Chabanais af aan zijn vazal Willem III van Angoulême.

oen na het overlijden van keizer Hendrik II de Heilige Italiaanse edelen in 1024-1025 onder leiding van Manfred II Olderik van Turijn in Frankrijk een koning zochten, kozen zij Hugo, de zoon van koning Robert. Maar door het verzet van Robert kon dit niet doorgaan en toen boden ze Willem de keizerskroon van het Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie aan. Willem trok naar Italië om het eervolle voorstel te bespreken, maar weigerde voor hem en zijn zoon vanwege de ondoorzichtigheid van de Italiaanse politieke situatie, de eindeloze intriges en het onbedwingbare geharrewar van de rijke Noord-Italiaanse steden. Dit roerige gebied maakte deel uit van het Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie. De heerschappij over een politiek wespennest als het Duiste rijk kon hem niet bekoren. Er zijn zes brieven van Willem over dit onderwerp bewaard gebleven. Keizer Koenraad II volgde toen keizer Hendrik II op.

Willems dochter Agnes van Poitou (1024-1077) werd na zijn dood in 1030 opgenomen in de hofhouding van haar oom, de graaf van Bourgondië. Toen ze in diens gevolg in Besançon verbleef trok ze de aandacht van de in Oosterbeek bij Arnhem geboren Duitse keizer Hendrik III (1017-1056). Ze trouwden in 1043 in Ingelheim. Na Hendriks dood in 1056 was Agnes regentes van het Heilige Roomse Rijk voor haar zoon, de latere keizer Hendrik IV. Tijdens haar regering spanden haar halfbroers, de toekomstige hertogen Willem VI en Willem VII zich in om het hertogdom Aquitanië z'n oude, oorspronkelijke grenzen terug te geven, ofwel uit te breiden met het hertogdom Gascogne.

Willem ondersteunde de invoering van de Godsvrede. Hij voerde een actieve correspondentie met grote kerkleiders, wetenschappers en machthebbers. Willem stichtte een kathedraalschool in Poitiers, verzamelde manuscripten en stichtte een bibliotheek. Hij herbouwde de kathedraal van Poitiers. Willems hof in Poitiers werd in West-Europa diep gerespecteerd om de hoffelijke omgangsvormen die er golden. Het hof werd een leerschool waar grote heren hun zonen naar toe stuurden om er 'hoffelijk' en 'ridderlijk' gedrag te leren.

Willem stichtte de abdijen van Maillezais (1010) en Borgeuil. Ieder jaar maakte hij een pelgrimsreis naar Rome (Italië) of Compostela (Spanje). In 1029 trad Willem af en werd monnik in het klooster van Maillezais.

Willem is drie maal getrouwd:

1.     ca. 997 Adalmode van Limoges, dochter van Géraud, burggraaf van Auvergne, weduwe van Audebert I graaf van La Marche en Périgord.

1.   Willem VI (1004-1038)

2.   Adelheid (ovl. na 1033)

2.     1011, voor 10 maart, Brisca (Sancha) van Gascogne, dochter van Sancho Willem, hertog van Gascogne.

1.   Otto (1012-1039)

2.   Theobald, jong overleden

3.     1019 Agnes van Mâcon, dochter van Otto Willem van Bourgondië

1.   Pieter, die als hertog de naam Willem VII koos

2.   Guy, die als hertog de naam Willem VIII koos

3.   Agnes van Poitou

4.   Beatrix (ovl. 1109), die huwde met graaf Raymond I van Melgeuil.

 

zn. van Duc Willem II (IV) d'AQUITANIE (zie 423135576) en Emma de BLOIS (zie 423135577).

Getrouwd (1) ca. 997 met Almodis van GEVAUDAN, geboren ca. 970, overleden ca 1005.
Waaruit geboren:

1.	Duc Willem IV (VI) (le Gros), geboren ca 1004, overleden op vrijdag 15 december 1038. Graaf van Poitou.
2.	Adelheid

 

Getrouwd (2) ca. 1011 met Sancha Brisca van GASCOGNE, geboren ca. 970, overleden ca 1018. {Zij was eerder getrouwd ca. 1011.}
Waaruit geboren:

3.	Odo, geboren ca 1012, overleden op zaterdag 10 maart 1039. Graaf van Poitou, hertog van Gascogne.
4.	Theobald

 

Getrouwd (3) ca. 1018 met

211567789    Agnes de BOURGOGNE[2] (van Macon), geboren ca. 995, overleden op maandag 10 november 1068, dr. van Odo Willem (de Gevangene) de BOURGOGNE (zie 423135578) en Ermentrudis de ROUCY (zie 423135579).
U Waaruit geboren:

5.	Duc, Peter Willem V (VII) Comte (l'Agret, le Hardi) (zie 105783894).
6.	Willem VI (VIII) (Guido Godfried), geboren ca 1025 te Poitiers, overleden op zaterdag 25 september 1087 te Chize, begraven te Moustier Neuf.   Graaf van Poitiers, Hertog van Aquitanië en Gascogne. Getrouwd (1) ca. 1044 met Anna de PERIGORD, geboren ca 1020, overleden ca 1058. Getrouwd (2) ca. 1068 met Hildegardis Alderade de BOURGOGNE, geboren ca 1049, overleden ca 1104, dr. van Robert I de BOURGOGNE (le Vieux) en Ermengarde d'ANJOU (Blanche) (zie 211567729).
7.	Agnes (zie 846370781).
8.	Beatrix, geboren ca 1030, overleden ca 1080, getrouwd ca. 1050 met Raymond de MELGUEIL, geboren ca 1030, overleden ca 1079. Graaf van Melgueil.

 

Getrouwd (2) op maandag 1 januari 1033, gescheiden ca. 1050 van Comte Godfried II (Martel) d'ANJOU, geboren op maandag 14 oktober 1006, overleden op vrijdag 9 november 1067 op 61-jarige leeftijd, zn. van Comte Fulco III d'ANJOU (Nerra) (zie 423135458) en Hildegard de METZ (zie 423135459), gescheiden tussen 6 januari 1049 en 15 augustus 1052.



211567790    Adalbert II de LONGWY-METZ, geboren ca. 995, overleden ca 1048. Hertog van Lotharingen, zn. van Gerard van NEDER-LOTHARINGEN (zie 222035976) en Gisela de METZ (zie 222035977).
Getrouwd ca 1020 met
211567791    Clemence de FOIX, geboren ca 1010, overleden ca 1050, dr. van Bernard-Roger de FOIX (zie 423135582) en Gersende de BIGORRE (zie 423135583).
Waaruit geboren:

1.	Ermessinde de LORRAINE (zie 105783895).
2.	Stephanie / Etiennette (zie 423135351).

211567820    Earl David I of SCOTLAND (the Saint), geboren ca 1080, overleden op zondag 24 mei 1153.

 

 

Earl of Northampton and Huntingdon, iure uxoris, koning der Schotten (1124/53).

 

Na het overlijden van zijn vader (1093) werden David en twee van zijn broers naar Engeland verbannen. In 1097 werd zijn oudere broer Edgar met Engelse steun koning van Schotland. David ging toen vermoedelijk weer in Schotland wonen. Nadat Hendrik I van Engeland de koningstitel van Engeland had verworven en trouwde met een zuster van David, keerde David weer terug naar Engeland en werd een hoveling van Hendrik. Toen Edgar in 1107 overleed verdeelde hij Schotland tussen zijn broers Alexander I van Schotland en David. Alexander kreeg de koningstitel en David kreeg het bestuur over de gebieden ten zuiden van de rivieren Fife en Clyde, en noemde zich "prins van Cumbria".

 

In 1113 trouwde hij met Mathilde van Huntingdon. Zij was ongeveer 10 jaar ouder en weduwe, maar ze had wel aanspraken op het earldom Huntingdon dat grote bezittingen in het noorden van Engeland en het zuiden van Schotland omvatte. David stichtte dat jaar de abdij van Selkirk. In 1024 overleed Alexander. Zijn onwettige zoon Malcolm probeerde koning te worden maar David versloeg hem in twee veldslagen, met Engelse hulp. David had weinig zin in de traditionele kroning op de Stone of Scone en kon slechts met grote moeite door de bisschoppen worden overgehaald om mee te werken. David kreeg nooit veel gezag in het noorden van Schotland en verkeerde meestal als hoveling in Engeland of Normandië.

 

Zn. van King Malcolm III (Canmore) of SCOTLAND (zie 211592862) en Margareth of WESSEX (the Saint) (zie 211592863).
Getrouwd ca. 1113 met
211567821    Mathilde (Maud) of HUNTINGDON, geboren ca 1072, overleden ca 1130, dr. van Waltheof of NORTHUMBERLAND (zie 423135642) en Judith de LENS (zie 423135643).
Waaruit geboren:

1.	Count Henry of HUNTINDON (zie 105783910).

 

 

211567822 Robert I de BEAUMONT le ROGER, geboren ca 1046, overleden op woensdag 5 juni 1118. Graaf van Leicester, heer van Beaumont Le Roger etc.

Getrouwd ca.1096 met211567823    Elisabeth Isabella de VERMANDOIS, geboren ca 1085, overleden 31 februari 1131, dr. van Comte Hugue I de VERMANDOIS (le Grand) (zie 423135646) en Adelaïde de VERMANDOIS (zie 423135647).
Waaruit geboren:

1.

Walram III van BEAUMONT Le ROGER, geboren ca 1104, overleden op zaterdag 9 april 1166. Graaf van Meulent, Worchester en Beaumont Le Roger. Getrouwd ca. 1141 met Agnes de MONTFORT EVREUX, geboren ca 1125, overleden op dinsdag 15 december 1181. Erfdr. van Gournach, dr. van Amalrik/Amaury III de MONTFORT l'AMAURY (zie 105783838) en Agnes de GARLANDE (zie 105783839).

2.

