Eerste blad    Vorig blad

Blad 33 van 48 bladen

Volgend blad    Laatste blad

111017986    Herzog Ordulf Otto BILLUNG von SACHSEN, geboren ca. 1025, overleden op woensdag 28 maart 1072, zn. van Herzog Bernhard II von SACHSEN BILLUNG (zie 105783890) en Eilica. von SCHWEINFURT (zie 105783891).
Getrouwd (2) ca. 1072 met Gertrud von HALDENSLEBEN (zie 111017991).

Getrouwd (1) ca. 1042 met

111017987    Ulfhild / Wulfhilde van NOORWEGEN, geboren ca. 1025, overleden ca. 1070, dr. van Koning Olaf van NOORWEGEN (de Heilige) (zie 222035974) en Astrid van ZWEDEN (zie 222035975).
Waaruit geboren:

1.	Magnus Billung von SAKSEN (zie 253362574).
2.	Othelhildis von SAKSEN BILLUNG (zie 55508993).

 


111017988    Gerard IV van NEDER-LOTHARINGEN[1], geboren ca. 1030, overleden ca. 1070.

 

Graaf van de Elzas, Opper-Lotharingen (Matfriede)

 

Gerard volgde in 1047 zijn broer Adalbert op als graaf van de Elzas, Metz en Châtenois, toen die hertog werd van Opper-Lotharingen. Adalbert werd tot hertog benoemd in plaats van de opstandige Godfried II van Lotharingen maar werd in 1048 al door Godfried gedood. Gerard volgde toen zijn broer op als hertog maar werd al snel door Godfried gevangen genomen.

 

In 1049 bemiddelde paus Leo IX een vrede in Lotharingen en werd Gerard vrijgelaten. Met steun van keizer Hendrik III wist Gerard zijn positie te versterken ten koste van Godfried en zijn bondgenoten.

 

In 1053 kwam Gerard op zijn beurt paus Leo IX te hulp tegen de Italiaanse Normandiérs. Gerard leidde een klein Duits contigent in het pauselijke leger dat zich in dat jaar wilde verenigen met een Byzantijns leger om de Normandiérs aan te vallen. Die wachtten echter niet af maar onderschepten het pauselijke leger op 18 juni 1053 bij Civitate (bij Foggia). Er werden besprekingen gevoerd maar de Normandiérs vielen ondertussen aan en hun rechtervleugel verjoeg een overmacht aan Italiaanse troepen van de paus. Ondertussen wisten de Duitsers, die ongeveer 2:1 in de minderheid waren tegen de resterende Normandiérs, hun tegenstanders in het nauw te brengen maar ze verloren de slag toen de rechtervleugel van de Normandiérs op het slagveld terugkeerde. Paus Leo IX werd gevangengenomen.

 

Gerard was voogd van de abdijen van Sint Pieter te Metz, Sint Maarten bij Metz, Sint Evre te Toul, Remiremont, Moyenmoutier en Saint-Mihiel. Deze voogdijschappen leidden tot conflicten met de bisschoppen van Metz, Verdun en Toul.

 

Gerard bouwde kastelen in Prenay en Nancy (het begin van het middeleeuwse Nancy) om zo de verbinding tussen zijn noordelijke en zuidelijke bezittingen zeker te stellen. Tegen het einde van zijn leven kwam Gerard in conflict met lokale edelen. Hij overleed op een veldtocht tegen opstandelingen, volgens geruchten was hij vergiftigd. Hij werd begraven in de abdij van Remiremont.

 

Met zijn bewind kwam een einde aan de turbulente geschiedenis van Opper-Lotharingen, zijn nageslacht regeerde tot 1755.

 

Gerard was een zoon van Gerard III van Metz en Gisela. Hij was getrouwd met Hedwig Van Namen, dochter van Albert I van Namen, en werd de vader van:

1.      Diederik II

2.      Gerard I van Vaudémont.

3.      Gisela

4.      Beatrix van Lotharingen getrouwd met Stefanus I van Bourgondié

 

zn. van Gerard van NEDER-LOTHARINGEN (zie 222035976) en Gisela de METZ (zie 222035977).
Getrouwd ca. 1040

 

 

met
111017989    Hedwig van NAMEN, geboren ca. 1035, overleden op woensdag 14 april 1070 te Remiremont

 

 

Als weduwe stichtte Hedwig een abdij in Châtenois, waar ze ook werd begraven.

 

dr. van Comte Albert II de NAMURS (zie 105783888) en Regelindis von LOTHARINGEN (zie 105783889).
Waaruit geboren:

1.	Beatrix von LOTHARINGEN, geboren ca. 1050, overleden ca. 1102. Getrouwd ca. 1090 met Comte Stephan Etienne I de BOURGOGNE (Dolkop), geboren ca. 1055, overleden op dinsdag 27 mei 1102 te Rama. Gesneuveld. Pfalzgraaf van Bourgondie, Graaf van Macon, Heer van Varasc   zn. van Willem I de BOURGOGNE-IVREA (le Grand) (zie 423135350) en Stephanie / Etiennette de LONGWY-METZ (zie 423135351).
2.	Dietrich II von LOTHARINGEN (zie 55508994).
3.	Graf Gerard IV(I) von LOTHARINGEN[2], geboren ca. 1050, overleden ca. 1120   Graaf van Veaudemont. Getrouwd ca. 1070 met Hedwig von EGISHEIM-DAGSBURG, geboren ca. 1050, overleden ca. 1120, dr. van Gerhard II von EGISHEIM en Richarda.
4.	Gisela von LOTHARINGEN, geboren ca. 1053.

 

Hertogdom Lotharingen

 

Stamhertogdom van het Oost-Frankische Rijk
←  928 – 959 (1190/1766)  →  →
Kaart
Lotharingen na de deling in 959 Oranje: hertogdom van de Moezel (Opper-Lotharingen) Groen: het resterende (Neder-)Lotharingen De taalgrens rood gestippeld

 

Binnen het heilige Romeinse rijk bestonden in de tiende eeuw vijf stamhertogdommen

1.      Lotharingen

2.      Saksen,

3.      Franken,

4.      Zwaben en

5.      Beieren

 

Het hertogdom Lotharingen omvatte een groot deel van de Nederlanden.

 

In 959 splitste het hertogdom van de Moezel zich af. Het resterende hertogdom, in de latere geschiedschrijving als Neder-Lotharingen aangeduid, verloor gaandeweg iedere werkelijke territoriale macht, totdat het in 1190 opgeheven werd.

 

Nadat René van Anjou in 1431 het hertogdom van de Moezel had verworven, voerde hij opnieuw de naam hertogdom Lotharingen in. In de geschiedschrijving wordt dit hertogdom ter onderscheiding Opper-Lotharingen genoemd. In de loop der tijd beperkte dit zich tot het huidige Lotharingen. Het hertogdom werd in 1766 ingelijfd bij het koninkrijk Frankrijk.

 

Lotharingen ontstond uit Midden-Francié, dat was gecreéerd door de verdeling van het rijk van Karel de Grote na de dood van zijn opvolger en zoon Lodewijk de Vrome bij het Verdrag van Verdun in 843. Midden-Francié, dat zich uitstrekte van de Noordzee tot Italié, werd toegewezen aan de oudste zoon, Lotharius I, die ook de keizerskroon kreeg.

 

In 855 deelden de drie zoons van Lotharius dit Karolingische middenrijk verder op in het Verdrag van Prüm, waarbij het meest noordelijke deel als koninkrijk toeviel aan Lotharius II (855-869).

Dit gebied werd "Regnum Hlotharii" genoemd, oftewel koninkrijk Lotharingen naar de naam van de koning.

 

Het koninkrijk Lotharingen op de kaart:

-          Huidige kaart.

 

Grosso modo omvatte dit gebied het noordoosten van Frankrijk inclusief de Elzas, alsook het gebied van de Nederlanden tussen Schelde en Rijn, dus zonder het graafschap Vlaanderen, alsook het westelijk deel van Duitsland met Oost-Friesland, de streken van Aken, Keulen, Koblenz en Trier.

-          Frankische kaart.
Het koninkrijk Lotharingen was de voortzetting van het stamland van de dynastie der Karolingers, het oude Austrasié met de Pippinische paleizen en invloedssferen langs de rivieren Maas, Moezel en Rijn.

-          Romeinse kaart.

Het koninkrijk Lotharingen bouwde verder op de Romeinse provincies Germania Inferior met Keulen, Tongeren en Nijmegen; Germania Superior met Straatsburg; Belgica Prima met de 4 civitates Trier, Metz, Toul en Verdun; van Belgica Secunda is hier sprake van slechts 1 van de 8 civitates, namelijk Kamerijk (civitas Camaracensium of civitas Nerviorum). De Scheldegrens is namelijk een typisch Karolingische grens en geen Romeinse grens.

 

Lotharius' II kinderloze huwelijk domineerde zijn politiek. Zijn scheiding en zijn buitenechtelijke kinderen werden niet erkend door Paus Nicolaas I. Na zijn dood werd Lotharingen geannexeerd door zijn oom, de West-Frankische koning Karel de Kale.

 

Van 870 tot 880 werd het koninkrijk Lotharingen kort gesplitst in een westelijk en oostelijk deel. In het verdrag van Meerssen (870) tussen zijn ooms Karel en Lodewijk de Duitser werd Lotharingen verdeeld tussen West- en Oost-Francié. Zijn broer, koning Lodewijk II van Italié, gebonden door beleg van het emiraat Bari, bezig met het heroveren van islamitische veroveringen, kon dit niet tegenhouden.

 

Na de dood van Karel de Kale viel de Oost-Frankische Lodewijk III de Jonge West-Francié binnen. Zijn neven Lodewijk III van Frankrijk en Karloman van Frankrijk sloten het Verdrag van Ribemont (880) en schonken Lodewijk III hun deel van Lotharingen.

 

Zijn broer Karel III de Dikke werd de laatste heerser van gehele Frankische Rijk, na de dood van zijn broers en neven. In 887 werd hij afgezet door Arnulf van Karinthié, de buitenechtelijke zoon van zijn broer Karloman van Beieren. Odo I van Frankrijk werd de eerste koning uit het huis van Robertijnen en sterke man in West-Francié, en dus de eerste niet-Karolinger in het Frankische rijk (tijdelijk in West-Francié).

 

De Oost-Frankische koning Arnulf gaf Lotharingen in 895 als koninkrijk aan zijn buitenechtelijke zoon Zwentibold (895-900), ondanks de geboorte in 893 van een wettige opvolger, zijn halfbroer Lodewijk IV het Kind. Zwentibold kende verschillende conflicten met de Lotharingse adelen. Hij confisqueerde de graafschappen van Gerard van de Metzgau en zijn broer Matfried (van het geslacht der Matfriedingers) in 896 en ontsloeg in 898 graaf Reinier I van Henegouwen (Huis der Reiniers) als raadgever. Reinier was de zoon van de geschaakte Ermengarde (ca. 828-849), dochter van keizer Lotharius I en Giselbert I van Maasgouw. Na de dood van zijn vader in 899 en het aanstellen van de zeer jonge koning Lodewijk, verloor Zwentibold invloed en sneuvelde in 900 in de strijd tegen Matfried en Gerard. Met de dood van Zwentibold stierf de directe afstamming van keizer Lotharius I uit. Gerard trouwde met de weduwe van Zwentibold, Oda van Saksen, in een poging de macht te verwerven als hertog. Hun kleinzoon Godfried van Neder-Lotharingen werd later de eerste hertog van Neder-Lotharingen.