Elisabeth, geboren ca 1106, overleden ca 1160. Voor haar huwelijk was zij konkubine van Kon. Hendrik I van Engeland. Buitenechtelijke relatie met King Hendrik I (Beauclerk) van ENGELAND, geboren ca 1070 te Selby, overleden op zondag 1 december 1135 te Forment, begraven te Reading. Koning van Engeland, hertog van Normandie, zn. van King Willem I de NORMANDIE (de Veroveraar) (zie 211592858) en Mathilde van VLAANDEREN (zie 211592859). {Hij had eerder een buitenechtelijke reatie ca. 1085. (Hendrik I heeft meerdere buitenechtelijke verbintenissen gehad, maar het is niet steeds duidelijk wie de moeder is van de vele bastaards. met Nn van ENGELAND? Geboren ca 1065, overleden ca 1140. Hij was eerder getrouwd op zondag 11 november 1100 te Westminster Abbey met Mathilde van SCHOTLAND, geboren ca. 1079 te Dunfermline, overleden op woensdag 1 mei 1118 te Westminster Palace, begraven te Westminster Abbey, dr. van King Malcolm III (Canmore) of SCOTLAND (zie 211592862) en Margareth of WESSEX (the Saint) (zie 211592863). Hij was eerder getrouwd op zaterdag 29 januari 1121 met Adelheid van LEUVEN, geboren ca 1106, overleden op dinsdag 23 april 1157, dr. van Gotfried I van LEUVEN (met de baard) (zie 105783920) en Ida de CHINY (zie 105783921).}

 

Getrouwd (2) ca 1119 met Willem II de WARENNE

Waaruit geboren:

3.	Willem III DE WARENNE, geboren ca 1119, overleden op dinsdag 13 januari 1148. Graaf van Surrey. Getrouwd ca 1130 met Adela de MONTGOMERY, geboren ca 1120, overleden op vrijdag 4 januari 1174, dr. van Comte Willem I Talvas de PONTHIEU en Adelheid (Helena, Helie) de BOURGOGNE. {Zij is later getrouwd ca 1149 met Patrick d'EVREUX.}
4.	Ada de WARENNES (zie 105783911).

211567840    Hendrik II van LEUVEN, geboren 1020, overleden 1078/79 te Nijvel, begraven te Nijvel. Graaf van Leuven.

 

 

zn. van Lambrecht II (Balderic) van LEUVEN (zie 423135680) en Oda von LOTHARINGEN (zie 423135681).
Getrouwd ca. 1055 met211567841    Aleidis van de BETUWE/ORLAMUNDE (van Teisterbant), geboren ca 1030, overleden na 1086

stichtte met haar zonen Hendrik en Godfried het klooster Affligem (1086)

 

dr. van Everhard van de BETUWE (zie 423135682) en nn van de BETUWE? (zie 423135683).
Waaruit geboren:

1.	Hendrik III (van Brabant) (zie 211567766).
2.	Gotfried I (met de baard) (zie 105783920).
3.	Ida (zie 211567641).

211567842 =    55509018 Othon II de CHINY.

 

211567843 =    55509019 Adelheid (Adele) de NAMURS.
 


211567844    Graf Gebhard II von SULZBACH, geboren ca 1053, overleden ca 1085, zn. van Graf Gebhard I von SULZBACH (zie 423135688) en nn von SULZBACH? (zie 423135689).
Getrouwd op dinsdag 7 augustus 1078 met211567845    Irmingard van ROTH, geboren ca 1060, overleden 14 juni, waarschijnlijk 1101, begraven te Kastl, dr. van Kuno van ROTH (zie 423135690) en Uta von DIESSEN (zie 423135691).
Waaruit geboren:

1.	Graf Berengarius II (zie 105783922).

211567846    Otto II van DIESSEN, geboren ca 1045, overleden op zaterdag 24 april 1120.

 

Graaf van Diessen

 

zn. van Berthold II van DIESSEN (zie 423135692).
Getrouwd ca. 1070 met211567847    Justizia ? Geboren ca 1050, overleden 30-1ca1120, begraven te Thanning. (Volgens EUROPÄISCHE STAMMTAFELN NEUWE FOLGE Band I.1 Tafel 86A van onbekende herkomst.)
Waaruit geboren:

1.	Adelheid (zie 105783923).

211567860 =    105796428 Etienne II Henri de BLOIS (le Sage).
211567861 =    105796429 Adèle van ENGELAND.
 


211567862    Engelbert von SPONHEIM KARINTIE, geboren ca 1075, overleden op zondag 13 april 1141.

 

Markgraaf van Istrië

 

zn. van Graf Engelbert von SPONHEIM KARINTIE (zie 423135724) en Hedwig van EPPENSTEIN (zie 423135725).
Getrouwd ca. 1100 Monseigneur 211567863    Uta van PASSAU, geboren ca 1080, overleden ca 1140.
Waaruit geboren:

1.	Mathilde von SPONHEIM-KARINTIë (zie 105783931).
2.	Engelbert, geboren ca 1110, overleden op zaterdag 6 oktober 1173.   Markgraaf van Istrie. Getrouwd ca. 1140 met Mathilde van SULZBACH, geboren ca. 1120, overleden op woensdag 3 november 1165, dr. van Graf Berengarius II von SULZBACH (zie 105783922) en Adelheid van DIESSEN (zie 105783923).
3.	Rapoto von SPONHEIM KARINTIë, geboren ca 1120, overleden ca 1185. Graaf van Ortenburg en Krainburg. Getrouwd ca. 1163 met Elisabeth van SULZBACH, geboren ca 1135, overleden op maandag 23 januari 1206, dr. van Graf Gerhard III von SULZBACH (zie 63340642) en Mathilde der WELFEN (zie 63340643).

211571216 =    55509018 Othon II de CHINY.

 

211571217 =    55509019 Adelheid (Adele) de NAMURS.
 


211571218    Comte Reinauld I de BAR-le-DUC (eenoog)[3], geboren ca 1090, overleden op zaterdag 24 juni 1150. Graaf van Bar, zn. van Comte Dietrich III de BAR MOUSSON (zie 211567774) en Irmtrud de BOURGOGNE-IVREA (zie 211567775).
Getrouwd ca 1112 met
211571219    Gisela de VAUDEMONT, geboren ca 1080, overleden 1141, dr. van Monseigneur Milon I de MONTHLERY (le Grand) (zie 423142438) en Lithuaise de TROYES (zie 423142439),

Waaruit geboren:

1.	Clementia de BAR MOUSSON, geboren ca 1110, overleden op donderdag 20 januari 1183. Getrouwd (1) ca. 1129 met Reinauld de CLERMONT BEAUVAIS, geboren ca 1082, overleden ca 1162.   Graaf van Clermont en Beauvais   zn. van Hugo de CLERMONT BEAUVAIS en Margaretha van RAMERU. {Hij was eerder getrouwd ca. 1103 met Adelaïde de VERMANDOIS (zie 423135647).} Getrouwd (2) ca. 1163 met Ridder Thibaut van CREPY, geboren ca. 1140, overleden op donderdag 20 januari 1183, zn. van Thibaut? van CREPY en Elisabeth de CHÂTILLON.
2.	Agnes de BAR MOUSSON (zie 105785609).
3.	Renaud II de BAR MOUSSON, graaf van Bar (1149), geboren ca 1115, overleden op zaterdag 25 juli 1170, begraven te St Michiel, vermeld 1135-70, neemt deel aan de tweede kruistocht (1147-49) onder de franse koning. Getrouwd ca. 1155 met Agnes de BLOIS, vrouwe van Ligny, geboren ca 1138, overleden ca 1197, begraven te Trois Fontaines, dr. van Theobald IV de BLOIS CHAMPAGNE (le Grand) (zie 105783930) en Mathilde von SPONHEIM-KARINTIë (zie 105783931).
4.	Stephania de BAR MOUSSON, geboren ca 1120, overleden ca 1178, getrouwd  voor 22 oktober 1144 met Hugo III de BROYES   heer van Broyes, Marne en Chateauvillain   geboren ca 1120, overleden 1199, begraven te Clairveau, vermeld 1131, zn. van Simon I de BROYES en Felicite de BRIENNE. {Hij was eerder getrouwd met Isabella van DREUX, geboren ca 1160, overleden ca 1239, dr. van Comte Robert I de DREUX de FRANCE (le Grand) (zie 52891918) en Havise d'ÉVREUX (Hedwig of Salesbury) (zie 52891919).}
5.	Nn de BAR MOUSSON, geboren ca 1120, overleden ca 1170, getrouwd ca 1140 met Konrad von KYRBURG.

211571226    Hendrik I de la ROCHE (van NAMEN), geboren ca 1070, overleden op zondag 5 juni 1138, zn. van Comte Albert III de NAMURS (zie 52891944) en Ida von SAKSEN BILLUNG (zie 52891945).
Getrouwd ca. 1110 met

211571227    Mathilde van LIMBURG, geboren ca 1095

 

 

overleden ca. 1140, dr. van Graaf Hendrik I van LIMBURG (zie 105783872) en Adelheid van POTTENSTEIN (zie 105783873).
Waaruit geboren:

1.	Beatrix de NAMURS la ROCHE, geboren ca 1110, overleden ca 1160, getrouwd ca. 1125 met Gerard van BREDA, geboren ca 1100, overleden ca 1150. Heer van Breda.
2.	Godfried van NAMEN, geboren ca 1115, overleden ca 1140.   Heer van La Roche.
3.	Comtesse Mathilde (Mahaut) de la ROCHE en ARDENNES  (zie 105785613).
4.	Hendrik II de NAMURS, geboren ca 1120, overleden ca 1152.   Heer van La Roche.

211571228    Guido de GUISE, geboren ca 1065, overleden ca 1141

 

Heer van Guise en Lescieres

 

zn. van Godfried de GUISE (zie 423142456) en Ada de MONDIDIER (zie 423142457).
Getrouwd ca. 1120 met

211571229    Adeline de MONTMORENCY, geboren ca 1100, overleden ca 1145, dr. van Burchard seigneur de MONTMORENCY (zie 423142458) en Agnes de BEAUMONT SUR OISE (zie 423142459).
Waaruit geboren:

1.	Bouchard (zie 105785614).

211571304    Burggraaf Wouter van DOORNICK, overleden na 1137, zn. van Burggraaf Everard I Radulf van DOORNICK (zie 423142608) en Francka (zie 423142609).
Getrouwd met
211571305    Petronella.
Waaruit geboren:

1.	Everhard II Radulf (zie 105785652).

211571314    Gervais de RETHEL, geboren ca 1060, overleden ca 1124. Aartsbisschop van Rouen, Graaf van Rethel, zn. van Comte Hugue I de RETHEL (zie 211567732) en Melisande de MONTHLERY (zie 211567733).
Getrouwd ca. 1120 met
211571315    Elisabeth van NAMEN, geboren ca 1087

 

overleden ca 1149, dr. van Comte Godfried de NAMURS (zie 26445972) en Sybille de PORCEAN (zie 423142631).
Waaruit geboren:

1.	Elisabeth (zie 105785657).

 

Getrouwd (2) ca. 1125 met Clerembauld van ROSOY, geboren ca. 1090, overleden ca. 1150. Heer van Rosoy. {Hij was eerder getrouwd ca. 1125 met Elisabeth van NAMEN, geboren ca 1109, overleden ca 1149, dr. van Comte Godfried de NAMURS en Ermesinde van LUXEMBURG (zie 26445973).}



211577608 =    105783892 Giselbert van LUXEMBURG.

211577609 =    105783893 nn van SALM?.
 


211577612    Otto I von NORTHEIM[4], geboren ca 1030, overleden op woensdag 11 januari 1083, begraven te Northeim Nicolaaskapel.

Graaf van Northeim, hertog van Beieren (1061-1070). Zou kort voor zijn dood nog een klooster in Northeim hebben gesticht, vermoedelijk het St. Blasiusklooster.

Dochter Richenza zou keizerin van Duitsland worden, als echtgenote van Lothar III.

 

Otto van Northeim (ca. 1030 - 11 januari 1083) was een van de belangrijkste tegenstanders van keizer Hendrik IV.

Otto erfde het graafschap Northeim. Tijdens het bestuur van regentes Agnes van Poitou kreeg Otto een belangrijke positie in Duitsland. Agnes probeerde haar macht te behouden door de hoogste adel zo veel mogelijk macht te ontzeggen. Ze bestuurde met hulp van de geestelijkheid, ministerialen en de lager adel. Door dat beleid werd Otto in 1061 (als Otto II) tot hertog van Beieren benoemd.

Een jaar later al kreeg Otto te maken met de hovelingen die ontevreden waren over het beleid van Agnes. Hij sloot zich aan bij deze fractie, waar onder anderen Egbert I van Meißen en de aartsbisschoppen Anno II van Keulen, Adalbert van Bremen en Siegfried I van Mainz toe behoorden. Na een feestmaal in de palts van Kaiserswerth nodigde Anno de jonge Hendrik IV uit om zijn schip te bezichtigen. Toen de jongen en de samenzweerders aan boord waren, voer het schip onverhoeds weg. Hendrik sprong in paniek overboord en zou zijn verdronken als Egbert hem niet was nagesprongen en hem had gered. De samenzweerders eisten dat Agnes de regeringsmacht aan hen zou overdragen, en zij gaf toe.

Als hertog ondernam hij in 1062 een veldtocht naar Hongarije om de daar verdreven koning Salomo weer op de troon te zetten. Ook voerde Otto verschillende politieke missies uit in Italië, en nam in 1069 deel aan een veldtocht tegen de Slaven. Tegen deze tijd hadden Otto en Hendrik een slechte verhouding gekregen door de situatie in Saksen: Hendrik probeerde de grote koninklijke bezittingen rond de Harz (uit de tijd van de Saksische koningen) zeker te stellen en te vergroten, terwijl Otto als graaf van Northeim dat als een bedreiging zag. In 1070 beschuldigde een ridder uit Saksen, Egeno van Konradsburg, Otto ervan dat hij hem opdracht had gegeven om de koning te vermoorden. Ook toen al was het duidelijk dat deze beschuldiging bedoeld was om Otto uit zijn machtige positie te kunnen zetten en zijn bezittingen te confisqueren. Dit plan was uitgewerkt door de Hessische graven Giso II en Adalbert van Schauenburg, die Egeno hadden betaald om Otto te beschuldigen. De koning beval Otto om naar het hof in Goslar te komen, om in een tweegevecht met Egeno door een godsoordeel zijn onschuld te bewijzen. Otto vermoedde een valstrik en kwam in opstand, gesteund door Magnus van Saksen. Op pinksterdag 1071 moesten zij zich echter aan de keizer onderwerpen. Hun functies, leengoederen en eigen bezittingen werden hen afgenomen en ze werden gevangengezet. Otto werd in 1072 weer vrijgelaten en kreeg zijn eigen bezittingen weer terug. Omdat Magnus niet van zijn hertogstitel af wilde zien bleef hij gevangen. Otto's schoonzoon Welf IV verstootte zijn vrouw en werd tijdens het kerstfeest van 1070 te Goslar beleend met het hertogdom Beieren, zonder dat Hendrik IV hierover met de Beierse adel had overlegd. Giso en Adalbert werden door volgelingen van Otto vermoord. Egeno van Konradsburg werd beschuldigd van roof, hem werden de ogen uitgestoken

In 1073 deden de groten van Saksen, onder leiding van Otto, hun beklag bij koning Hendrik IV in Goslar (in Saksen). De koning wilde niet naar hun klachten luisteren, en toen de Saksen met een leger terugkwamen vluchtte hij naar de Harzburg. Toen de Saksen dit kasteel belegerden, moest Hendrik weer vluchten. Magnus van Saksen, die in de Harzburg was opgesloten, werd daarna bevrijd. Het lukte Hendrik niet om een leger op de been te brengen en zo was hij tot een compromis gedwongen (vrede van Gerstungen, 1074). Hendrik beloofde met name om een aantal kastelen te ontmantelen, waaronder de Harzburg. Otto kreeg zijn belangrijkste titels terug (ook die van hertog van Beieren, maar zou die functie niet meer daadwerkelijk uitoefenen), en ook Magnus zal in zijn rechten zijn hersteld. Welf stelde zich in de ontbrandende investituurstrijd duidelijk aan de kant van de paus op.

Ook Otto koos in 1074 de kant van de paus. In 1075 wist Hendrik echter een Saksisch leger te verslaan bij het klooster Homburg aan de Unstruth (ten westen van Erfurt). De Saksische edelen moesten voor het hele leger, barrevoets om genade smeken. Hendrik spaarde hun leven maar nam veel van hun leengoederen af. Otto werd licht gestraft, hij verloor de hertogstitel van Beieren maar werd wel stadhouder van Saksen. Desondanks stelde Otto zich kandidaat als koning toen Hendrik door de paus in de ban was gedaan. Ook nadat de banvloek ongedaan was gemaakt hielden de vorsten hun verzet tegen Hendrik vol, maar ze kozen op 15 maart 1077 Rudolf van Rheinfelden, de hertog van Zwaben tot koning. Otto aanvaardde zijn verlies en werd Rudolfs belangrijkste veldheer. Otto vocht voor Rudolf in de slag bij Mellrichstadt, de slag bij Flarchheim (27 januari 1080, met onbesliste uitkomst hoewel Hendrik daar de Heilige Lans (Wenen) op Rudolf buitmaakte, en in de Slag bij Hohenmölsen.

In 1081 viel Otto van zijn paard en brak een been. Twee jaar later overleed hij aan de gevolgen van die verwondingen. Kort voor zijn dood zou hij nog een klooster hebben gesticht dat was gewijd aan Blasius van Sebaste. Otto werd begraven in de Nicolaaskapel te Northeim (stad).

Otto was de enige zoon van Bernhard van Northeim (ca. 980 - na 1024) en gravin Eilika, mogelijk een dochter van Siegfried van Walbeck. Bernhard was een van de Saksische edelen die op 30 april 1002 de troonpretendent Ekhard I van Meißen doodde. Bernhard was zoon van Siegfried van Northeim (ca. 940 - 1004) en Etehelinde.
Otto was gehuwd met Richenza van Zwaben, mogelijk een dochter van Otto II van Zwaben Volgens Winkhaus onduidelijk of zij uit een Zwabisch geslacht stamt.

 

Zn. van Bernhard von NORTHEIM (zie 423155224) en Eilika von STADE (zie 423155225).
Getrouwd  ca 1050 met
211577613    Richenza (Richeza, Richza) von LOTHARINGEN, geboren ca 1030, overleden ca 1060, dr. van Otto von BLIESGAU DEUTZ (zie 423155226) en Nn von EGISHEIM (zie 423155227).
Waaruit geboren:

2.	Heinrich (de Vette) (zie 105788806) [5].
3.	Siegfried III von BOYNEBURG[6], geboren ca 1053, overleden 1107.
4.	Kuno von NORTHEIM BEICHLINGEN, geboren ca 1055, overleden 1103, vermoord.   Graaf van Beichlingen.,   getrouwd ca. 1087 met Kunegonde von WEIMAR, geboren ca. 1060, overleden op dinsdag 20 maart 1117,   erfdr. van Beichlingen   dr. van Otto von WEIMAR en Adele van LEUVEN.
5.	Ida, geboren ca 1055, overleden ca 1091, getrouwd ca. 1090 met Graf Thimo II von WETTIN, geboren ca 1050, overleden ca 1100. Graaf van Brehna, zn. van Graf Thimo I von WETTIN en nn van BREHNA?
6.	Mechtild[7] (zie 105788813).
7.	Ethelinde[8], geboren ca 1060. Getrouwd (1) ca 1070, gescheiden ca 1070 van Herzog Welf IV von BEIERN[9] (zie 253362572). Getrouwd (2) ca. 1090 met Herman van CALVELAGE[10], geboren ca 1050.

 

Getrouwd  (1) ca 1045 met Graf Hermann III von WERL, geboren ca 1010, overleden ca 1060, zn. van Rudolf von WERL en nn von WERL?

Waaruit geboren:

1.