 

Lodewijk IV het Kind van Oost-Francié benoemde Gebhard van Lotharingen uit het huis Konradijnen tot hertog van Lotharingen (903-910).[1] Na de dood van Gebhard nam Reinier I van Henegouwen zijn positie waar.

Na de dood van Lodewijk, de laatste Karolinger in Oost-Francié, in 911, weigerde de Lotharingse adel onder leiding van Reinier, de konradijn Koenraad I van Franken van de nieuwe dynastie van Franconié in Oost-Francié te erkennen als hun koning. De Lotharingse edelen wilden liever een Karolinger (en dus zwakke koning). De edelen riepen de West-Frankische koning en Karolinger Karel de Eenvoudige uit tot koning van Lotharingen (rex Lothariensium) in 911, wat Karel bleef tot in 923.

 

De politiek zwakke Karel de Eenvoudige had het hard te verduren tegen de lokale graven in zijn 2 koninkrijken: West-Francié en Lotharingen, maar ook tegenover binnenvallende Vikingen en Hongaren. Onder andere in 911 sloot Karel de Eenvoudige een akkoord met de Vikingkoning Rollo en schonk hem het hertogdom Normandié. Hij, die zichzelf graag 'rex Francorum' noemde, zag het nog groter; zijn droom om er nog eens Oost-Francié erbij te nemen, kon hij militair niet realiseren omwille van de te eigenzinnige lokale graven. In 922 kwam de adel tegen hem in opstand en kozen de robertijn Robert van Bourgondié als tegenkoning. Er kwam een veldslag tussen Karel en Robert, waarbij Robert het leven verloor. Karel werd door Herbert II van Vermandois (een zwager van de dode koning Robert) gevangengenomen en opgesloten in Péronne (Somme). Karels vrouw Eadgifu vluchtte met haar zoon naar haar familie in Engeland. Robert werd opgevolgd door zijn schoonzoon Rudolf van Frankrijk[2]

 

Toen Giselbert II van Maasgouw, zoon van Reinier, niet werd aangewezen tot hertog, liep hij over naar koning Hendrik de Vogelaar (919–936) van Oost-Francié, de eerste Duitse koning van de Liudolfingen of ook wel van het Saksische huis Lotharingen als hertogdom binnen het Heilige Roomse Rijk

De onrust en het machtsvacuüm in het West-Frankische koninkrijk gaf de koning van Oost-Francié, Hendrik de Vogelaar, de kans Lotharingen te veroveren met enkele veldslagen. In 924 erkende Giselbert II, Hendrik als koning, eind 925 erkende de rest van de Lotharingse adel Hendrik als hun koning. In 925 werd de Elzas op bevel van de Hendrik afgescheiden van Lotharingen en overgeheveld naar het hertogdom Zwaben, Lotharingen werd een deel van Oost-Francié. In 928 trouwde Giselbert II met de dochter van Hendrik, Gerberga van Saksen en kreeg de titel van hertog van Lotharingen.

 

De opvolging in 936 door Otto I betekende een breuk met het verleden. Otto deelde het rijk niet met zijn broers, zoals gebruikelijk en hij was niet de eerste onder gelijken, maar behandelde de gezagdragers als onderdanen, zij moesten door hem worden beédigd. Giselbert kwam samen met de jongere broer van Otto, Hendrik I van Beieren en Everhard III van Franken, de jongere broer van wijlen keizer Koenraad I van Franken in opstand. Tijdens de Slag bij Andernach (939) sneuvelde Giselbert en Everhard.

 

In hetzelfde jaar 936 kwam Lodewijk van Overzee in West-Francié aan de macht. Lodewijk was een compromisfiguur tussen Herbert II van Vermandois en zijn neef Hugo de Grote. Lodewijk had goede papieren, hij was de zoon van Karel de Eenvoudige, een Karolinger en via zijn moeder had hij familiebanden met Otto I en Hugo de Grote. Na de dood van Giselbert huwde Lodewijk met zijn weduwe, Gerberga van Saksen, de zus van Otto I en eiste Lotharingen op. Otto, die zich verzoend had met zijn broer Hendrik, had hem reeds als hertog geïnstalleerd. (939-940). Hendrik werd echter door de edelen niet aanvaard. Intussen had Otto I een leger gestuurd richting West-Francié. Met het verdrag van Wezet (942) zag Lodewijk af van zijn verdere aanspraak op Lotharingen. Hendrik werd vervangen door Otto van Verdun (942-944) voogd over Hendrik, de zoon van Giselbert II van de Maasgouw.

 

Na de dood van Otto van Verdun werd de hoveling Koenraad de Rode (944-953) uit Franconié aangesteld tot hertog van Lotharingen. Koenraad trouwde in 947 met Otto's dochter, Liutgard van Saksen. Na een opstand tegen Otto, verzoende hij zich, maar verloor zijn titel.[3]

Splitsing van het oorspronkelijke hertogdom

 

Otto I wenste orde op zaken te stellen met al zijn opstandelingen in het Hertogdom Lotharingen en benoemde daarom in 953 zijn broer Bruno de Grote (953-959), de aartsbisschop van Keulen, tot hertog. Hij was de laatste hertog van het ongedeelde Lotharingen want nog tijdens zijn bewind stelde Bruno twee vice-hertogen aan voor Opper- en Neder-Lotharingen, waarmee hij de feitelijke splitsing inluidde in 959. Godfried van Neder-Lotharingen, zoon van paltsgraaf Godfried van Gulik, werd de eerste hertog van het hertogdom Neder-Lotharingen, het noordelijk deel. Bruno, was nog leermeester geweest van Godfried.

 

Het zuidelijk deel werd het hertogdom Opper-Lotharingen met Frederik I als hertog. Frederik was gehuwd met Beatrix Capet, zus van de latere koning van West-Francié Hugo Capet. Dit (deel)hertogdom kwam kerkelijk overeen met de kerkprovincie van het aartsbisdom Trier, met als suffragaan bisdommen Verdun, Metz en Toul.

 

Na de dood Godfried van Neder-Lotharingen (964) werd de titel voorlopig niet ingevuld. Keizer Otto II benoemde in 977 zijn neef Karel, de ambitieuze en verbannen broer van de West-Frankische koning, de Karolinger Lotharius van Frankrijk, tot hertog. Dit (deel)hertogdom bleef men aanvankelijk Lotharingen noemen, ter onderscheiding in de geschiedschrijving ook Neder-Lotharingen. Neder-Lotharingen komt kerkelijk overeen met de kerkprovincie van het aartsbisdom Keulen, met als suffragaan-bisdommen Kamerijk, Luik en Utrecht[4].

Keizer Otto III benoemde als dank voor zijn steun in 985 Herman van Lotharingen tot paltsgraaf.

 

Na het verdwijnen van Neder-Lotharingen kwam het hertogdom van de Moezel tijdens de 15e eeuw aan de hertogen van Anjou, waarna de naam Lorreinen (Frans: Lorraine) in voege kwam.

111017990    Graf Friedrich von FORMBACH[3], geboren ca. 1020, overleden 1059, vermoord, zn. van Thimo Dietmar von SCHWEINACHGAU (zie 222035980) en Nn van QUINZIGAU? (zie 222035981).
Getrouwd ca. 1058 met
111017991    Gertrud von HALDENSLEBEN[4], geboren ca. 1040, overleden op maandag 21 februari 1116.

 

Als erfgename van haar ouders en haar kinderloze oom, was Gertrud een begeerde partij. Frederik van Formbach schaakte haar echter. Lang heeft hij daar niet van mogen genieten want hij werd al snel door de machtige familie van Gertrud gedood.

Door haar tweede huwelijk met hertog Odulf van Saksen werd Gertrud nog belangrijker.

 

Dr. van Konrad von HALDENSLEBEN (zie 222035982) en Nn van de NORDMARK? (zie 222035983).
Waaruit geboren:

1.	Hedwig (zie 55508995).

 

Getrouwd (2) ca. 1072 met Herzog Ordulf Otto BILLUNG von SACHSEN (zie 111017986).

111018016    Robbrecht IV van HEUSDEN, geboren ca. 1065

 

 

zn. van Jan II van HEUSDEN (zie 211577666) en Mechtelt van STEENVOORT (zie 211577667).
Getrouwd met
111018017    Johanna van ALTENA, geboren ca. 1052, dr. van Jan II van ARKEL (zie 211577664) en Margaretha van ALTENA (zie 211577665).
Waaruit geboren:

1.	Arnold I (zie 55509008).

111018036    Comte Arnoul I (II) de CHINY, geboren ca. 1045, overleden op maandag 16 april 1106.

Karel de Grote Reeks 78 Holl (Soulcié) gen 11

 

Arnold I van Chiny (ca. 1045 - 16 april 1106) was een zoon van Lodewijk II van Chiny uit het karolingische huis der Herbertijnen en van Sophia. Hij volgde zijn vader rond 1066 op als graaf van Chiny en had diverse geschillen met de geestelijkheid en de bisschop van Luik. In 1084 probeerde hij tevergeefs Richildis van Henegouwen te schaken. Samen met Koenraad I van Luxemburg stichtte hij in 1070 de abdij van Orval en begunstigde nog vele andere geestelijke instellingen, om te boeten voor zijn talrijke misdaden.

 

Arnold was in zijn eerste huwelijk getrouwd met Adelheid, dochter van Hilduinis IV van Montdidier, graaf van Ramerupt-Roucy, en werd de vader van:

1.      Otto II

2.      Lodewijk

3.      Hedwige, gehuwd met Dodo van Cons

4.      Clementia, gehuwd met Hugel van Waha, burggraaf van Mirwart

5.      Beatrix

6.      dochter, moeder van Arnold, aartsdeken van Trier, en Kuno

In zijn tweede huwelijk was Arnold getrouwd met Ermengarde, uit dit huwelijk zijn geen kinderen bekend.

 

In zijn derde huwelijk was Arnold getrouwd met Agnes, zij hadden een zoon:

7.      Adalbero III, bisschop van Verdun.

 

Arnolds eerste vrouw Adelheid werd begraven in de abdij van Sint-Hubertus. Bekende voorouders van Adelheid zijn:

·         Hildouin IV van Montdidier (ca. 1015 - ca. 1063) en Adelheid van Roucy (1019 - ca, 1063)

·         Hildouin III van Montdidier (ca. 985 - na 1037), heer van Ramerumpt

·         Hildouin II van Montdidier (ca. 955 - na 992), graaf van Montdidier, heer van Ramerupt, maakte in 992 een pelgrimstocht naar Jeruzalem

·         Helpuin van Arcis sur Aube (ca. 925 - na 970) en Hersinde van Ramerupt (ca. 935 - na 970)

·         Ebles I van Roucy (988 - Reims, 11 maart 1033) en Beatrix van Henegouwen (998 - na 1035). Ebles was graaf van Reims en Roucy, hij scheidde voor 1021 van Beatrix om aartsbisschop van Reims te worden. Beatrix hertrouwde met Manasses de Ramerumpt, broer van Hildouin III.

·         Giselbert van Roucy (ca. 956 - tussen 991 en 1000) en een onbekende vrouw uit hoge adel uit Aquitanié. Giselbert was graaf van Roucy en burggraaf van Reims, hij steunde Hugo Capet in 987 maar koos in 990 de kant van Karel van Neder-Lotharingen.