Oda, geboren ca 1046, overleden op vrijdag 13 januari 1111. Getrouwd ca. 1065 met Lothar Udo II von STADE, geboren ca 1025, overleden op woensdag 4 mei 1082. Markgraaf van de Nordmark Lothar Udo war der vermutlich einzige Sohn des Grafen Lothar Udo I. von Stade, Markgraf der Nordmark aus dem Hause der Udonen und der Adelheid von Rheinfelden, Schwester des Grafen Kuno. Der ursprüngliche Herrschaftsbereich der Grafen von Stade lag an der unteren Elbe um Harsefeld und Stade. Sie besaszen aber infolge einer Eheverbindung, die im 1. Drittel des 11. Jahrhunderts geschlossen wurde, auch im östlichen Sachsen Güter und Rechte. Im Jahr 1044 wurde Wilhelm, Sohn des Grafen Bernhard II. von Haldensleben, neuer Markgraf der Nordmark. 1056, in der Schlacht bei Pritzlawa (bei Werben (Elbe)), wurde das sächsische Heer von den slawischen Liutizen vernichtend geschlagen. Dabei starb auch Wilhelm und Kaiser Heinrich III. belehnte Lothar Udo I., Sohn des Grafen Siegfried II. von Stade, mit der Nordmark. Dieses Reichslehen in der sächsischen Nordmark stärkte die Stellung der Udonen in diesem Raum. Nach dem Tode seines Vaters im Jahre 1057 wurde Lothar Udo II. neuer Markgraf der Nordmark. Er stellte sich gegen die mit ihm verwandten Billunger und gegen den Erzbischof Adalbert von Bremen. Adalbert hatte groszen Einfluss auf den noch unmündigen König Heinrich IV. gewonnen und wollte das Territorium des Erzbistums Bremen zu Lasten kleinerer Grafschaften erweitern. 1063 erwirkte er die übertragung der Grafschaft Stade im Gebiet zwischen Unterelbe und Unterweser an das Erzbistum Bremen, so dass Udo II. in diesem wichtigen Bestandteil des stadischen Besitzes erzbisch÷flicher Lehnsträger wurde. ZunΣchst hatte Erzbischof Adalbert die Grafen von Stade als Gegengewicht zur starken Stellung der Billunger gef÷rdert. Das Verhältnis der Grafen von Stade zu dieser herzoglichen Familie verschlechterte sich bald danach und es brachen kriegerische Auseinandersetzungen zwischen den Udonen und den Billungern aus. Im Jahr 1065 wurde Heinrich IV. volljährig. Lothar Udo II. war 1066 deshalb mit den Billungern am Sturz Adalberts beteiligt und gewann alle verlorenen Rechte und Gebiete zurück. Auch Udo nutzte Adalberts SchwΣche zu Besitzerweiterungen aus. Im Jahr 1068 bekam Udo II. die Mark Zeitz dazu. Im gleichen Jahr marschiert er mit König Heinrich IV. gegen die slawischen Liutizen an der Elbe. 1069 wird der Kriegszug erfolglos beendet. Im Jahr 1071 beteiligt er sich an einer Verschwärung der Fⁿrsten in Bardowiek. Zum aufständischen Adel zählten 1073 auch die Grafen von Stade. Von der k÷nigstreuen Politik ihrer erzbischöflichen Lehnsherren, Adalbert und Liemar, dürften sie sich schon vorher abgewandt haben. Der Herzog von Bayern, Otto II. von Northeim, war 1075 der Anführer der aufständischen Sachsen im Sachsenkrieg gegen Heinrich IV. Udo kämpfte in der Schlacht bei Homburg an der Unstrut auf sächsischer Seite. Sie wurden jedoch geschlagen. Während sich die Mehrzahl der sächsischen Fürsten erst nach langen Verhandlungen zur Unterwerfung bereit fand, verständigte sich Udo bald nach der Niederlage mit dem Köig, der gegen Auslieferung eines seiner Söhne als Geisel darauf verzichtete, ihn in Haft zu nehmen. Gemeinsam mit Erzbischof Liemar ist Udo wenig später als Vermittler zwischen Heinrich IV. und den aufständischen Fürsten tätig geworden. Nach seinem Tod 1082 folgte ihm in der Markgrafschaft sein Sohn Heinrich I. der Lange.   Zn. van Lothar Udo I von STADE en Adelheid von OEHNINGEN.

 

211577614    Egbert I von BRUNSWIJK BILLUNG, geboren ca 1036, overleden op vrijdag 11 januari 1068.

 

Graaf van Brunswijk, Derlingau, Markgraaf van Meissen, Markgraaf van
Friesland, Oostergo, Westergo, Stavoren, Iselgo, Gunzigo en Fivelgo

Graaf van Braunschweig, en heeft daar ook grote bezittingen, en graaf van Derlingau. In 1057 wordt de bisschop van Hildesheim zijn leenheer. Markgraaf van Friesland. Bevordert de handel in Braunschweig en sticht daar het Cyriakosklooster, waar veel van zijn familieleden zullen worden begraven. Wordt in 1067 markgraaf van Meissen.
In 1063 beslist hij in de stiftkerk van Goslar, de bloedige vete tussen de bisschop van Hildesheim en de abt van Fulda, in het voordeel van de bisschop. Een koninklijk onderzoek naar de gang van zaken concludeert dat Egbert daarbij geen misdaad heeft begaan.
Als in 1067 de markgraaf van Meissen overlijdt, ontvangt Egbert dit leengoed. Egbert viert in 1067 het kerstfeest met koning Hendrik IV in Goslar en spreekt daar af om van Irmgard te scheiden en Adela van Leuven, de weduwe van de vorige markgraaf van Meissen, te trouwen. Egbert heeft meerdere redenen om dit te willen. Irmgard is dan al over de 50 en houdt haar bezittingen angstvallig voor zichzelf. Adela is rijk, maar ook jong en mooi, en ze is heel ambitieus. Thuisgekomen schrijft Egbert inderdaad een brief dat hij wil scheiden maar sterft korte tijd later aan een plotselinge koorts. De middeleeuwse kronieken houden het op een combinatie van ziekte en schuldgevoel, maar moord (door Irmgard) lijkt een aannemelijk alternatief. Irmgard vestigt zich een paar jaar later weer op haar bezittingen in Noord Italie

 

zn. van Liudolf von BRUNSWIJK BILLUNG (zie 423155228) en Gertrud (zie 423155229).
Getrouwd  ca 1058 met
211577615    Irmgard di TORINO en SUSA, geboren ca 1015, overleden op zondag 28 januari 1078, dr. van Graf Manfred Odalrich di SUSA (zie 423155230) en Bertha van ESTE (zie 423155231).
Waaruit geboren:

1.	Judith von SCHWEINFURT-SCHWABEN (zie 211567747).
2.	Beatrix, geboren ca. 1040, overleden ca. 1100. Getrouwd ca. 1060 met Heinrich van HILDRITSHAUSEN, geboren ca 1040, overleden ca 1078. Markgraaf van Schweinfurt.
3.	Gisela, geboren ca. 1048, overleden ca. 1095. Getrouwd ca. 1080 met Arnold van DIESSEN[11], geboren ca 1048, overleden ca 1095. Graaf van Andechs.
4.	Bertha Alberade von SCHWEINFURT, geboren ca 1052, overleden ca 1101. Getrouwd (1) ca. 1070 met Hermann von WITTELSBACH, geboren ca 1050, overleden ca 1071. Markgraaf in de Nordgau, zn. van Graf Hermann von WITTELSBACH en Hadegunda von WITTELSBACH (zie 211592689). Getrouwd (2) ca. 1074 met Friedrich von WITTELSBACH, geboren ca 1052, overleden op dinsdag 10 november 1103. Graaf van Kastel, zn. van Graf Hermann von WITTELSBACH en Hadegunda von WITTELSBACH (zie 211592689).

 

Getrouwd  (1) ca 1036 met Markgraf Otto III van SCHWEINFURT

Waaruit geboren:

5.	Gertrud (zie 105788807).
6.	Egbert II, geboren ca 1060, overleden ca 1090. Graaf van Brunswijk, Markgraaf van Meissen en Friesland. Getrouwd ca. 1080 met Oda von WEIMAR, geboren ca. 1060, overleden ca. 1111, dr. van Otto von WEIMAR en Adele van LEUVEN.

211577616    Graf Unruoch in die KEMPENGOUW[12]

 

Graaf in de Kempengouw

 

geboren ca 1010, zn. van Freterhard graf von BLIESGAU (zie 423155232) en nn van de BETUWE? (zie 423155233).
Getrouwd ca 1040 met
211577617    Nn HERMANSDR[13], geboren ca 1020.
Waaruit geboren:

1.	Herman I van MALSEN (zie 105788808).

211577618    Eustatius II (Gernobadatus) de BOULOGNE, geboren ca 1025, overleden ca 1080.

 

Graaf van Boulogne

 

zn. van Comte Eustatius I de BOULOGNE (zie 423155236) en Mathilde van LEUVEN (zie 423155237).
Getrouwd (1) ca. 1036 met Goda Edith of WESSEX, geboren ca 1005, overleden ca 1050, dr. van King Æthelread of WESSEX (the Unready) (zie 1692742904) en Emma van NORMANDIë. {Zij was eerder getrouwd ca. 1020 met Dreux Drogo van VALOIS, geboren ca 1006, overleden ca 1035.

 

Comte d'Amiens, de Mantes, de Potoise et de Vexin

 

zn. van Gautier Walter (le Blanc) van VALOIS (zie 6770170360) en Adele van VALOIS? (zie 6770170361).}
Getrouwd (2) ca. 1055 met Ida von LOTHARINGEN (zie 211577619).
Waaruit geboren:

1.	Ida (zie 105788809).
2.	Eustatius III (zie 105796430).
3.	Godfried (Bewaker van het Heilige Graf), geboren ca. 1060, overleden op maandag 2 april 1100 te Palestina. Graaf van Boulogne, hertog van Neder Lotharingen, bijgenaamd van Bouillon Later op kruisvaart en koning van Jerusalem.
4.	Boudewijn I, geboren ca 1065, overleden ca 1118.   Koning van Jerusalem.

211577619    Ida von LOTHARINGEN, geboren ca 1035, overleden op zondag 13 april 1113, dr. van Herzog Godfried von LOTHARINGEN (zie 423155238) en Uda von LOTHARINGEN? (zie 423155239).
Waaruit geboren: 4 kinderen (zie onder 211577618).
 


211577624    Bernhard von WERL-ARNSBERG[14], geboren ca 1000, overleden ca 1060.

Graaf van Werl en in Friesland. Voogd van Soest, Paderborn, Werden und Liesborn. Bouwt het kasteel van Arnsberg.

, zn. van Graf Hermann II von WERL (zie 423155248) en Godila von ROTHENBURG (zie 423155249).
Getrouwd ca. 1030 met
211577625    Nn von WERL? [15], geboren ca 1000, overleden ca 1060, onbekende herkomst.
Waaruit geboren:

1.	Konrad von WERL (zie 105788812).
2.	Ida grafin von WERL (zie 253362583).

211577626 =    211577612 Otto I von NORTHEIM.

211577627 =    211577613 Richenza (Richeza, Richza) von LOTHARINGEN.
 


211577664    Jan II van ARKEL[16], geboren ca 1010, overleden op vrijdag 7 januari 1032 te IJsselmonde.
 

Jan II Sneuvelde bij het beleg van het Slot Ijselmonde in het jaar 1032.
Tijdens Jan II's regeerperiode stichtte hij een kerk te Spijk en ook in Dalem. Hij trok in 1076, met Robrecht de Vries en diens schoonzoon Dirk V van Holland, op tegen Koenraad, de Bisschop van Utrecht, en hielp het slot te IJsselmonde belegeren. Hij kwam om het leven bij die opstand bij IJsselmonde, mogelijk kon dit ook de Slag bij IJsselmonde zijn geweest, zijn zoon Jan III van Arkel volgde hem op.

zn. van Heer Jan I van ARKEL (zie 423155328) en Elisabeth van CUYCK (zie 423155329).
Getrouwd met
211577665    Margaretha van ALTENA, geboren ca 1012.
Waaruit geboren:

1.	Jan III (de Kruisvader) (zie 105788832).
2.	Johanna van ALTENA (zie 111018017).

211577666    Jan II van HEUSDEN, geboren 1020, overleden 1073

 

 

 

zn. van Boudewijn II van HEUSDEN (zie 423155332) en Aleida van GENNIP (zie 423155333).
Getrouwd met
211577667    Mechtelt van STEENVOORT, geboren ca 1020, overleden na 1060.
Waaruit geboren:

1.	Adelheid (zie 105788833).
2.	Robbrecht IV (zie 111018016).

211577672    Adolf III van ALTENA,

 

Heer van Berg en Altena

 

overleden op zondag 12 oktober 1152, zn. van Adolf II von BERG HÖVEL (zie 423155344) en Adelheid von LAUFEN (zie 126681291).
Waaruit geboren:

1.	Adolf IV (Berg) (zie 105788836).

211591172 =    26447200 Graaf Dirk VI van HOLLAND.
211591173 =    26447201 Sophia van SALM RHEINECK.
 


211591232    Heer Hugo I van VOORNE

 

geboren ca 1053, overleden op vrijdag 26 juni 1108.

Heer van Voorne, vermeld 1108, leenman van de graaf van Holland.

Obereen noemt een Hugo van Voorne die tweemaal in 1108 als getuige optreedt in oorkonden van bisschop Burchard van Utrecht[17]. C. Hoek (met een verwijzing naar dhr. Kort), "De heren van Voorne en hun heerlijkheid", in Van Westvoorne tot St. Adolfsland. Historische verkenningen op Goeree-Overflakkee, Ouddorp 1979, blz. 115-145) merkt terecht een verschil op tussen beide oorkonden. In de eerste oorkonde van 26 juni 1108 is Hugo van Voorne de eerste van rang onder de getuigende edelen van de graaf van Holland (blz.134). Een korte tijd daarna op 9 augustus 1108 neemt Hugo van Voorne in de getuigenrij van dertien vrije leken een bescheiden 10e plaats in (blz.139). Volgens Kort kan deze laatste Hugo gezien zijn bescheiden plaats niet de heer van Voorne zijn. Hoek concludeert daaruit dat er twee Hugo's van Voorne zijn geweest, volle neven en vernoemd naar dezelfde grootvader. Hoek ziet in de heren van Voorne ook afstammelingen uit de graven van Holland. Ergens in een jongere generatie na Dirk I, wellicht uit een jongere broer of zn. van Dirk II.

De oudste vermeldingen van het geslacht van de heren van Voorne dateren pas uit 1108 en de daaropvolgende vermeldingen zijn bijzonder schaars zoniet totaal afwezig tot 1156. De twee getuigende Hugo's van Voorne uit 1108 zijn dus te beschouwen als twee personen. Waarom dan niet als vader en zoon? Vader Hugo I is dan in 1108 overleden tussen 26 juni en 8 augustus waarna hij als heer van Voorne is opgevolgd door zijn gelijknamige maar nog jonge zoon Hugo II. De oudste Hugo van Voorne was een volwassen man in de bloei van zijn leven. De jongere Hugo van Voorne kwam net kijken en moest zijn aanzien in de grafelijke en bisschoppelijke omgeving nog verwerven. In deze visie zal Hugo van Voorne junior pas na 1108 als nieuwe heer van Voorne en verantwoordelijk voor het voortzetten van het geslacht aan een huwelijk zijn gaan denken.

Het volgende is ontleend aan Coenen. De Voornes worden in het begin van de dertiende eeuw onder de nobiles gerekend, een schaars artikel in de vroege geschiedenis van Holland en Zeeland, zeker wanneer we in ogenschouw nemen dat in de vroege dertiende eeuw, afgezien van de aan de Voornes verwante geslachten Van der Woerd en Van Naaldwijk, alleen het geslacht Van Teilingen voor dit predicaat in aanmerking komt. De plaats die door de Voornes in de (grafelijke) getuigenlijsten wordt ingenomen, lijkt in overeenstemming te zijn met hun adellijke afkomst. Zo prijkt Hugo van Voorne in 1108 in een door bisschop Burchard van Utrecht uitgevaardigde oorkonde te midden van de principes. Hij volgt onmiddellijk na Floris II van Holland en Gerard van Wassenberg, stamvader van het Gelderse gravengeslacht. Ook in de grafelijke getuigenlijsten vanaf de tweede helft van de twaalfde eeuw worden de heren van Voorne voortdurend aangetroffen in de voorste gelederen. Ook de huwelijksbanden van het geslacht Van Voorne vertonen een adellijk patroon. Uit de vroege dertiende eeuw zijn huwelijken bekend met andere voorname adellijke geslachten, waaronder Van Cuyk en Van Cysoing. Deze traditie wordt in de tweede helft van de dertiende en in het begin van de veertiende eeuw voortgezet. Met name deze in het Hollandse en Zeeuwse kustgebied exclusieve adellijke titel in de vroege dertiende eeuw doet vermoeden dat we hier te maken hebben met een bijzonder illuster geslacht, waarvan de oorsprong mogelijk gezocht dient te worden in het grafelijke huis van Holland. Opvallend is in dit verband dat Dirk van Voorne in 1220 graaf Willem I cognatus noemt. Later in de dertiende eeuw noemen Katharina van Voorne en graaf Floris V elkaar herhaaldelijk neve en nichte. In het laatste geval lijkt het waarschijnlijk dat de verwantschap tussen hen beiden berust op huwelijksbanden tussen haar ouderlijk geslacht - Van Durbuy en Van Kleef - en het Brabantse hertogenhuis, waarmee ook de Hollandse graven waren vermaagschapt. In het middeleeuwse spraakgebruik worden begrippen als neve, cognatus en consanguineus aangewend om een uiteenlopende reeks van verwantschapsgraden aan te geven. Mogelijk is bij de aanduiding neve'- althans in de late middeleeuwen - niet eens verwantschap in het spel. Dat dit laatste hier toch het geval kan zijn geweest, zou verdedigd kunnen worden door te wijzen op de voornamen Dirk' en Floris', die bij beide geslachten reeds op een zeer vroeg tijdstip voorkomen en sindsdien als Leitnamen bij beide geslachten functioneren. Ten slotte zou in dit verband nog gewezen kunnen worden op de bijzondere omstandigheid dat de heerlijkheid Voorne en het burggraafschap van Zeeland volgens grafelijk erfrecht vererven; dat wil zeggen in mannelijke, neerdalende lijn. Ook hier treedt de bijzondere band van het geslacht Van Voorne met het Hollandse gravenhuis, waaraan verwantschap ten grondslag kan hebben gelegen, duidelijk naar voren (Graaf en grafelijkheid, blz. 57-58).

Wat Coenen onder andere bedoelt is dat de Voornes nagenoeg altijd op de eerste plaats in de getuigenlijsten staan, behoudens dan de naaste en aantoonbare verwanten van de graven van Holland: vrouw, broers, zusters, zonen en dochters en de Van Bentheim-nakomelingen. Als de Voornes aanwezig zijn staan ze nagenoeg altijd voorafgaand aan de andere edelen.
De verwantschapslink: De heren van Voorne zijn bekend vanaf de 13e eeuw. In de eerste helft tweemaal in 1108 en vervolgens wat meer vanaf 1156. En dan is het meteen raak. Voorin de getuigenlijsten en meteen met de voornamen Floris en Dirk. Voor zover we mogen veralgemenen vormen deze voornamen een nieuw element in een familie met 6 Hugo's in de 13e eeuw: Hugo I, II, III, Hugo jongere broer van Floris, Hugo Floriszoon, Hugo Dirkszoon. Tegen de opvatting van Hoek valt op te merken dat deze de verwantschap te ver weg zoekt in de 10e eeuw. Er zijn geen tussenliggende generaties Voornes en de
Hollandse' voornamen duiken pas op in de tweede helft van de 12e eeuw. Bovendien zou je op basis van de voorname afstand Hugo II van Voorne wat verder naar voren in de getuigenlijst van 1108 mogen verwachten.
Kortom alles wijst er op dat de moeder van Floris, Dirk en Hugo van Voorne uit het Hollandse gravenhuis stamt. Dat de heren van Voorne toen reeds een voornaam adellijk geslacht waren staat buiten kijf. Binnen de kring van Hollandse edelen nemen ze vanaf het begin een prominente positie in. Als huwelijkspartner voor een gravendochter mag je ook niets minder verwachten. Maar het lijkt niet waarschijnlijk dat de gravendochter ook een wettige dochter was. Als we kijken naar de bekende huwelijkspartners van de Hollandse gravendochters dan zijn dat graven en een enkele koning. Vertegenwoordigers van de hogere adel dus en geen lagere regionale adel.