·         Ragenold van Roucy en Alberada van Lotharingen (930 - 15 maart 973), dochter van Giselbert II van Maasgouw en Gerberga van Saksen

·         speculatief: Willem III van Aquitanié en Adela van Normandié (917 - na 969), dochter van Rollo

·         Reinier IV van Henegouwen en Hedwig van Frankrijk (969 - na 1013), dochter van Hugo Capet

 

 

'Arnulphus comes cum coniuge mea Adelais, filius Ludovici comitisö founde' a monastery 'in villa Pyrorum' in honore S. Sulpitii', subject to 'ecclesiæ S. Petri et S. Hugberti in Ardenna', by undated charter signed by 'Arnulphi comitis et Manasse fratris eius'[5].

Comte de Chiny. "Arnulfus comes cum coniuge mea Adelais filius Ludoguici comitis" donated revenue from the church of Prix to Ardenne Saint-Hubert by charter dated to 1066, signed by "Arnulfi comitis et Manasse fratris eius'"[6].

The Chronicle of Saint-Hubert records the donation by "Arnulpho comiti Chiniacensi" of "cella Pirensis" to Saint-Hubert in 1068[7].

["Dux et marchio Godefridusàuxoris mee Beatricis" confirmed the rights of the church of Verdun Saint-Vanne granted by "patre meo Gozelone", with the consent of "comitis Manasse", by charter dated [1065/66], subscribed by "comitis Manasse et filii eius Rainaldi, Hezelini comitis, comitis Arnulfi de Chisneio"[8].


The Chronicle of Alberic de Trois-Fontaines specifies that "Arnulfus comes Chisniaci" was also "comes de Givel et de Warc"[9].
"Arnulfus comes cum coniuge mea Adelail, filius Ludoguici comitis" founded the priory of Priez by charter dated 1068, signed by "Arnulphi comitis et Manasse fratris eius"[10].

The Chronicle of Saint-Hubert records that, after the death of "Adeladis uxor Arnulfi, sororàEbali Rocejensis", "Manassesàfrater eiusdem Arnulfi" became a monk at the abbey but died within one month, adding that Comte Arnoul together with "quatuor fratresàHugo et Ludovicus, Rodericus et Riquinus, filii Richezonis ex Liegarde amita Arnulfi comitis" (of whom "Riquinus" was killed by "Heribrando Bulloniensi" and was buried next to "prµdictµ Adeladis") donated property[11].

["comes Arnulfus de Kyney" witnessed the charter dated 1091 under which Henri de Verdun Bishop of Liége approved the foundation of Fl⌠ne[[12].

"Arnulfus comes" founded the priory of Sainte-Valpurge at Chiny, confirmed by "filiorum meorum Ottonis et Ludovici, nurusàmeµ Adeleid", by charter dated 1097, later confirmed by "Ottonis comitis et Frederici prµpositi Remensis et Alberti comitis filiorum eius et Adadis comitissµ et Guillelmi avocati"[13].

He founded Orval in 1097. The Chronicon Sancti Huberti records that "Arnulfus comes Chisniacensis" became a monk "in hoc loco Kal Apr XVI Kal Mai obit".
Bron: Chronicon Sancti Huberti Andaginensis 98 (129), MGH SS VIII, p. 629

firstly ADELA de Ramerupt, daughter of HILDUIN [IV] de Montdidier et de Ramerupt Comte de Roucy & his wife Adelaide de Roucy (-[1068/69], bur Saint-Hubert, Ardennes). The Chronicle of Alberic de Trois-Fontaines names "Adele" as seventh daughter of Ebles Comte de Roucy and names her husband "Arnulfo comiti de Chisneio"

[, although the chronology favours Adela being the sister rather than daughter of Ebles.á The Genealogiµ Scriptoris Fusniacensis clarifies the question when it refers to, but does not name, "quintam “Hilduini comitis filiam" as wife of "Arnulfus comes de Cinni"[14].

'Arnulphus comes cum coniuge mea Adelais, filius Ludovici comitisö founded a monastery 'in villa Pyrorumàin honore S. Sulpitii', subject to 'ecclesiæ S. Petri et S. Hugberti in Ardenna', by undated charter signed by 'Arnulphi comitis et Manasse fratris eius'[15].

"Arnulfus comes cum coniuge mea Adelais filius Ludoguici comitis" donated revenue from the church of Prix to Ardenne Saint-Hubert by charter dated to 1066, signed by "Arnulfi comitis et Manasse fratris eius"[16].

"Arnulfus comes cum coniuge mea Adelail, filius Ludoguici comitis" founded the priory of Priez by charter dated 1068, signed by "Arnulphi comitis et Manasse fratris eius"[17].

The Chronicle of Saint-Hubert records the burial of "Adeladis uxor Arnulphi, soror Ebali Roceiensis" at Saint-Hubert, dated to [1068/69] from the context[18].

secondly Ermengade, daughter of --- (-before 1081). The primary source which confirms her marriage has not yet been identified[19].

 

Zn. van Seigneur Lodewijk II de WARCQ de CHINY (zie 222036072) en Sophie de VERDUN (zie 222036073).

Getrouwd ca. 1055 met
111018037    Adele de RAMERU[1], geboren ca. 1035, overleden ca. 1069, dr. van Hilduin IV comte de RAMERU (zie 222036074) en Alix (Adele) comptesse de ROUCY (zie 222036075).
Waaruit geboren:

1.	Othon II (zie 55509018).
2.	Ludwig (Lodewijk II) de WARCQ CHINY.
3.	Hedwich de WARCQ CHINY.
4.	Clementia de WARCQ CHINY.
5.	Beatrix de WARCQ CHINY.
6.	Albert de WARCQ CHINY   Bisschop van Verdun.

111018038 =    52891944 Comte Albert III de NAMURS.
111018039 =    52891945 Ida von SAKSEN BILLUNG.
 

111018496    Heer Beerwout I van EGMOND[20], geboren ca. 1050 te Egmond, slot op de Hoef, overleden ca. 1114.

 

Beerwout had een belofte aan de abt Stephanus van Gendt, hoeder van de abdij van Egmond gedaan om met de Eerste Kruistocht mee te gaan, om zo de zonde van zichzelf en zijn voorvaderen te doen vergeten. Bij terugkomst had de abt zijn pacht van zes tienden tot heerlijkheid laten verklaren en tevens de erfrechten schriftelijk vast laten leggen.

Volgens sommige volksvertellingen zou Beerwout onderweg naar het Heilige Land al zijn overleden in 1096, en werd zijn grondgebied in Egmond alsnog als heerlijkheid uitgeroepen. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Beerwout II van Egmont.

zn. van Heer Dodo II van EGMOND (zie 222036992).
Waaruit geboren:

1.	Heer Beerwout II (zie 55509248).

 

Slot en kapel op de Hoef

126681088    Theodor (Dirk) van LOON, geboren ca. 1055, zn. van Emmo II van LOON (zie 105783552) en Swanhilde van HOLLAND (zie 105783553).
Waaruit geboren:

1.	Engelbert van HURNEN (zie 63340544).

126681280    Arnold I von KLEVE und TOMBURG, geboren ca. 1070

 

 

zn. van Dietrich II von KLEVE (zie 253362560).
Getrouwd met
126681281    Berta.
Waaruit geboren:

1.	Arnold II von KLEVE (zie 63340640).

126681282 =    105783920 Gotfried I van LEUVEN (met de baard).
126681283 =    105783921 Ida de CHINY.
 


126681284 =    105783922 Graf Berengarius II von SULZBACH.
126681285 =    105783923 Adelheid van DIESSEN.
 


126681286    Herzog Heinrich IX WELF (de Zwarte), geboren ca. 1074, overleden op maandag 13 december 1126

 

Hertog van Beieren en Saksen

 

zn. van Herzog Welf IV von BEIERNN (zie 253362572) en Judith van VLAANDEREN (zie 253362573).
Getrouwd ca. 1095 met
126681287    Wulfhilde von SAKSEN BILLUNG, geboren ca. 1075, overleden op woensdag 29 december 1126, dr. van Magnus Billung von SAKSEN (zie 253362574) en Sophie van HONGARIJE (zie 211592691).
Waaruit geboren:

1.	Herzog Heinrich der WELFEN (der Stolze)[21], geboren ca. 1100, overleden op vrijdag 20 oktober 1139. Hertog van Saksen en Beieren. Getrouwd (1) ca. 1120 met Kunegonde von SCHWABEN, geboren ca. 1100, overleden ca. 1125. Getrouwd (2) op zondag 29 mei 1127 met Gertrud von SUPPLINBURG[22], geboren ca. 1100, overleden op donderdag 8 april 1143, dr. van Lotharius von SUPPLINBURG en Richenza von NORTHEIM. {Zij is later getrouwd op vrijdag 1 mei 1142 met Heinrich van OOSTENRIJK[23], geboren ca. 1112, overleden op donderdag 13 januari 1177. Markgraaf van Oostenrijk, zn. van Leopold III van OOSTENRIJK[24] en Agnes von WAIBLINGEN[25] (zie 211592695)}
2.	Judith WELF van BEIEREN[26], geboren ca. 1100, overleden op zondag 22 februari 1131 te Lorch, begraven te Lorch. Getrouwd ca. 1121 met Friedrich II (Monocolus, de eenogige) von HOHENSTAUFEN, geboren ca. 1090 te Hohenstaufen, overleden op vrijdag 4 april 1147 te Alzey, begraven te Hagenau, Sankt Walburg Benedictijnerklooster. Hertog van Zwaben In 1105 werd hij hertog van Zwaben. Hij trouwde in 1121 met Judith van Beieren. Na de dood van zijn oom Hendrik V stelde hij zich kandidaat als keizer, maar hij verloor in 1125 de verkiezing tegen Lotharius III, waarna een strijd losbrak tussen de aanhangers van Frederik en die van Lotharius. Speyer (1129), Neurenberg (1130) en Ulm (1134) werden door Lotharius ingenomen. Frederik werd gevangengenomen en onderwierp zich in oktober 1134 aan de keizer. In 1135 verzoenden Frederik en zijn broer Koenraad zich met Lotharius. zn. van van Waiblingen von STAUFEN (von Schwaben) (zie 211592694) en Agnes von WAIBLINGEN (zie 211592695). {Hij is later getrouwd ca. 1133 met Agnes von SAARBRÜCKEN, geboren ca. 1121, overleden ca. 1147, dr. van Graf Friedrich von SAARBRÜCKEN (zie 52891940) en Gisela von LOTHARINGEN (zie 52891941).}
3.	Sophie der WELFEN, geboren ca. 1102, overleden op dinsdag 22 juli 1147. Getrouwd (1) ca. 1120 met Herzog Berchthold III von ZAHRINGEN, geboren ca. 1085, overleden ca. 1122, zn. van Markgraf Berchtold II von ZAHRINGEN en Agnes von RHEINFELDEN. Getrouwd (2) ca. 1123 met Markgraf Leopold von STIERMARKEN, geboren ca. 1100, overleden op donderdag 24 oktober 1129, zn. van Ottokar IV markgraf von STIERMARKEN en Elisabeth van OOSTENRIJK.
4.	Mathilde der WELFEN (zie 63340643).
5.	Welf VI der WELFEN, geboren ca. 1115, overleden op zondag 15 december 1191.   Hertog van Spoleto. Getrouwd ca. 1135 met Uta (Oda) van CALW, geboren ca. 1120, overleden ca. 1190, dr. van Gottfried van CALW en Liutgard von ZAHRINGEN.
6.	Wulfhilde der WELFEN, geboren ca. 1118, overleden ca. 1160. Getrouwd ca. 1140 met Rudolf van BREGENZ, geboren ca. 1110, overleden op woensdag 27 april 1160.   Graaf van Bregenz.