Getrouwd  ca 1080 met
211591233    Badelogne, geboren ca 1040.
Waaruit geboren:

1.	Hugo II (zie 105795616).

211591264    Ingelbrecht III van PETEGEM en CYSOING[18], overleden voor 1082

 

 

zn. van Ingelbert II van PETEGEM en CYSOING (zie 423182528) en Glismondis (zie 423182529).
Getrouwd met
211591265    Oda? [19] Overleden na 1082.
Waaruit geboren:

1.	Ingelbrecht IV (zie 105795632).

211591266    Heer Boudewijn I van AALST[20] [21], geboren ca 1038, overleden op zondag 24 april 1082,
voogd van de St. Pietersabdij te Gent, ridder, heer van Aalst, Waas, Dongen en Ruiselede

vermeld 1046-80

Boudewijn I zn. van Rudolf van Gent, was de eerste persoon die zich heer van Aalst noemde en dus bezitter van de burcht van Aalst. Boudewijn I noemde zichzelf ook "Gandensis" omdat hij advocaat was van de Sint-Pieters abdij van Gent. Hij was ook heer van Waas, Drongen en Ruiselede. Deze laatste kwam in zijn bezit door een schenking van Robrecht I de Fries, graaf van Vlaanderen. Boudewijn I stierfin april 1082. Zijn broer Gilbert, ging mee met Willem de Veroveraar naar Engeland en ontving voor zijn diensten de heerlijkheid Folkingham.

zn. van Radulf (Rudolf) van AALST (zie 423182532) en Gisela van LUXEMBURG (zie 423182533).
Getrouwd met
211591267    Ada d'AVÈSNES[22] [23], geboren ca 1054, overleden ca 1076, dr. van Wedricus d'AVèSNES (zie 423182534) en Nn de CHIèVRES (zie 423182535).
Waaruit geboren:

3.	Boudewijn, geboren ca 1074, overleden ca 1099.
4.	Geertruida, geboren ca 1075. Getrouwd met Arnulf II d'ARDRES, geboren ca 1160, overleden ca 1139.
5.	Nn Boudewijnsdr (zie 105795633).

 

Getrouwd  (1) ca 1069 met Fastraad I d'OISY.
Waaruit geboren:

1.	Gozewijn, geboren ca 1070.
2.	Fastraad II, geboren ca 1072.

211591268    Fastré II d'OISY, geboren ca 1070, overleden na 1111

 

Heer van Avesnes (1127-), zn. van Fastre I d'OISY (zie 423182536) en Ada d'AVèSNES (zie 423182537).

Getrouwd met
211591269    Richilde / Mathilde.
Waaruit geboren:

1.	Sire Gauthier I (Wouter, Walter) (zie 105795634).
2.	Sara.
3.	Ælis.

211591270    Eberhard I Radulf van PETEGHEM en de MORTAGNE[24], geboren ca 1050

 

burggraaf van Doornik

 

 

zn. van Seigneur Alard I (Walter) de PETEGEM ET d`EINE (zie 423182540) en Nn van DOORNIK (zie 423182541).
Getrouwd ca 1138 met
211591271    Richilde de HAINAUT (van Henegouwen) [25], geboren ca 1113, overleden ca 1160, dr. van Graaf Boudewijn III van HENEGOUWEN (zie 105783820) en Yolande van WASSENBERG (zie 105783821).
Waaruit geboren:

1.	Gauthier (Walter) de MORTAGNE, geboren ca 1075, overleden na 1137[26].
2.	Ide (Ada) de MORTAGNE (de Tournai) (zie 105795635) [27].
3.	Eberhard Radulf de MORTAGNE[28], geboren ca 1140, overleden ca 1190. Getrouwd met Mathilde van BETUNE[29].
4.	Boudewijn de MORTAGNE[30].

211592688    Graf Otto von SCHEYERN[31], geboren ca 1030, overleden op dinsdag 4 december 1072.
Getrouwd ca. 1057 met
211592689    Hadegunda von WITTELSBACH[32], geboren ca 1040, overleden op maandag 17 oktober 1104, dr. van Friedrich von WITTELSBACH (zie 423185378) en Hadamut von EPPENSTEIN (zie 423185379).
Waaruit geboren:

3.	? [33] (zie 105796344).

 

Getrouwd (1) ca 1135 met Dirk d'AVèSNES.

 

Getrouwd (1) ca. 1050 met Graf Hermann von WITTELSBACH, geboren ca 1030, overleden op zaterdag 27 januari 1056.

 

Graaf van Kastl.

Waaruit geboren:

1.

Hermann, geboren ca 1050, overleden ca 1071.   Markgraaf in de Nordgau. Getrouwd ca. 1070 met Bertha Alberade von SCHWEINFURT, geboren ca 1052, overleden ca 1101, dr. van Otto III markgraf van SCHWEINFURT (zie 423135494) en Irmgard di TORINO en SUSA (zie 211577615). {Zij is later getrouwd ca. 1074 met Friedrich von WITTELSBACH, geboren ca 1052, overleden op dinsdag 10 november 1103. Graaf van Kastel, zn. van Graf Hermann von WITTELSBACH en Hadegunda von WITTELSBACH (zie 211592689).}

2.

Friedrich, geboren ca 1052, overleden op dinsdag 10 november 1103.   Graaf van Kastel. Getrouwd ca. 1074 met Bertha Alberade von SCHWEINFURT, geboren ca 1052, overleden ca 1101, dr. van Markgraf Otto III van SCHWEINFURT (zie 423135494) en Irmgard di TORINO en SUSA (zie 211577615). {Zij was eerder getrouwd ca. 1070 met Hermann von WITTELSBACH, geboren ca 1050, overleden ca 1071.   Markgraaf in de Nordgau   zn. van Graf Hermann von WITTELSBACH en Hadegunda von WITTELSBACH (zie 211592689).}

211592690    Ulrich von WEIMAR, geboren ca 1030, overleden op zaterdag 6 maart 1070.

 

Markgraaf van Krain en Istrie

 

zn. van Poppo von WEIMAR (zie 423185380) en Hadamut van ISTRIE (zie 423185381).
Getrouwd ca. 1062 met
211592691    Sophie van HONGARIJE, geboren ca 1045, overleden op maandag 18 juni 1095, dr. van Bela I van HONGARIJE (zie 423185382) en Richeza van POLEN (zie 423185383).
Waaruit geboren:

1.	Poppo von WEIMAR ISTRIE, geboren ca 1063, overleden op donderdag 3 januari 1107.   Markgraaf van Weimar, Istrie en Krain. Getrouwd ca. 1085 met Richarda von SPONHEIM KARINTIë, geboren ca 1070, overleden op vrijdag 11 april 1130, dr. van Engelbert graf von SPONHEIM KARINTIë (zie 423135724) en Hedwig van EPPENSTEIN (zie 423135725). {Zij was eerder getrouwd ca. 1085 met Berthold von WITTELSBACH, geboren ca. 1050, overleden ca. 1088. Graaf van Schwarzenburg, zn. van Friedrich von WITTELSBACH (zie 423185378) en Hadamut von EPPENSTEIN (zie 423185379). Zij is later getrouwd ca. 1095.}
2.	Adelheid von WEIMAR ISTRIE, geboren ca. 1065, overleden ca. 1100. Getrouwd ca. 1085 met Friedrich von WITTELSBACH, geboren ca 1050, overleden ca 1093.   Domvoogd van Regensburg   zn. van Friedrich von WITTELSBACH (zie 423185378) en Hadamut von EPPENSTEIN (zie 423185379).
3.	Haziga von WEIMAR ISTRIE, geboren ca 1065, overleden ca 1107.
4.	Richardis von WEIMAR ISTRIE (zie 105796345).
5.	Ulrich II von WEIMAR ISTRIE, geboren ca 1070, overleden op maandag 13 mei 1112.   Graaf van Weimar. Getrouwd ca. 1102 met Adelheid von THÜRINGEN, geboren ca 1088, overleden ca 1146, dr. van Adelheid von STADE.

 

Getrouwd (2) ca. 1071 met Magnus Billung von SAKSEN (zie 253362574).
Waaruit geboren:

6.	Wulfhilde von SAKSEN BILLUNG (zie 126681287).
7.	Eilica von SAKSEN BILLUNG, geboren ca. 1080, overleden op vrijdag 16 januari 1142. Getrouwd ca. 1095 met Otto von SAKSEN BALLENSTADT (der Reiche), geboren ca. 1075, overleden op vrijdag 9 februari 1123.   Graaf van Ballenstadt, uit het huis der Ascaniers   zn. van Albrecht von SAKSEN BALLENSTADT en Adelheid von WEIMAR.

211592694    Friedrich I von Waiblingen von STAUFEN (von Schwaben), geboren ca 1048, overleden op vrijdag 21 juli 1105, begraven te Lorch.

Graaf van Buren, Graaf van Hohenstaufen, Hertog van Zwaben.