126681288    Gozewijn I von HEINSBERG[27]

 

heer van Heinsberg (1082) en Valkenburg

 

geboren ca. 1060, overleden op zondag 1 april 1128, zn. van Dirk von WASSENBERG (zie 253362576) en Hedwig de MONTAIGU (zie 253362577).
Getrouwd ca. 1085-90 met
126681289    Oda van WALBECK[28], geboren ca. 1065, overleden ca. 1107, dr. van Siegfried van WALBECK (zie 253362578) en nn van WALBECK? (zie 253362579). Waaruit geboren:

1.	Gerard (zie 105799172).
2.	Gosewin II (zie 63340644).
3.	nn. Getrouwd met Gerard van RANDERODE, overleden 1129-47, zn. van Harper II hern von RANDERATH (Harper van Boxtel).

126681290    Friedrich van SOMMERSCHENBURG, geboren ca. 1060, overleden ca. 1120.

 

Graaf van Sommerschenburg, Pfalzgraaf van Saksen

 

zn. van Graf Adelbert von WALBECK (zie 253362580) en Oda van GOSECK (zie 253362581).
Getrouwd ca. 1090 met
126681291    Adelheid von LAUFEN, geboren ca. 1050, overleden ca. 1110, dr. van Graf Heinrich von LAUFEN (zie 253362582) en Gräfin Ida von WERL (zie 253362583).
Waaruit geboren:

4.	Aleidis (zie 63340645).
5.	Friedrich, geboren ca. 1100, overleden ca. 1162. Getrouwd ca. 1125 met Luitgard von STADE, geboren ca. 1100, overleden op woensdag 30 januari 1152, dr. van Rudolf I von STADE en Richardis von SPONHEIM. {Zij is later getrouwd ca. 1148.}

 

Getrouwd (1) ca. 1077 met Adolf II von BERG HÖVEL (zie 423155344).
Waaruit geboren:

1.	Adolf III graaf van BERG, geboren ca. 1078, overleden op zondag 12 oktober 1152, of overleden in 1106? Adolf I van Berg (1078-1106), Latijnse bijnaam de Monte, was een zn. van Adolf II van Berg-Hvel en Adelheid van Lauffen. Hij volgde zijn vader op als kind, steunde later keizer Hendrik IV en breiddezijn macht uit. Adolf geldt als grondlegger van het graafschap Berg, hetgeen o.m. blijkt uit een oorkonde uit het jaar 1093 en uit bevestigingen door Hendrik IV. Getrouwd ca. 1100 met Adelheid van KLEEF, geboren ca. 1080, overleden ca. 1150, dr. van Roger van KLEEF.
2.	Gisela van BERG, geboren ca. 1085, overleden op vrijdag 20 maart 1142. Getrouwd ca. 1116 met Sizzo van SCHWARZBURG, geboren ca. 1093, overleden op zondag 19 juni 1160. Graaf van Schwarzburg, zn. van Gunther 1 van SCHWARZBURG en Mechteld van WLADIMIR TUROV.
3.	Adolf III van ALTENA (zie 211577672).

 

Generatie XXVIII

 


211566592    Gottfried d'ORCHIMONT, geboren ca. 990.
Waaruit geboren:

1.	Giselbert (zie 105783296).

211567104    Giselbert de LOOZ, geboren ca. 1000, overleden ca. 1050.
Het Graafschap Loon was een oud graafschap in een gebied dat ongeveer overeenkwam met het huidige Belgisch Limburg, hoewel Diepenbeek, Alken, Sint-Truiden en Tongeren enclaves van het Prinsbisdom Luik waren, Thorn, Kessenich en Rekem rechtstreeks van de Duitse keizer afhingen en Lommel bezit was van de hertog van Brabant. Oorspronkelijk omvatte het graafschap waarschijnlijk niet meer dan het gebied tussen Maas en Jeker en was toen een leen van het graafschap Haspinga. Ook Rummen heeft tot dit graafschap behoord, totdat het in 1240 aan Willem van Montferrant werd verkocht. De graven wisten hun territorium door oorlogen, bondgenootschappen en huwelijkspolitiek uit te breiden.

Giselbert van Loon was de eerste graaf van het graafschap Loon dat een leen was van het graafschap Haspinga.
Hij was graaf tot 1046 gezien hij alleszins voor 18 mei 1046 is overleden.

Giselbert nam het initiatief om in Borgloon, het eerste centrum van het graafschap, een burcht te bouwen. Wanneer zijn regeerperiode startte is niet schriftelijk gedocumenteerd.

Giselbert was een zn. van graaf Rodolf van Haspinga. Giselberts broer Arnold volgde zijn vader op als graaf van Haspinga. Toen Haspinga aan het prinsbisdom Luik werd geschonken werd Loon, dat een leen van Haspinga was, ook een leen van Luik. Waarschijnlijk heeft hun broer Balderik, die prinsbisschop van Luik was van 1008 tot 1018, een rol gespeeld bij de afstand van Haspinga aan Luik.

Giselbert was op het eind van zijn leven voogd over de goederen van de Sint-Jacobsabdij van Luik, die gesticht was door zijn broer Balderik.
Giselbert werd opgevolgd door zijn zoon Emmo en mogelijk Otto die samen het graafschap als een condominium bestuurden. Gislebert was getrouwd met Erlande van Geldenaken en hadden vier Waaruit geboren:
* Emmon (-1078), graaf van Loon
* Sophie (-1065), in 1062 getrouwd met Géza I van Hongarije
* Otto (-1101), graaf van Duras
* Herman, zn. van Rodolf von HASPENGAU (zie 423134208) en Nn van VLIERMAL (zie 423134209).
Getrouwd ca. 1025 met


211567105    Liutgard Emma de NAMURS, geboren ca. 1000

 

 

overleden ca. 1050, dr. van Comte Albert I de NAMURS (zie 211567776) en Irmgard Adelheid der FRANKEN (zie 211567777).

Waaruit geboren:

1.	Emmo II van LOON (zie 105783552).
2.	Comte Otto I (zie 423185496).
3.	Sophie van LOOZ.
4.	Herman van LOOZ.

211567176    Florent I d'HAMAL, geboren ca. 1100.
Waaruit geboren:

1.	Florent II (de Kleine) (zie 105783588).

211567616    Hermann de GRANDPRé[29], geboren ca 1015, overleden na 1064, zn. van Siegneur Hildrad (Hezelin, Hescelin) de GRANDPRé (zie 423135232) en Hersigne de RUMIGNY? de VERDUN? (zie 423135233).
Getrouwd met
211567617    Judith (de ROUCY?) [30].
Waaruit geboren:

1.	Comte Henri (Hildrad, Hezelin) comte (zie 105783808).
2.	Richard, gouverneur du comte Grandpré, overleden ca. 1114.
3.	Renaud, overleden ca. 1064.
4.	Boudouin, overleden ca. 1100.
5.	Ermentrude (Ermengarde). Getrouwd (1) met Nn  de HARENSEY. Getrouwd (2) met Gozelo comte de MONTAIGU.

211567618    Nn  de PORCIEN.
Waaruit geboren:

1.	Comte Rogier (zie 846285262).
2.	nn (zie 105783809).

211567640    Graaf Boudewijn II van HENEGOUWEN (van Jeruzalem)[31], geboren ca. 1056, overleden op dinsdag 8 juni 1098 te Nicaea Anatolié.

Graaf van Henegouwen (1071-)

 

Na het bericht van de dood van haar man trok Ida van Leuven persoonlijk naar Anatolié om zijn lichaam te zoeken en meer over de omstandigheden van zijn dood te weten te komen. Zij had geen succes.

Door het huwelijk van zijn ouders Boudewijn VI van Vlaanderen en Richilde van Henegouwen waren Vlaanderen en Henegouwen verenigd. Na de dood van Boudewijn VI greep diens broer Robrecht I de Fries de macht in Vlaanderen. Arnulf, de oudere broer van Boudewijn II, probeerde Vlaanderen terug te winnen maar werd verslagen en gedood in de Slag bij Kassel. Boudewijn was toen nog minderjarig en zijn moeder trad op als zijn regent. Zij accepteerde bisschop Theoduinus van Luik als haar leenheer die haar hielp om Henegouwen te behouden. Hiermee had Henegouwen de Rijksvrijheid verloren. Boudewijn en Richilde ondernamen militaire en diplomatieke pogingen om Vlaanderen terug te winnen maar hadden geen succes. In 1076 trad Richilde terug en regeerde Boudewijn zelfstandig.

In 1085 deed Boudewijn nog een serieuze poging om Vlaanderen te veroveren. Hij bracht met hulp van Willem de Veroveraar een leger bijeen maar werd verslagen in een veldslag bij Broqueroie. Boudewijn moest zich toen bij de bestaande situatie neerleggen.

Boudewijn besloot deel te nemen aan de Eerste Kruistocht en verkocht, om de onderneming te financieren, het kasteel van Couin voor 50 zilvermarken en 1 pond goud aan de bisschop van Luik. Na de verovering van Antiochié werd Boudewijn ermee belast om dit nieuws aan keizer Alexios I Komnenos te brengen. Onderweg naar Constantinopel werd hij echter overvallen en vermoord.

zn. van Graaf Boudewijn I VI van VLAANDEREN (zie 423135280) en Richilde van HENEGOUWEN/MONS? (de Hainaut) (zie 423135281).
Getrouwd 1084 met

 

Boudewijn en Ida

 

 

211567641    Ida van LEUVEN[32] [33], geboren ca. 1065, overleden 1103-07

 

Gravin van Henegouwen

 

 

dr. van Hendrik II van LEUVEN (zie 211567840) en Aleidis van de BETUWE/ORLAMUNDE (van Teisterbant) (zie 211567841). Waaruit geboren:

1.	Graaf Boudewijn III (zie 105783820).
2.	Godfried, geboren ca. 1079.
3.	Richilde, geboren ca. 1080, overleden ca. 1118, getrouwd  1115, gescheiden 1118 (vanwege bloedverwantschap) van Amalrik/Amaury III de MONTFORT l'AMAURY (zie 105783838).
4.	Lodewijk, geboren ca. 1081.
5.	Hendrik, geboren ca. 1082.
6.	Aleida (Alix), geboren ca. 1083, overleden ca. 1153, getrouwd met Nicolaas II de RUMIGNY.
7.	Ida, geboren ca. 1085, overleden ca. 1101, getrouwd met Thomas I de COUCY.
8.	Simon, geboren ca. 1088.
9.	Willem, geboren ca. 1092.

211567642 =    105783874 Graaf Gerard I van GELRE (de Lange, de rossige).
211567643 =    52891947 Clementia de POITOU-AQUITANIE (von Gleiberg).
 


211567648    Willem I de GARLANDE.
Getrouwd met
211567649    Helisende.
Waaruit geboren:

1.	Comte Anselm/Anceau (zie 105783824).

211567650    Seigneur Guy II de MONTHLERY-CRECY (de Rode)[34], geboren ca. 1037 te Montlhery, overleden 1109.

Son fils Guy de Montlhery dit le Rouge en se mariant avec Adelaide (ou Adeline) avant 1063, heritiere du domaine de ROCHEFORT devint en 1095 le 1er Comte de Rochefort. Adelaide possedait probablement Rochefort et St Arnoult terres données par le roi ulterieurement. Le comte est delimite au nord par la commune de Bonnelles, au sud par ST Arnoult.

Guy le Rouge (en raison de ses cheveux), ne apres 1040, fils de Guy 1er et de Hodierne de Montlhery (Gometz) fut le serviteur fidele du roi Henry 1er puis de Philippe 1er, qui l’éleva α la dignité de sénéchal. Il et devint l’un des plus riches seigneurs d’Ile de France, plus puissant que le roi lui mème. Il fut Seigneur de Gometz, de la Ferté Beaudoin et de Chateaufort par son père Guy 1er. Il est établi qu'il fit construire le chateau de Bréthencourt.

Adelaide fonde le prieuré de Bréthencourt et meurt en 1099. Guy le Rouge se remarie avec Elisabeth de Crécy de Montdidier et devient donc en plus Seigneur de Crecy et chatelain de Gournay.

Guy le Rouge participa α la premiére croisade de 1096 et s’enr⌠la dans la ½ Sainte Milice] et rentra en France en 1104 chargé de gloire et de biens. Il retrouva ses titres de sénéchal et de dapifer.

Il n’est pas complétement démontré mais probable qu’il construisitá le chateau-fort dont certaines ruines restent encore visibles et qui domine la vallé

e de la Rémarde et celle de la Rabette.

Illustration tirée de Ouvrage de la Société historique et Archéologique de St-Arnoult-en-Yvelines, rédigé par M. et Mme Houssinot

zn. van Guy I (Guido) de MONTHLERY (zie 423135300) en Hodierna de GOMETZ (zie 423135301).
Getrouwd (2) na 1063 met Adelaide de CRECY, geboren ca. 1042, overleden 12-10na 1104.

 

Vrouwe van Gournay-sur-Marne, vermeld 1085/86. Weduwe van Bouchard II graaf van Corbeil (Normandiδ).

Waaruit geboren:

2.	Adelheid van CORBEIL, geboren ca. 1070, overleden ca. 1100, getrouwd ca. 1090 met Everhard de BRETEUIL, geboren ca. 1070, overleden op vrijdag 21 augustus 1097.   Heer van Puiset   zn. van Seigneur Hugo de BRETEUIL en Adele de MONTHLERY.
3.	Hugue de CRECY, geboren ca. 1080, overleden juli 1147.   Heer van Crecy, Gournay.
4.	Melisende de CRECY, geboren ca. 1085, overleden na 1147,   dochter en erfgename van Guido II van Montlhery-Crecy   getrouwd met Thomas I de COUCY, overleden voor of in 1131.     Heer van Coucy, Marle, La Fere en Boves, graaf van Amiens, vermeld 1096/1130, volgt zijn vader op in 1118. Hij trekt veel kerkgoederen aan zich. in het bijzonder van Laon en Amiens, verwoest Laon, vermoordt bisschop Balderik, die hem verbannen had. Bedreigt zelfs Parijs, wordt door koning Lodewijk VII wekenlang belegerd, raakt zwaar gewond in diens gevangenschap en overlijdt kort daarop.   Zn. van Enguerrant I de COUCY (Boves) (zie 52891908) en Adèle de ROUCY (zie 52891909).
5.	Lucienne de MONTHLERY, getrouwd 1107 met Roi Guichard III de BEAUJEU.

 

Getrouwd (1) voor 1062 met

211567651    Elisabeth.
Waaruit geboren:

1.	Beatrice de ROCHEFORT-MONTHLERY (zie 105783825).

 


211567672    Roi Philippe I de FRANCE[35] (l'Amoureux), geboren op zaterdag 23 mei 1052 te Champagne-et-Fontaine, overleden op woensdag 29 juli 1108 te Melun op 56-jarige leeftijd, begraven te Abbaye St Benoit sur Loire.

 

Roi des Francs (4 augustus 1060 - 29 juli 1108)

Bron: Karel de Grote reeks 128 Zuiderent gen 11

 

 

Filips werd in 1059 al tot koning van Frankrijk gewijd en op 4 augustus 1060 (8 jaar oud) gekroond. Zijn moeder en Boudewijn V, graaf van Vlaanderen, waren gezamenlijk regent. Toen Anna in 1061 hertrouwde met Rudolf van Valois werd haar positie aan het hof onmogelijk en moest ze haar positie opgeven. In 1066 werd Filips meerderjarig verklaard en kon zijn zelfstandig regeren beginnen.

Tijdens de eerste 25 jaar van zijn bewind was Filips volop bezig om zijn binnenlandse positie te versterken, ten koste van de grote leenmannen in het noorden van Frankrijk. Hierin was hij niet altijd succesvol.

Een overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen:
1068: Filips verwierf de Gâtinais in ruil voor zijn steun aan Fulco IV van Anjou
1071: Filips verloor de slag bij Kassel tegen Robrecht I de Fries die de macht in Vlaanderen had gegrepen ten koste van de rechtmatige graaf Arnulf III van Vlaanderen. Filips kreeg de abdij van Corbie in ruil voor de erkenning van Robrecht als graaf.
1072: versterking van de band met Robrecht door een huwelijk met diens stiefdochter Bertha van Holland
1076: Filips ontzette de stad Dol die door Willem de Veroveraar werd belegerd
1077: vrede met Willem die stopte met zijn pogingen om Bretagne te veroveren
1079: Filips stelde het kasteel van Gerberoy ter beschikking van Robert, de opstandige zn. van Willem de Veroveraar
1082: Filips annexeerde de Vexin
1090: Filips verwierf Bourges

Problemen met de kerk
Na 1090 werd Filips' bewind beheerst door zijn huwelijksverwikkelingen en de conflicten met de kerk die daaruit voortkwamen: Filips begeerde Bertrada, de mooie en jonge vijfde vrouw van zijn oude vazal Fulco IV van Anjou. Tegelijk vond Filips dat koningin Bertha dik en onaantrekkelijk was geworden. Dus scheidde hij op 15 mei 1092 van haar en verbande ze van het hof. Daarna trouwde Filips met Bertrada. Bertrada was toen nog niet gescheiden van Fulco.

Niet alle bisschoppen konden dit accepteren en er kwam verzet tegen deze gang van zaken. In 1094 excommuniceerde de aartsbisschop van Lyon het nieuwe paar. Dit werd in 1095 door de paus bevestigd. Onder druk van de excommunicatie verliet Filips Bertrada, waarop de excommunicatie werd opgeheven; Filips en Bertrada gingen echter weer samenwonen en werden opnieuw geéxcommuniceerd. Dit herhaalde zich enkele malen tot 1104. Toen legden Filips en Bertrada een plechtige eed af om te zullen scheiden, en werd de excommunicatie opgeheven. Natuurlijk braken ze hun eed en bleven bij elkaar maar de excommunicatie werd niet opnieuw ingesteld. Als dank gaf Filips tijdens een ontmoeting in Saint-Denis steun aan paus Paschalis II tegen keizer Hendrik V.

Koning Filips I overleed in zijn kasteel in Melun op 29 juli 1108. Hij werd begraven bij het klooster van Saint-Benoît-sur-Loire omdat hij vond dat hij niet waardig was om bij zijn voorvaderen in de kathedraal van Saint-Denis te worden bijgezet.

zn. van Roi Henri I de FRANCE (zie 423135344) en Anna Yaruslavna van KIEV (zie 423135345).
Getrouwd (2) op 39-jarige leeftijd op zaterdag 15 mei 1092, gescheiden ca. 1104 van Bertrade de MONTFORT l'AMAURY (zie 105783865).

Getrouwd  (1) 1072 en gescheiden 1092 van
211567673    Bertha van HOLLAND[36] [37] (dikke Bertha), geboren ca. 1055, overleden op zondag 30 juli 1094 te Montreuil sur Mer. Bertha overleed in ballinschap nadat zij in 1092 verstoten was.

Bertha van Holland dankt haar plaats in de geschiedenis aan vier mannen: haar vader, Floris I van Holland, haar stiefvader, Robrecht de Fries van Vlaanderen (reg. 1071-1093), haar echtgenoot, Filips I van Frankrijk (reg. 1060-1108) en haar zoon Lodewijk VI van Frankrijk (reg. 1108-1137).

Berthas ouders waren omstreeks 1050 getrouwd en kwamen beiden uit aanzienlijke families. Haar moeder, Geertrui, was de dr. van de hertog van Saksen en kwam uit het rijke en machtige geslacht der Billungen. Haar vader, Floris I, was graaf van Holland. Zijn heerschappij strekte zich uit ten westen van het Vlie en rond de oevers van de Rijn. In dit vaag omschreven gebied zal Bertha haar jeugd hebben doorgebracht.

In 1061 werd graaf Floris, vermoedelijk op instigatie van de bisschop van Utrecht, door een sluipmoordenaar gedood. Geertrui bleef met drie minderjarige kinderen achter: de latere Dirk V, Bertha en de jong gestorven Floris. In 1063 hertrouwde zij met Robrecht, de jongste zn. van graaf Boudewijn V van Vlaanderen. Bertha kwam onder de voogdij van haar stiefvader te staan. Haar lot was nu verbonden met het zijne, een feit dat bepalend zou zijn voor de verdere loop van haar leven.

In 1070 stierf Robrechts broer, Boudewijn VI, die vanaf 1067 graaf van Vlaanderen was geweest. Hoewel Robrecht zijn broer had beloofd geen aanspraak te zullen maken op het graafschap, greep hij zijn kans en versloeg in 1071 bij de slag van Kassel de wettige opvolger, de jonge Arnulf III. Hiermee schond hij niet alleen zijn belofte aan zijn overleden broer, maar schoffeerde hij ook de koning van Frankrijk, Filips I, die Arnulf in dit conflict gesteund had. Robrecht de Fries (zijn bijnaam dankte hij aan zijn huwelijk met Geertrui) was nu graaf van Vlaanderen, maar hij moest zich nog wel verzoenen met Filips. Een huwelijk was hiervoor het middel bij uitstek. Robrecht zou er meermalen gebruik van maken om zijn positie te versterken. In 1071 waren zijn eigen dochters nog te jong, maar zijn stiefdochter Bertha had de juiste leeftijd. Algemeen wordt aangenomen dat zij deel uitmaakte van de vredesregeling tussen Robrecht en Filips. In 1072 werd zij Filips vrouw en daarmee koningin van Frankrijk.

Bertha verhuisde dus naar het Franse hof, dat in de elfde eeuw nog weinig prestigieus was. Filips macht reikte niet veel verder dan een reeks gebieden tussen Parijs en Orlans en hier zal Berthas leven zich hoofdzakelijk hebben afgespeeld. Een vaste hoofdstad was er nog niet, al werd Parijs steeds belangrijker. Het huwelijk bleef lang kinderloos. Pas na negen jaar, in 1081, werd hun eerste zoon geboren, de latere Lodewijk VI, bijgenaamd de Dikke. Daarna werd dochter Constance geboren, en waarschijnlijk nog een zoon, Hendrik, die als kind gestorven zou zijn.