Moeder is niet geheel zeker (Zie KdG 1968, blz 271)

 

zn. van Frederik van BÜREN (zie 423185388) en Hildegard de BAR MOUSSON (zie 423185389).
Getrouwd ca. 1086 met
211592695    Agnes von WAIBLINGEN[34], geboren ca 1072, overleden op vrijdag 24 september 1143 te Oostenrijk, begraven te Lorch

 

Markgräfin Agnes, Gattin Markgraf Leopold III (Babenberger Stammbaum, Stift Klosterneuburg)

 

dr. van Konrad Hendrik IV van FRANKENLAND (zie 423185390) en Bertha de SAVOYE (zie 423185391).
Waaruit geboren:

1.	Heilica (von Schwaben) [35], (zie 105796347).
2.	Friedrich II (Monocolus, de eenogige) von HOHENSTAUFEN[36], geboren ca 1090 te Hohenstaufen, overleden op vrijdag 4 april 1147 te Alzey, begraven te Hagenau. Sankt Walburg Benedictijnerklooster. Hertog van Zwaben In 1105 werd hij hertog van Zwaben.   Hij trouwde in 1121 met Judith van Beieren.   Na de dood van zijn oom Hendrik V stelde hij zich kandidaat als keizer, maar hij verloor in 1125 de verkiezing tegen Lotharius III, waarna een strijd losbrak tussen de aanhangers van Frederik en die van Lotharius. Speyer (1129), Neurenberg (1130) en Ulm (1134) werden door Lotharius ingenomen. Frederik werd gevangengenomen en onderwierp zich in oktober 1134 aan de keizer.   In 1135 verzoenden Frederik en zijn broer Koenraad zich met Lotharius. Getrouwd (1) ca 1121 met Judith WELF van BEIEREN, geboren ca 1100, overleden op zondag 22 februari 1131 te Lorch, begraven te Lorch, dr. van Herzog Heinrich IX WELF (de Zwarte) (zie 126681286) en Wulfhilde von SAKSEN BILLUNG (zie 126681287). Getrouwd (2) ca. 1133 met Agnes von SAARBRÜCKEN, geboren ca 1121, overleden ca 1147, dr. van Graf Friedrich von SAARBRÜCKEN (zie 52891940) en Gisela von LOTHARINGEN (zie 52891941).
3.	Konrad von HOHENSTAUFEN[37], geboren ca 1093, overleden op zondag 15 februari 1153.   Tegenkoning van Duitsland. Getrouwd ca. 1135 met Gertrud van SULZBACH, geboren ca. 1116, overleden op zondag 14 april 1146, dr. van Graf Berengarius II von SULZBACH (zie 105783922) en Adelheid van DIESSEN (zie 105783923).
4.	Gertrud von HOHENSTAUFEN[38], geboren ca 1104, overleden ca 1190. Getrouwd ca. 1125 met Hermann van STAHLECK, geboren ca. 1090, overleden ca. 1156.   Pfalzgraaf aan de Rhein   zn. van Hermann van ZULPICHGAU en Adelheid von WEIMAR.
5.	Betrada[39],. Getrouwd met Graf Adalbert.

 

Getrouwd  (2) ca 1106 met Leopold III van OOSTENRIJK, geboren ca 1075, overleden op zondag 15 november 1136.

 

Leopold III

 

Markgraaf van Oostenrijk (Wittelsbach - Babenberg)

 

zn. van Leopold II van OOSTENRIJK en Ida van CHAM.

Waaruit geboren:

6.	Adelbart II[40], geboren ca 1107, overleden op dinsdag 9 november 1137. Markgraaf van Oostenrijk. Getrouwd (1) ca. 1127 met Adelheid van POLEN, geboren ca 1115, overleden ca 1132, dr. van Koning Boleslaw III van POLEN (Scheefmond) en Salome van BERG SCHELKLINGEN. Getrouwd (2) ca. 1133 met Hedwig van HONGARIJE, geboren ca 1105, overleden ca 1140, dr. van Almos van HONGARIJE en Predslawa Swjatopolkowna van KIEV.
7.	Leopold IV[41], geboren ca 1108, overleden op zaterdag 18 oktober 1141.   Markgraaf van Oostenrijk. Getrouwd ca. 1138 met Maria van BOHEMEN, geboren ca. 1120, overleden ca. 1160, dr. van Sobieslaw I van BOHEMEN en Adelheid van HONGARIJE.
8.	Agnes[42], geboren ca 1111, overleden op vrijdag 25 januari 1157. Getrouwd ca. 1125 met Koning Wladislav II(I) van POLEN, geboren ca 1105, overleden op zaterdag 30 mei 1159.   Koning van Polen, hertog van Silezie   zn. van Koning Boleslaw III van POLEN (Scheefmond) en Sbislawa van WLADIMIR KIEV.
9.	Heinrich[43], geboren ca 1112, overleden op donderdag 13 januari 1177.   Markgraaf van Oostenrijk. Getrouwd (1) op vrijdag 1 mei 1142 met Gertrud von SUPPLINBURG[44], geboren ca 1100, overleden op donderdag 8 april 1143, dr. van Lotharius von SUPPLINBURG en Richenza von NORTHEIM,. {Zij was eerder getrouwd op zondag 29 mei 1127 met Herzog Heinrich der WELFEN (der Stolze), geboren ca 1100, overleden op vrijdag 20 oktober 1139. Hertog van Saksen en Beieren, zn. van Herzog Heinrich IX WELF (de Zwarte) (zie 126681286) en Wulfhilde von SAKSEN BILLUNG (zie 126681287).} Getrouwd (2) ca. 1148 met Theodora van BYZANTIUM[45], geboren ca. 1125, overleden op maandag 2 januari 1184, dr. van Johannes Isaak van BYZANTIUM[46] en Nn van BYZANTIUM? [47]
10.	Judith[48], geboren ca 1115, overleden op vrijdag 18 oktober 1168. Getrouwd ca. 1130 met Willem V de MONTFERRAT (de Oudere), geboren ca 1110, overleden ca 1191.   Markgraaf van Montferrat   zn. van Rainier de MONTFERRAT en Gisela de BOURGOGNE-IVREA (zie 211567675).
11.	Bertha[49], geboren ca 1118, overleden ca 1174. Getrouwd ca. 1145 met Heinrich III van REGENSBURG, geboren ca 1110, overleden ca 1177.   Burggraaf van Regensburg   zn. van Otto van REGENSBURG en Adelheid van PLOTZKAU.
12.	Gertrudis[50], geboren ca 1120, overleden op zondag 5 augustus 1151. Getrouwd ca 1140 met Herzog/ König Wladislaw II von BOHEMEN[51], geboren ca 1110, overleden op zaterdag 18 januari 1175, Hertog, later Koning van Bohemen Na de dood van zijn oom Sobeslav I van Bohemen in 1140 werd hij door de standen uitgeroepen tot hertog van Bohemen. Vanaf 1158 mocht hij zich koning noemen van keizer Frederik I Barbarossa. Wladislaus was tweemaal getrouwd. Zijn eerste vrouw werd in 1140 Gertrudis van Oostenrijk, dr. van markgraaf Leopold IV van Oostenrijk. zn. van König Wladislaw I von BOHEMEN en Richza van BERG SCHELKLINGEN. {Hij is later getrouwd ca 1153 met Judith von THÜRINGEN, dr. van Lodewijk I landesgraf von THÜRINGEN en Adelheid von STADE.}

211592700    Comte Volmar IV de METZ, geboren ca 1060, overleden ca 1111.

Graaf van Metz, Huneburg en Luneville, vermeld vanaf 1075, sticht 1107 Lixheim

 

zn. van Comte Volmar III de METZ (zie 423185400) en Swanchilde (zie 423185401).
Getrouwd ca. 1090 met
211592701    nn de METZ? Geboren ca 1060, overleden ca 1115, van onbekende herkomst.
Waaruit geboren:

1.	Folmar VI compte (zie 105796350).

211592702    Graf Adalbert von EGISHEIM, geboren ca 1050, overleden op dinsdag 24 augustus 1098.

 

Graaf van Egisheim, Dagsburg en Moha

 

zn. van Heinrich von EGISHEIM (zie 423185404) en nn van MOHA (zie 423185405).
Getrouwd ca. 1095 met
211592703 =    26445973 Ermesinde van LUXEMBURG.
 


211592748    Giselbert de DURAS, zn. van Comte Otto I de LOOZ (zie 423185496) en Oda de JODOIGNE (zie 423185497).
Getrouwd  ca 1115 met
211592749    Oda de CHINY, geboren ca 1090, overleden ca 1143

 

dr. van Othon II de CHINY (zie 55509018) en Adelheid (Adele) de NAMURS (zie 55509019).
Waaruit geboren:

1.	Otto II van DURAS (zie 105796374).

211592850    Graaf Robrecht I van VLAANDEREN (de Fries), geboren ca 1031, overleden op donderdag 13 oktober 1093 te Kassel.

 

 

Na het overlijden van Boudewijn kwam het tot een gewapend treffen met de gravin-weduwe Richilde van Henegouwen en haar twee zonen Arnulf en Boudewijn. De familietwist, met als inzet het graafschap Vlaanderen, werd beslecht in de Slag bij Kassel op 22 februari 1071. Robrecht de Fries zegevierde en Arnulf III sneuvelde.

Richilde en haar zoon Boudewijn moesten zich, na deze nederlaag, tevreden stellen met het graafschap Henegouwen.

Arnulf III was echter al eerder erkend als Graaf van Vlaanderen door zijn leenheer, de Franse koning Filips I en had hij de steun gekregen van Willem de Veroveraar, die intussen koning van Engeland was geworden. De dood van Arnulf zette kwaad bloed bij de Franse koning en ook bij de paus.
Richilde kon zich bij deze nederlaag niet neerleggen. Het testament van haar man had bepaald dat bij het overlijden van één van zijn zonen, de overlevende zoon, het graafschap van de overledene zou erven. Dus Boudewijn was volgens het testament graaf van Vlaanderen. Richilde kreeg hierbij in eerste instantie de steun van Filips I, die Boudewijn erkende als de rechtmatige graaf van Vlaanderen. Nauwelijks een maand na de nederlaag bij Kassel trok Richilde met een gezamenlijk Henegouws en Frans leger ten strijde tegen Robrecht de Fries. Sint-Omaars werd geplunderd en platgebrand. Robrecht was in het defensief, maar haalde toen een slimme diplomatieke zet uit. Hij had voordien in Kassel Eustachius, graaf van Boulogne, gevangen genomen. Deze was tevens de broer van Godfried, bisschop van Parijs en kanselier van Filips I. Door een goed woord van laatstgenoemde bij de Franse koning en de vrijlating van Eustachius, zag Filips I af van zijn steun aan Richilde. Robrecht de Fries verzoende zich met de Franse koning en gaf hem in 1073 zijn stiefdochter Bertha tot vrouw.
Hij herstelde tevens zijn blazoen bij de paus door het bouwen (of vernieuwen) van een dertigtal kerken of kapellen, allen toegewijd aan de heilige Petrus, zoals te Oostende en te Brugge.
Richilde gaf echter niet op. Zij slaagde erin een verbond te vormen met gezworen vijanden van Robrecht de Fries: de bisschop van Luik, Godfried III met de Bult (hertog van Neder-Lotharingen), Willem I (bisschop van Utrecht),de bisschoppen van Verdun en Cambrai en de aartsbisschop van Keulen. Zij was zelfs hiervoor bereid vazal te worden van de bisschop van Luik. De anderen hadden rijkelijke geschenken ontvangen.
Robrecht de Fries kon opnieuw een veldslag voorkomen door een gezant te sturen naar de Duitse koning Hendrik IV. Deze gaf de koning de boodschap dat Robrecht de investituur van Rijksvlaanderen, bestaande uit gedeelten van Vlaanderen die op de rechteroever van de Schelde gelegen waren, wilde bevestigen en desnoods de koning militair zou bijstaan. Op dat ogenblik zat Hendrik IV zelf in een investituursstrijd gewikkeld met de paus Gregorius VII en kon dus alle hulp goed gebruiken. Hij aanvaardde het aanbod en erkende Robrecht de Fries als graaf van Vlaanderen. Zo kwam er aan het verbond van Richilde met haar bondgenoten zonder slag of stoot een einde.
Richilde bleef zinnen op wraak en viel met een Henegouws leger Vlaanderen binnen. Robrecht trok in de tegenaanval en viel plunderend Henegouwen binnen. Tenslotte verpletterde hij het kleine leger van Richilde. Na een vredespakt, dat later verbroken werd, kwam Dowaai bij het graafschap Vlaanderen.