Over Berthas optreden als koningin is in de bronnen weinig te vinden. In slechts drie schenkingsoorkonden komt zij als mede-ondertekenaar voor. Alleen in de Vita Arnulfi treedt zij onverwacht uit de schaduw. In dit heiligenleven, voltooid kort na 1108, vertelt de auteur, Lisiardus, over een gebeurtenis die zich afspeelde in het klooster Saint-Mdard waar hij als monnik leefde.

In 1076 had koning Filips ervoor gezorgd dat een zekere Pontius hier abt werd. De koning had zich hiervoor door Pontius laten betalen, een gewoonte die juist in deze tijd door de Kerk scherp bekritiseerd werd. Toen bleek dat deze Pontius ook nog de bezittingen van het klooster voor eigen doeleinden gebruikte, smeekten de monniken Filips om zelf een nieuwe abt te mogen kiezen. Filips stemde toe en de monniken kozen Arnulf van Oudenburg (de latere heilige) tot abt. Helaas kwam Arnulf al spoedig in conflict met de koning en besloot hij te vertrekken en als kluizenaar te gaan leven. Om te voorkomen dat Pontius terug zou keren, zorgde hij ervoor dat de monniken een waardige opvolger kozen, een zekere Gerald.

Op dat moment verschijnt Bertha ten tonele. De Vita Arnulfi beschrijft hoe zij met koninklijk geweld (vi regia) Pontius vergezelde om Gerald te verdrijven. Als Arnulf dat hoort verlaat hij zijn kluis en maant hij de koningin de kerkelijke wetten te respecteren en zich van Pontius te distantiéren. De koningin wordt woedend en weigert. Hierop voorspelt Arnulfus haar dat zij nog voor haar dood door Gods wraak getroffen zal worden. Zij zal uit het koninkrijk verdreven worden en ellendig en veracht, als balling sterven. Bertha hield echter voet bij stuk en Gerald moest vertrekken. Er wordt wel beweerd dat Bertha hiermee wraak wilde nemen op de heilige Arnulfus omdat zijn familie zich gekant zou hebben tegen de grafelijke ambities van Robrecht de Fries, maar dat lijkt nogal vergezocht.

Hoewel in alle overgeleverde versies van de Vita Arnulfi de naam Bertrada wordt gebruikt, lijdt het geen twijfel dat de auteur Bertha bedoelde. De hier genoemde gebeurtenissen speelden zich af in 1078 toen Bertha koningin was en er nog geen sprake was van een Bertrada. De naamsverwisseling is echter niet zo verwonderlijk wanneer men bedenkt dat toen het heiligenleven geschreven werd (tussen 1095 en 1108), het huwelijk van Filips en zijn tweede vrouw Bertrada een groot schandaal veroorzaakte. De naam Bertrada was op ieders lippen. Bertha was toen al dood en vergeten.

Afgezien van haar spectaculaire optreden in het klooster Saint-Mdard, blijft Bertha op de achtergrond, totdat ze - overeenkomstig de profetie van Arnulf - na twintig jaar huwelijk door Filips verstoten werd. Bertrada, de echtgenote van de graaf van Anjou, nam haar plaats in. De geschiedschrijvers, allen geestelijken, maken er met afkeuring melding van. Volgens de Kerk was het huwelijk onverbrekelijk.

Voor Filips golden echter andere overwegingen. Zijn huwelijk met Bertha had hem maar n zoon opgeleverd, een wankele basis voor het voortbestaan van de monarchie. Het verstoten van echtgenotes terwille van het nageslacht of ter vergroting van het machtsgebied was bepaald niet ongebruikelijk in die tijd. Filips zal dus in het belang van zijn dynastie gehandeld hebben, hoewel de bronnen hem andere motieven toedichten. Ordericus Vitalis en Suger betichten hem van wellust en Willem van Malmesbury meent te weten dat Bertha verstoten werd omdat ze veel te dik was. Dat laatste zal vast niet de reden zijn geweest, maar opvallend is wel dat haar zoon Lodewijk de Dikke genoemd zou worden en haar neefje Floris II dezelfde bijnaam kreeg.

Zo verliet Bertha in 1092 het koninklijk hof en vestigde zich in het graafschap Ponthieu, in het kasteel Montreuil-sur-Mer, dat zij bij haar huwelijk van Filips als bruidsgift gekregen had. Lang heeft ze niet meer geleefd. In 1094 is ze daar als iemand uit het volk (more plebeio), als we de Vita Arnulfi mogen geloven, gestorven en begraven.

 

Dr. van Graaf Floris I van HOLLAND (zie 111017984) en Gertrude von SAKSEN BILLUNG (zie 111017985).
Waaruit geboren:

1.

Constance des FRANCS[38], geboren ca. 1078, overleden op dinsdag 14 september 1126. Getrouwd (1) 1106 te Chartres met Marcus Boemund I van APULIé SICILIé, geboren ca. 1052, overleden op vrijdag 3 maart 1111 te Canossa. Vorst van Tarento, Vorst van Antiochié zn. van Robert I Guiscard van APULIé SICILIé en Alberade van APULIé. Getrouwd (2) 1093-95, gescheiden 1104 van Hugue I de BLOIS, geboren ca. 1075, overleden op maandag 14 juni 1126, Graaf van Troyes (Blois), Champagne.   zn. van Theobald III de BLOIS (zie 211592856) en Alice (Adèle) van VALOIS. {Hij was eerder getrouwd ca. 1110. Nakomelingen: Zie EUROPÄISCHE STAMMTAFELN NEUWE FOLGE Band III Tafel 348 met Elisabeth de BOURGOGNE, geboren ca. 1095, overleden ca. 1125, dr. van Comte Stephan Etienne I de BOURGOGNE (Dolkop) en Beatrix von LOTHARINGEN.}

2.

Roi Lodewijk VI (le Gros) (zie 105783836).

 


211567674    Humbert II de SAVOYE (il Renforzato), geboren ca. 1070, overleden op vrijdag 18 september 1103, Graaf van Savoye, Maurienne en Bellay, zn. van Comte Amadeus II de SAVOYE (zie 423135348) en Johanna van GENEVE (zie 423135349).
Getrouwd ca. 1090 met
211567675    Gisela de BOURGOGNE-IVREA, geboren ca. 1070, overleden ca. 1110, dr. van Willem I de BOURGOGNE-IVREA (le Grand) (zie 423135350) en Stephanie / Etiennette de LONGWY-METZ (zie 423135351).
Getrouwd (1) ca. 1090 met Humbert II de SAVOYE (il Renforzato) (zie 211567674).

Getrouwd (2) ca. 1109 met Rainier de MONTFERRAT, geboren ca. 1070, overleden ca. 1136.

 

Markgraaf van Montferrat.

Waaruit geboren:

1.	Adelheid (Alix) de MAURIENNE de SAVOYE (zie 105783837).
2.	Amadeus III, geboren ca. 1092, overleden op donderdag 1 april 1148 te Nicosia, begraven te Monte S. Croix, Graaf van Savoye Maurienne. Getrouwd ca. 1120 met Mathilde van ALBON, geboren ca. 1100, overleden ca. 1145, dr. van Guido III van ALBON en Mathilde (d' HAUTVILLE).
3.	Agnes, geboren ca. 1105, overleden ca. 1141. Getrouwd ca. 1130 met Archambaud VI van BOURBON, geboren ca. 1110, overleden ca. 1171.   Heer van Bourbon   zn. van Aimon van BOURBON en Alsinda Lucia de NEVERS.

Waaruit geboren:

4.	Johanna, geboren ca. 1109, overleden ca. 1127. Getrouwd ca. 1127 met Willem Clito van NORMANDIé, geboren ca. 1101, overleden op vrijdag 27 juli 1128 te Aalst.   Graaf van Vlaanderen   zn. van Robert II van ENGELAND en Sibylle de CONVERSANO. {Hij was eerder getrouwd ca. 1125 met Sibylle d'ANJOU (zie 52898213).}
5.	Willem V (de Oudere), geboren ca. 1110, overleden ca. 1191.   Markgraaf van Montferrat. Getrouwd ca. 1130 met Judith van OOSTENRIJK, geboren ca. 1115, overleden op vrijdag 18 oktober 1168, dr. van Leopold III van OOSTENRIJK en Agnes von WAIBLINGEN (zie 211592695).

211567676    Seigneur Simon I de MONTFORT l'AMAURY[39], geboren ca. 1030, overleden ca. 1087.
Getrouwd (1) voor 1059 met Isabelle de BROYES.

Getrouwd (2) ca. 1060 met Agnes d'éVREUX[40] (zie 211567677).
Waaruit geboren:

1.	Amaury II de MONTFORT[41], geboren 1058. .

211567677    Agnes d'éVREUX[42], geboren ca. 1030, overleden ca. 1087, dr. van Comte Richard d'éVREUX (zie 423135354) en Adelaïda van BARCELONA (zie 423135355).
Waaruit geboren:

2.	Bertrade[43] (zie 105783865).
3.	Amalrik/Amaury III (zie 105783838).
4.	Simon II[44], overleden 1101. heer van Montfort (1089-) .

 


211567678 =    105783824 Comte Anselm/Anceau de GARLANDE.
211567679 =    105783825 Beatrice de ROCHEFORT-MONTHLERY.
 


211567728    Comte Godfried Ferreol de GATINAIS, geboren ca. 1004, overleden op dinsdag 1 april 1046, zn. van Godfried (Ferreol) de GATINAIS (zie 423135456) en Beatrice de MACON (zie 423135457).
Getrouwd ca. 1035 met
211567729    Ermengarde d'ANJOU (Blanche), geboren ca. 1011, overleden op maandag 21 maart 1076 te Fleury sur Ouche, vermoord,

erfdochter

dr. van Comte Fulco III d'ANJOU (Nerra) (zie 423135458) en Hildegard de METZ (zie 423135459).
Waaruit geboren:

1.	Hildegard de GATINAIS ANJOU, geboren ca. 1036, overleden ca. 1065. Getrouwd ca. 1060 met Joscelin de COURTENAY, geboren ca. 1032, overleden ca. 1080. Heer van Courtenay.
2.	Comte Godfried III d'ANJOU (le Barbu), geboren ca. 1040, overleden ca. 1096.
3.	Comte Fulco IV d'ANJOU (le Rechin (de Strijdzuchtige)) (zie 105783864).

 

Getrouwd (2) ca. 1048 met Robert I de BOURGOGNE[45] [46] (le Vieux), geboren ca. 1011, overleden op 21 maart 1076 te Fleury sur Ouche, begraven te Semur.

Hertog van Bourgondië

Robert I van Bourgondië (ca. 1011 - Fleurey-sur-Ouche, 21 maart 1076), bijg. de Oude, was een zn. van koning Robert II van Frankrijk en Constance van Arles. Samen met zijn broer Hendrik I van Frankrijk revolteerde hij in 1030 tegen zijn vader, en na diens overlijden streed hij tegen zijn broer Hendrik om de opvolging als koning van Frankrijk. Uiteindelijk nam hij echter in 1032 genoegen met het hertogdom Bourgondié. Hij trouwde in 1033 met Helia van Sémur-Brionnais, een vrouw uit de lokale adel, dr. van Dalmas, heer van Sémur en van Aremburg, en zuster van de abt van Cluny. In 1040 veroverde hij Auxerre op zijn neef Reinoud I van Nevers.

Robert verstootte zijn eerste vrouw en doodde eigenhandig haar vader en broer tijdens een feestmaal. Hij hertrouwde met Ermengarde van Anjou (1018-1076). In 1058 trok hij (als boetedoening?) naar Barcelona (Spanje) om de Reconquista (Spanje) te steunen. Auxerre ging in 1060 weer verloren. Robert stond bekend als een slecht en hebzuchtig bestuurder, enkele van zijn wandaden waren: het beroven van zijn vazallen, het zich toe-eigenen van het inkomen van het diocees van Autun en van de wijn van het kapittel van Dijon, en het beroven van de abdij van Sint-Germanus van Auxerre. Robert en Ermengarde werden samen "op schandelijke wijze" (volgens de eigentijdse kronieken) vermoord in de kerk van Fleury Sur Ouche. Robert werd begraven in Saint-Seine-l'Abbaye.

zn. van Roi Robert II de FRANCE (le Pieux)[47] (zie 846270688) en Constance de PROVENCE[48] (zie 846270689). {Hij was eerder getrouwd ca. 1033 met Helena (Helia) van SEMUR-en-BRIONAIS, geboren ca. 1020, overleden op dinsdag 22 april 1102, dr. van Dalmas van SEMUR en Aremburga van VERGY?

Waaruit geboren:

4.

Hildegardis Alderade, geboren ca. 1049, overleden ca. 1104. Getrouwd ca. 1068 met Willem VI (VIII) (Guido Godfried) d'AQUITANIE, geboren ca. 1025 te Poitiers, overleden op zaterdag 25 september 1087 te Chize, begraven te Moustier Neuf.   Graaf van Poitiers, Hertog van Aquitanie en Gascogne   zn. van Willem III (V) d'AQUITANIE (de Grote) (zie 211567788) en Agnes de BOURGOGNE (zie 211567789). {Hij was eerder getrouwd ca. 1044 met Anna de PERIGORD, geboren ca. 1020, overleden ca. 1058.}

211567730 =    211567676 seigneur Simon I de MONTFORT l'AMAURY.
211567731 =    211567677 Agnes d'éVREUX.
 


211567732    Comte Hugue I de RETHEL, geboren ca. 1030, overleden ca. 1118, zn. van Comte Manasse de RETHEL (zie 423135464) en Yvette de ROUCY (zie 423135465).
Getrouwd ca. 1060 met
211567733    Melisande de MONTHLERY, dr. van Guy I (Guido) de MONTHLERY (zie 423135300) en Hodierna de GOMETZ (zie 423135301).
Waaruit geboren:

1.	Gervais (zie 211571314).
2.	Boudewijn (zie 105783866).
3.	Mathilde, geboren ca. 1060, overleden ca. 1130. Getrouwd ca. 1100 met Odo de VITRY, geboren ca. 1070, overleden ca. 1158. Burggraaf van Vitry, graaf van Rethel.

211567744    Walram II Udo d'ARLON, geboren ca. 1030, overleden 1119.

Graaf van Limburg en Arlon
Walram I van Limburg of Walram Udo (ca. 1030 - 1082) was vanaf 1061 de eerste graaf van Limburg die met zekerheid genoemd kan worden. Tevens was hij graaf van Aarlen en voogd van de abdij van Sint-Truiden. Walram wordt soms beschouwd als bouwheer van het slot Limburg, doch deze mening is vooralsnog niet verenigd kunnen worden met het feit dat bedoelde burcht zich in 1085 nog in handen bevond van paltsgraaf Herman II van Lotharingen.

Walram was zn. van Walram van Aarlen (ca.991 - 1052) en de kleinzn. van Hendrik van Worms (970 - 991 zie overleg), en van Adela, dr. van Diederik I van Lotharingen. Hij trouwde met Jutta, dr. van Frederik, Hertog van Neder-Lotharingen en Gerberga van Boulogne.

Zijn zoon Hendrik I, die hem opvolgde als graaf van Limburg, zou in 1101 hertog van Neder-Lotharingen en markgraaf van Antwerpen worden, mede dankzij de verwantschappen via zijn moeder en grootmoeder

zn. van Walram I d'ARLON (zie 423135488) en Adelheid / Adele van OPPER-LOTHARINGEN (zie 423135489).
Getrouwd ca. 1060 met
211567745    Juditta van LUXEMBURG[49], geboren ca. 1040, overleden ca. 1070

 

 

 

 

 

dr. van Friedrich van LUXEMBURG (zie 423135490) en Gerbera de BOULOGNE (zie 423135491), Waaruit geboren:

1.	Koenraad van MERUM, geboren ca. 1060.
2.	Graaf Hendrik I van LIMBURG (zie 105783872).

211567746    Graf Botho von BOTTENSTEIN, geboren ca. 1028 te Regensburg, overleden op dinsdag 1 maart 1104, zn. van Paltsgraf Hartwich II von BEIERN (zie 423135492) en Frideruna van DITTMARSCHEN (zie 423135493).
Getrouwd ca. 1055 met

211567747    Judith von SCHWEINFURT-SCHWABEN, geboren ca. 1038, overleden ca. 1104, dr. van Otto III markgraf van SCHWEINFURT (zie 423135494) en Irmgard di TORINO en SUSA (zie 211577615).
Waaruit geboren:

1.	Adelheid van POTTENSTEIN (zie 105783873).

211567748    Graf Heinrich von WASSENBERG, geboren ca. 1035, overleden ca. 1075

 

 

zn. van Gerhard II von WASSENBERG (zie 423135496) en Margaretha van LOON? (zie 423135497).
Getrouwd ca. 1055 met

211567749    Nn  von WASSENBERG? Geboren ca. 1035, overleden ca. 1075, van onbekende herkomst.
Waaruit geboren:

1.	Graaf Gerard I van GELRE (de Lange, de rossige) (zie 105783874).

211567760    Adalbart van LUXEMBURG, geboren ca. 1000

 

 

 

 

 

 

zn. van Graaf Friedrich I van LUXEMBURG (zie 211567784) en Irmtrud von GLEIBERG von WETTERAU (zie 211567785).
Waaruit geboren:

1.	Graf Siegbert van de SAARGAU (zie 105783880).

211567764 =    55508994 Dietrich II von LOTHARINGEN.
211567765 =    55508995 Hedwig von FORMBACH.
 


211567766    Hendrik III van LEUVEN (van Brabant), geboren ca. 1055, overleden op maandag 5 februari 1095. Graaf van Leuven en voogd van Brabant (1086)

 

 

zn. van Hendrik II van LEUVEN (zie 211567840) en Aleidis van de BETUWE/ORLAMUNDE (van Teisterbant) (zie 211567841).
Getrouwd ca. 1080 met
211567767 =    105796425 Gravin Gertrudis van VLAANDEREN.
 


211567772    Adelbert van MORSBERG, geboren ca. 1040, overleden ca. 1100. Heer van Burgelm, Graaf van Morsberg, Kyburg en Winterthur.
Getrouwd ca. 1075 met
211567773    Nn  van NELLENBURG, geboren ca. 1050, overleden ca. 1100, dr. van Eberhard (de gezegende) van NELLENBURG (zie 423135546) en Ida van ALSHAUSEN (zie 423135547).
Waaruit geboren:

1.	Adelbert (zie 105783886).

211567774    Comte Dietrich III de BAR MOUSSON, geboren ca. 1045, overleden op maandag 2 januari 1105.

 

Graaf van Bar en Mompelgard

 

zn. van Graf Ludwig de MOUSSON (zie 423135548) en Sophia van OPPER-LOTHARINGEN (van Mousson) (zie 423135549).
Getrouwd ca. 1076 met
211567775    Irmtrud de BOURGOGNE-IVREA, geboren ca. 1060, overleden op woensdag 8 maart 1105,

 

erfdochter van Mompelgard (Montbeliard)

 

dr. van Willem I de BOURGOGNE-IVREA (le Grand) (zie 423135350) en Stephanie / Etiennette de LONGWY-METZ (zie 423135351).
Waaruit geboren:

1.	Friedrich I, geboren ca. 1085, overleden op zondag 7 augustus 1160.   Graaf van Mompelgard en Pfirt. Getrouwd (1) ca. 1111 met Petrissa von ZAHRINGEN, geboren ca. 1085, overleden ca. 1130, dr. van Markgraf Berchtold II von ZAHRINGEN en Agnes von RHEINFELDEN. Getrouwd (2) ca. 1130 met Stephanie van VAUDEMONT, geboren ca. 1090, overleden ca. 1160, dr. van Graf Gerard IV(I) von LOTHARINGEN en Hedwig von EGISHEIM-DAGSBURG.
2.	Dietrich I, geboren ca. 1085, overleden op zondag 17 januari 1154.   Graaf van Mompelgard Montbeliard. Getrouwd ca. 1110 met Nn  van MOMPELGARD? Geboren ca. 1085, overleden ca. 1154, onbekende herkomst.
3.	Mathilde (zie 105783887).
4.	Comte Reinauld I de BAR-le-DUC (eenoog) (zie 211571218).
5.	Agnes de BAR, geboren ca. 1095, overleden ca. 1147. Vermeld 1135/47, sticht 1140 de Abdij van Haute-Seible. Erfgename van Blamont. Getrouwd met Hendrik I (II) van SALM, overleden ca. 1133.   Graaf van Salm (1111)

211567776    Comte Albert I de NAMURS, geboren ca. 945

 

 

overleden ca. 1011, zn. van Comnte Robert de NAMURS (zie 423135552) en Ermegarde von LOTHARINGEN (zie 423135553).
Getrouwd ca. 990 met
211567777    Irmgard Adelheid der FRANKEN, geboren ca. 975, overleden ca. 1012, dr. van Karel (Herzog) von NIEDERLOTHRINGEN (zie 423135554) en Adelaïde des FRANCS (zie 423135555).
Waaruit geboren:

1.	Comte Albert II (zie 105783888).
2.	Liutgard Emma (zie 211567105).

211567778    Herzog Gozelo I von LOTHARINGEN (de Grote), , geboren ca. 970 te Verdun, overleden op donderdag 19 april 1044

 

Hertog van Neder- en Opper- Lotharingen

 

 

 

Gozelo was de jongste zoon van Godfried 'de Gevangene' van Verdun en Mathilde van Saksen (Billungen).

 

Hij werd in 1002 graaf van de Ardennengouw als erfdeel van zijn overleden vader en in 1008 markgraaf van Antwerpen onder zijn broer Godfried de Kinderloze, hertog van Neder-Lotharingen. Gozelo bouwde een kasteel in Antwerpen. Samen met Godfried schonk hij te Deil, Wamel aan bisschop Adelbold II van Utrecht.

 

Gozelo volgde zijn broer op als hertog van Neder-Lotharingen in 1023. In 1024 verzette hij zich tegen de koningskeuze van Koenraad II de Saliér maar erkende hem een jaar later alsnog. Bij de dood van hertog Frederik III van Opper-Lotharingen in 1033, werd hij ook in Opper-Lotharingen tot hertog aangesteld. Hij is hierdoor de laatste landsheer die de beide hertogdommen kon verenigen.

In 1023 kreeg hij de grafelijke rechten van Teisterbant, Betuwe, Veluwe, Hamaland, Hettergouw en Duffelgouw. In 1025 werd hij graaf van Verdun.