Strijd tegen de bisschop van Utrecht
Samen met zijn stiefzoon Dirk V van Holland streed Robbrecht met succes tegen het gezag van de bisschop van Utrecht. Volgens onbevestigde bronnen zouden zij beiden zelfs de hand hebben gehad in de moord (1076) op Godfried met de Bult, gespietst op een ijzeren staaf. Uiteindelijk slaagden zij erin de vroeger verloren gebieden van het graafschap Holland te heroveren.

Betrokkenheid bij de Engelse troon
De betrekkingen met de Engelse koning Willem de Veroveraar waren verre van vriendschappelijk. Deze had indertijd zelfs een contingent Normandiërs gestuurd om Richilde te steunen in haar strijd tegen Robrecht. Robrecht steunde de aanspraken van zijn schoonzoon Knoet IV van Denemarken op de (verloren) Engelse troon. Samen zouden ze een vloot van 1600 boten naar Engeland sturen. Het kwam echter nooit zover, door een broedertwist tussen de twee Deense prinsen Knoet IV en Olaf. Olaf werd gevangen genomen en naar Robrecht gestuurd. Maar kort daarop, op 10 juli 1086, werd Knoet IV vermoord. Olaf werd teruggestuurd naar Denemarken, na betaling van een aanzienlijke som losgeld.

Pelgrimstocht naar Jeruzalem
Robrecht de Fries had het plan opgevat om op pelgrimstocht naar Palestina (het "Heilige Land") te trekken (1086-1091) (dus nog voor de eerste kruistocht). Hij liet het bestuur van het graafschap in handen van zijn zoon, de latere Robrecht II. Robrecht de Fries verbleef twee jaar in Jeruzalem. Bij zijn terugkeer knoopte hij betrekkingen aan met de Byzantijnse keizer Alexius Comnenus, aan wie hij militaire hulp verleende in diens strijd tegen de Turken.

Hervormingen
Robrecht de Fries staat bekend om zijn binnenlandse hervormingen die hem in staat stelden met de steun van de steden het grafelijk gezag te verstevigen, ten nadele van de voorrechten van de adel en de geestelijkheid. Dit ging niet vanzelf. Arnoldus, bisschop van Soissons en latere stichter van de abdij in Oudenburg, ging in 1083 op reis door het graafschap om de vrede te herstellen tussen de graaf en de adel. Arnoldus zou sterven op 15 augustus 1087 te Oudenburg gedurende een tweede vredestocht. Robrecht de Fries voerde het ambt in van grafelijke kanselier en bevorderde de ontluikende handel. Hij maakte van Brugge een Europees handelscentrum. Door de begrippen godsvrede en -bestand na te leven, bevorderde hij ook de vrede met naburige graafschappen.

Graf en opvolging
Robrecht liet in Kassel in 1072 de Sint-Pieterskerk bouwen op de Terrasse du Château (het platform boven op de Kasselberg) om zijn overwinning op de Franse koning te vieren die hij het jaar voordien op de naamdag van Sint-Pieter had behaald. Robrecht werd in 1093 in een crypte onder de kerk begraven. In 1787 begon men met de afbraak van de kerk. Tijdens de Franse Revolutie werden zijn asresten opgegraven en in een goot gegooid.

Robrecht werd opgevolgd door zijn zoon, Robrecht II van Jeruzalem, aan wie hij reeds voor zijn vertrek op pelgrimstocht gedeeltelijk het bestuur van zijn graafschap overdroeg (sinds 1080).

Robrecht de Fries verjaagd
Holland 1071; Vertegenwoordigers van het koninklijk gezag, bisschop Willem van Utrecht en hertog Godfriet III van Lotharingen, hebben kans gezien de Vlaamse graaf Robrecht (bijgenaamd "de Fries") uit Holland te verjagen. Sommige berichten spreken van een smadelijke nederlaag. Robrecht is naar Vlaanderen teruggekeerd.
Het Vlaamse optreden in Holland houdt verband met de vlucht van de gravin-moeder Geertruida, weduwe van Floris I van Holland, met haar zoontje Dirk V naar het zuiden. In 1063 hertrouwde zij met de gravenzoon Robrecht. Samen traden Geertruida en Robrecht op als voogd van Dirk, zolang hij nog te jong was om de bestuurlijke taak op zich te nemen. De Duitse koning wilde het graafschap niet kwijtraken en gaf zijn paladijnen opdracht maatregelen te nemen.
Vrijwel het gehele gebied is onder het gezag van de Utrechtse Kerk gebracht. Alleen het gebied rond Vlaanderen blijft min of meer in handen van Dirk en Robrecht. De stijd in Holland is echter nog niet gestreden, zeker nu Robrecht dit jaar in Vlaanderen een geslaagde greep naar de macht heeft gedaan.

Vlaanderen rouwt om Robrecht de Fries
Kassel 13 oktober 1093; Met verslagenheid is in Vlaanderen gereageerd op het bericht dat graaf Robrecht, bijgenaamd "de Fries", het tijdelijke voor het eeuwige heeft verwisseld. Het nieuws van zijn dood is vooral bij de bewoners van de steden, de kooplieden en handelaren, hard aangekomen, omdat de graaf van al zijn onderdanen hen het meest placht te begunstigen.
Gedurende Robrechts regeringsperiode nam de economische waarde van de Vlaamse steden zienderogen toe. Hij gaf ze een eigen rechtspraak, die aangepast was aan de noden van de handel, in het belang waarvan hij ook tolvrijstelling verleende. Bovendien beknotte hij met steun van de steden de macht van de adel en de geestelijkheid. Robrecht was een streng handhaver van de openbare orde en deed alles wat in zijn vermogen lag om de ridders, die vanuit hun versterkte burchten onschuldige kooplieden aanviel in te tomen. Dat hierbij een flinke portie eigenbelang meesprak zal niemand verbazen. Naarmate het de kooplieden beter ging, zouden zij door hun belastingafdrachten de grafelijke schatkist meer spekken.
Aanvankelijk zag niets er naar uit dat Robrecht, tweede zn. van graaf Boudewijn V, ooit nog eens zoveel macht en aanzien zou krijgen. Zijn broer Boudewijn VI zou immers als eerstgeborene alles erven. Het lot nam een onverwachtse wending toen deze, in 1067 aan de macht gekomen, reeds in 1070 stierf, en het bestuur vanwege de minderjarigheid van zijn zoon Arnulf III werd overgedragen aan zijn weduwe Richildis, die eveneens over Henegouwen heerste.
Ofschoon Robrecht van alle aanspraken op Vlaanderen afstand had gedaan ten gunste van zijn neef, en zich hoog en breed in Holland had gevestigd, alwaar hij de weduwe van graaf Floris I van Holland had getrouwd, bedacht hij zich. Vanuit zijn noordelijke machtspositie eiste hij Vlaanderen op. Na de weigering van Richildis, die zich mocht verheugen in de steun van koning Filips van Frankrijk, leenheer voor Vlaanderen, en van Willem de Veroveraar, hertog van Normandiδ, versloeg hij haar bij Kassel (1071).

Bij deze slag sneuvelde zijn neef Arnulf. Robrecht usurpeerde de titel van graaf van Vlaanderen, terwijl Richildis Henegouwen bleef regeren. Tot grote woede overigens van de Franse koning, Filips I, tot wiens gebied Vlaanderen behoorde. Robrecht gaf zich alle moeite om Filips milder te stemmen door hem zijn stiefdochter uit te huwelijken. Bovendien toonde hij zich voortaan een trouw leenman van de Franse vorst.
Samen met zijn Hollandse stiefzoon Dirk V, die uit Holland moest vluchten en wiens machtsherstel hij beoogde, deed Robrecht het Duitse rijksgezag afbreuk waar hij kon. Vermoedelijk waren beide mannen betrokken bij de moord in 1076 op hertog Godfriet III van Neder-Lotharingen, die tevens bondgenoot was van de gehate Henegouwen.

Ofschoon Robrecht greep probeerde te houden op de bisschopsbenoemingen in zijn graafschap, onderhield hij in het algemeen goede betrekkingen met paus Gregorius VII. Hij maakte een tocht naar Palestina, die vier jaar duurde, en ontmoette de Byzantijnse keizer Alexius I Comneunus, die hij militair bijstond in diens strijd tegen de Turken. Het is zonneklaar dat met Robrecht een energiek man is heengegaan, die zich bij tijd en wijle weinig scrupuleus betoonde in het nastreven van zijn doeleinden en, al dan niet gedreven door eigenbelang, de welvaart van zijn land nimmer uit het oog verloor.

 

Zn. van Graaf Boudewijn V van VLAANDEREN (Insulanus) (zie 423185700) en Adelaïde (Ælis) CAPET (zie 423185701).
Getrouwd ca 1063 met
211592851 =    111017985 Gertrude von SAKSEN BILLUNG.

 

Eerste blad    Vorig blad

Blad 34 van 48 bladen

Volgend blad    Laatste blad

Homepage | E-mail

 

gemaakt met PRO-GEN 'Genealogie à la Carte' software