 

Op 15 november 1037 versloeg hij Odo II van Blois, troonpretendent voor het koninkrijk Arelat dat bij erfenis aan de Duitse kroon was vervallen. Odo beschouwde zich als de rechtmatige erfgenaam en wist zichzelf tot koning te laten verkiezen en begon een veldtocht om Aken te veroveren. Gozelo wist hem te onderscheppen en te verslaan, waarbij Odo sneuvelde. Gozelo werd nadien als de grootste van de Duitse edelen beschouwd. Hij werd begraven in de abdij van Munsterbilzen.

 

Gozelo was getrouwd met mogelijk Gerberia. Hij werd vader van onder anderen:

1.      Regelindis van Lotharingen (Lotharingen 1000 - Namen 1064), getrouwd met graaf Albert II van Namen.

2.      Godfried II van Lotharingen, hertog van Opper-Lotharingen 1044-1046, hertog van Neder-Lotharingen 1065-1069, grootvader van Godfried van Bouillon.

3.      Mathilde van Verdun (ovl. Cochem, 17 augustus 1060), getrouwd met paltsgraaf Hendrik I van Lotharingen, 'de Razende' (†1061). Gedood door haar echtgenoot.

4.      Frederik, de latere paus Stefanus IX (X) (1057-1058).

5.      Gozelo I

6.      Oda van Verdun, getrouwd met graaf Lambert II van Leuven († 19 juni 1054).

 

Voorouders

Voorouders van Gozelo I van Verdun
Overgrootouders	Wigerik (886-tussen 916-919) ∞ Kunigunde van de Ardennen (ca. 890-ca. 940)	Gerard van de Metzgau (875-910) ∞ 900 Oda van Saksen (884-952)	Billung von Stubenskorn (890-967) ∞ Ermengarde of Nantes (–)	? (-) ∞ ? (-)
Grootouders	Gozelo (911–943) ∞ Uda van Metz (910-963)		Herman Billung (±900–973) ∞ Hildegarde van Westerburg (?–?)
Ouders	Godfried van Verdun (±930–1002) ∞ 963 Mathilde van Saksen (942-1008)
Gozelo I van Verdun (970-1044)

 

 

zn. van Geofridus von LOTHARINGEN (de gevangene) (zie 423135556) en Mathilda von SACHSEN BILLUNG (zie 423135557).
Getrouwd (2) ca. 990 met Nn  von LOTHARINGEN? Geboren ca. 965, overleden ca. 1040, van onbekende herkomst.

Getrouwd (1) ca. 990 met

211567779    Urraca. Lombard van ITALIE, geboren ca. 965, overleden ca. 1040, dr. van Roi Berengarius II d'ITALIE (zie 423135558) en Willa d'ARLèS TUSCIé (zie 423135559).
Waaruit geboren:

1.	Oda (zie 423135681).
2.	Regelindis (zie 105783889).
3.	Mathilde, geboren ca. 1000, overleden ca. 1060, getrouwd ca. 1030 met Heinrich van ZULPICHGAU, geboren ca. 1000, overleden ca. 1060. Pfalzgraaf in ZUlpichgau, zn. van Hezelin Heinrich Konrad in die BLIESGAU DEUTZ, Graaf in de Zulpichgau, en Nn  van ZULPICHGAU?
4.	Frederik, geboren ca. 1000, overleden op zondag 29 maart 1058, Paus Stephanus IX.
5.	Herzog Godfried (zie 423155238).

 


211567780    Bernhard I Billung von SACHSEN BILLUNG, geboren ca. 945, overleden op vrijdag 9 februari 1011.

 

Markgraaf,

In 973 volgde hij zijn vader op als hertog van Saksen. Hij sloeg in 974, 983 en 994 Deense aanvallen op Saksen af. Zijn steun voor Otto III was beslissend voor diens koningskeuze in 983. Bernard was maarschalk van de rijksdag in Quedlinburg van 986. Hij nam deel aan de veldtochten van 991 en 995 tegen de Slaven. Bernard vergrootte zijn eigen bezittingen, vooral rond de Wezer. In 1001 was hij bij de koning in Ravenna. In 1002 huldigde hij namens de Saksische stam koning Hendrik II, nadat die de rechten van de Saksen had bevestigd. Bernard had conflicten met de graven van Stade en de aartsbisschoppen van Bremen. Hij had de grafelijke rechten in het grootste deel van Saksen en bezat vele voogdijen.

Bernhard was getrouwd met Hildegard van Stade (ca. 965 - 3 oktober 1011), dr. van graaf Hendrik I de Kale (ca. 935 - 11 mei 976), zn. van Lothar II van Walbeck, en Hildegard van Rheinhausen (ca. 945 - 11 juni ?), dr. van Elli van de Hassegau (ca. 910 - 12 mei 965).

zn. van Herzog Hermann von SACHSEN BILLUNG (zie 423135560) en Hildesuith van WESTERBOUGH (zie 423135561).
Getrouwd  (2) voor 0980 met Nn Vladimirovnadr van KIEV (zie 444071939).
Waaruit geboren:

2.	Princessin Othelhildis von der NORDMARK (van Saken, van Haldesleben) (zie 222035969).

 

Getrouwd  (1) ca. 980 met

211567781    Hildegard von STADE, geboren ca. 965, overleden op woensdag 3 oktober 1011, dr. van Graf Heinrich I von STADE (de Kale) (zie 423135562) en Judith (Jutta) von WETTERAU von LOTHARINGEN (zie 423135563).
Waaruit geboren:

1.	Herzog Bernhard II (zie 105783890).

 


211567782    Graf Heinrich von SCHWEINFURT[50], geboren ca. 950, overleden op woensdag 18 september 1017.

 

Markgraaf van Schweinfurt

 

 

Hendrik van Schweinfurt (ca. 950 - 18 september 1017) was markgraaf van de Beierse Nordgau

 

Hendrik erfde van zijn vader grote familiebezittingen rond de Main en in het gebied tussen de Main en de Donau. Hij volgde hem bovendien op als markgraaf van de Nordgau, graaf van Schweinfurt (stad), Radenzgau en de Volkfeld. Hendrik steunde in 981 de Italiaanse veldtocht van keizer Otto II met 40 ridders. Later werd hij verbannen door keizer Otto III wegens zijn conflicten met de bisschop van Würzburg dat begon doordat Hendrik onrechtmatig een vazal van de bisschop de ogen had laten uitsteken.

 

Hendrik steunde de kandidatuur van de latere keizer Hendrik II in ruil voor de belofte van functie van hertog van Beieren. Toen Hendrik wel tot keizer was gekozen maar zijn belofte niet inloste, steunde Hendrik de opstand van Boleslaw Bolesław I van Polen, die echter in 1003 werd neergeslagen. Het huwelijk van dochter Eilika met Bernhard II van Saksen heeft vast met deze verwikkelingen samengehangen. Een aantal andere hoge edelen nam ook deel aan de opstand, de opstand was een algemene uiting van onvrede met de houding van de koning die te veel inbreuk maakte op de rechten van de adel. Hendrik werd dan ook soepel behandeld door de legers van de koning. De kastelen van Hendrik vielen snel in handen van de troepen van de koning, die het bevel om de versterkingen te slopen in de regel negeerden. Van de burcht van Schweinfurt werden slechts symbolisch enkele stenen verwijderd, toen Hendriks moeder Eilika zich in de kerk van het kasteel opsloot een dreigde dat ze zich zou laten verbranden als de koninklijke troepen het kasteel in brand zouden steken. Een ander kasteel werd overgegeven in ruil voor vrije aftocht van de bezetting en van Gerberga en haar kinderen, ook dat kasteel werd nauwelijks beschadigd. In 1004 vroeg Hendrik om vergiffenis. Hij werd voor onbepaalde tijd opgesloten onder hoede van een bisschop, maar nadat hij in drie dagen en nachten in hoog tempo alle psalmen had gezongen en bij iedere psalm een kniebuiging had gemaakt, kreeg Hendrik genade en werd ook weer in deel van zijn lenen hersteld. Hij diende daarna de keizer als veldheer en overleed na een langdurig ziekbed. Hendrik werd begraven bij de kloosterkerk in Schweinfurt.

Hendrik was zoon van Berthold van Schweinfurt en Heliksuinda van Walbeck (ca. 930 - 19 augustus 1015). Hij trouwde met Gerberga van Gleiberg (ca. 970 - na 1036), dochter van Herbert van de Wetterau en Irmtrud van Avalgau (957 - 1020). Hendrik en Gerberga kregen de volgende kinderen:

1.      Otto III van Zwaben

2.      Eilika van Schweinfurt (ca. 1005 - 10 december ca. 1059), getrouwd met Bernhard II van Saksen

3.      Judith van Schweinfurt

4.      mogelijk Burkhard (ovl. 18 oktober 1059), 1036 bisschop van Halberstadt (stad), kanselier van Koenraad II de Saliér

5.      mogelijk Hendrik (ca. 995 - 1043), graaf aan de Pegnitz, aan de Boven-Naab en aan de Altmühl. Hij nam in 1040 deel aan een expeditie naar Bohemen en had veel conflicten met de bisschop van Eichstätt. Getrouwd met een dochter van Kuno van Altdorf (ca. 980 - na 1020).

 

zn. van Markgraf Berthold von BEIERN (zie 423135564) en Eilika / Heliksuinda von WALBECK (zie 423135565).
Getrouwd ca. 980 met
211567783    Gerberge von WETTERAU/GLEIBERG, geboren ca. 960, overleden ca. 1015, dr. van Graf Heribert I von GLEIBERG (zie 423135566) en Ermentrude von AVALGAU (zie 423135567).
Waaruit geboren:

1.	Markgraf Otto III van SCHWEINFURT (zie 423135494).
2.	Heinrich (mogelijk), geboren ca. 995, overleden ca. 1043.   Graaf van Pegnitz   Getrouwd ca. 1020 met Nn  der WELFEN, geboren ca. 1005, overleden ca. 1040, dr. van Kuno der WELFEN en Nn  van ALTDORF?
3.	Eilica (zie 105783891).
4.	Judith van SCHWEINFURT, geboren ca. 1005, overleden op zondag 2 augustus 1058, getrouwd ca. 1025 met Bretislaw I van BOHEMEN[51], geboren ca. 1000, overleden op dinsdag 10 januari 1055 te Chrudim.   Hertog van Bohemen en Moravie.

211567784    Graaf Friedrich I van LUXEMBURG[52], geboren ca. 965 (gezindte: rk)

 

 

 

zn. van Graaf Siegfried van LUXEMBURG (zie 423135568) en Hedwig von NORDGAU (zie 423135569).
Getrouwd ca. 995 met
211567785    Irmtrud von GLEIBERG von WETTERAU, geboren ca. 975 (gezindte: rk), overleden ca. 1020, dr. van Graf Heribert I von GLEIBERG (zie 423135566) en Ermentrude von AVALGAU (zie 423135567).
Waaruit geboren:

1.	Otgiva (zie 846371401).
2.	Irmtrude (zie 1013450291).
3.	Adalbart (zie 211567760).
4.	Friedrich (zie 423135490).
5.	Giselbert (zie 105783892).
6.	Gisela (zie 423182533).
7.	Herman, geboren ca. 1015, overleden ca. 1075.   Graaf van Gleiberg. Getrouwd ca. 1030 met Nn  van GLEIBERG? Geboren ca. 1015, overleden ca. 1075, onbekende herkomst.

Eerste blad    Vorig blad

Blad 33 van 48 bladen

Volgend blad    Laatste blad

Homepage | E-mail

 

gemaakt met PRO-GEN 'Genealogie à la Carte' software