Eerste blad    Vorig blad

Blad 29 van 31 bladen

Volgend blad    Laatste blad

37891527632    Theodo II von BEIERN.

Theodo II van Beieren (ca. 630 - na 700) was hertog van Beieren vanaf ongeveer 680.

Theodo speelt een belangrijke rol in de opbouw van de Beierse staat. Hij kiest Regensburg als hoofdstad en begint de opbouw van een eigen Beierse kerk. Hij creëert bisdommen en stuurt zendelingen door geheel Beieren: de heiligen Rupert van Salzburg, Erhard, Emmeran en Corbinianus. In 702 biedt hij onderdak aan de Longobardische troonpretendent Ansprand en zijn zoon Liutprand. Daarna verdeelt hij het bestuur van Beieren onder zijn vier zonen: Theudebert (ook Theodo III van Beieren), Theudebald, Tassilo en Grimoald. Zelf kiest hij Salzburg als residentie.

De naamgeving van de Beierse hertogen is zeer verwarrend:
Er zijn drie legendarische hertogen met de naam Theodo, die in de zesde eeuw zouden hebben geregeerd.
De vader van Theodo wordt in sommige bronnen ook Theodo genoemd. Daarmee wordt deze Theodo zowel als Theodo I, Theodo II, Theodo IV of Theodo V genummerd.
Sommige bronnen zien deze Theodo en zijn zoon Theudebert (Theodo III) als dezelfde persoon.
Volgens de legende was zijn dochter Uta zwanger van een onbekende minnaar en was zij bang voor de woede van haar vader en broers. Daarom bood de zendeling Emmeran aan om de schuld op zich te nemen, omdat hij toch naar Rome zou reizen. Toen Uta gedwongen werd om de naam van haar minnaar te noemen, noemde ze inderdaad de naam van Emmeran. Daarop achtervolgde Lantpert, een van haar broers, de zendeling en doodde hem.

Theodo was getrouwd met Folchaid. Naast Theudebert, Theudebald, Tassilo, Grimoald, Lantpert en Uta, hadden ze vermoedelijk nog een onbekende dochter die trouwde met hertog Gotfried van de Allemannen.

 

Zn. van Theodon I von BEIERN (zie 75783055264) en Gleisnod (Glismonde) (zie 75783055265).
Getrouwd met
37891527633    Folchaide de THEROUANNE, geboren ca. 650, overleden ca. 695.
Waaruit geboren:

1.	Agilulf in die VINZGOUW (zie 18945763816).
2.	Theudebert.
3.	Theudebald.
4.	Tassilo.
5.	Grimoald.
6.	Lantpert.
7.	Uta, getrouwd met Grimoald di FRIAUL. {Zij was ook ooit getrouwd met Uta von BEIERN, zn. van Theodon I von BEIERN (zie 75783055264) en Gleisnod (Glismonde) (zie 75783055265).}
8.	Nn (zie 37891527641).

 

Beieren in de Frankische tijd

37891527640    Herzog Godefridus von ALLEMANIEN, geboren ca. 648, zn. van Nn von ALLEMANIEN (zie 75783055280).
Getrouwd met
37891527641    Nn von BEIERN, geboren ca. 650, dr. van Theodo II von BEIERN (zie 37891527632) en Folchaide de THEROUANNE (zie 37891527633).
Waaruit geboren:

1.	Houching (zie 18945763820).
2.	Herzog Lentfroij, geboren ca. 677, overleden 726.
3.	Graf Thibaud, geboren ca. 679, overleden 744.

 

37891531968    Aelfric of KENT, geboren ca. 710, overleden voor 784.

Hij diende zich schrap te zetten tegen Offa van Mercia, die Kent wilde innemen

zn. van King Wihtred of KENT (zie 75783063936) en Cynegyhte (zie 75783063937).
Waaruit geboren:

1.	Ealhmund (zie 18945765984).

 

68467869696    Heer Robbrecht II van HEUSDEN, geboren ca. 865, overleden 914

 

 

 

zn. van Heer Boudewijn I van HEUSDEN (zie 136935739392) en Sophia Eldericksdr of WESSEX (zie 136935739393).
Getrouwd met
68467869697    Adelheid van ZUTPHEN, geboren ca. 867.
Waaruit geboren:

1.	Heer Edmund (zie 34233934848).

 

68467869760    Heijman van ARKEL, geboren ca. 830, overleden ca. 915, begraven te Munderscheid. Hij was ridder, eerst hoveling van Keizer Lodewijk, daarna kamerheer van de Hertog van Loterik. Zn. van Jan van ARKEL (zie 136935739520).
Getrouwd met
68467869761    Helena de FRANCE, herendochter uit Frankrijk.
Waaruit geboren:

1.	Fop (zie 34233934880).

 

Generatie XXXVII

 
75782947456    Meginhard I van HAMALAND, zn. van Wrachari (zie 151565894912).
Waaruit geboren:

1.	Graaf Wichman I (zie 37891473728).

 

75782950936    Comte Lambert II d'HESBAYE (van Aspengau), zn. van Chruodbert II de TÉROUANNE (zie 75783055248) en Oda de METZ (zie 75783055249).
Waaruit geboren:

1.	Robert I (zie 37891475468).

 

75782951488    Lambert II de NEUSTRIE ET AUSTRASIE, zn. van Chrodobertus (Robert) de NEUSTRIE ET AUSTRASIE (zie 151565902976).
Waaruit geboren:

1.	Graf Rupert I von HASPENGAU (zie 37891475744).

 

75782951840    Eticho I (Adelricus) d'ALSACE, geboren ca. 645 te Elzas, overleden voor 720, zn. van Lendisius d'ALSACE (zie 151565903680).
Getrouwd met
75782951841    Berswinde d'AUSTRASIE, geboren ca. 650 te Metz, dr. van Roi Sigebert III d'AUSTRASIE (zie 151565903682) en Hymnegilde (zie 151565903683).
Waaruit geboren:

1.	Graf Eticho II von NORDGAU, geboren ca. 673 te Elzas, overleden ca. 721.
2.	Duc Adalbert Adalbertus (zie 37891475920).

75782952722    Roi Dagobert II d'AUSTRASIE, geboren ca. 645, overleden op maandag 23 december 670, zn. van Roi Sigebert III d'AUSTRASIE (zie 151565903682) en Hymnegilde (zie 151565903683).
Waaruit geboren:

1.	Princesse Adela (zie 37891476361).

75782952844    Halvdan I Olafsson HVITBEINELGJA, koning van Vestfold, geboren ca. 715, overleden ca. 738, zn. van Olaf I Ingjaldsson van TRETELGJA (zie 151565905688) en Solveig Halvdansdotter van SOLOR (zie 151565905689).
Getrouwd met
75782952845    Asa Eysteinsdotter van HARDRADA, geboren ca. 718.
Waaruit geboren:

1.	Eystein I Halvdansson FJERT (zie 37891476422).
2.	Gudrod HALFDANSSONJA, geboren ca. 745, overleden ca. 814.

75782952860 =    9472881904 Charles Martel des FRANCS (de Strijdhamer).
75782952861    concubine.
Waaruit geboren: 1 kind (zie onder 9472881904).
 
75782952862 =    18945763812 Nn.
75782952863 =    18945763813 Berthrada de PRÜM.
 
75782954558 =    2368220476 Karel de GROTE (Charlemagne).
75782954559 =    2368220477 Hildegarde (Houdiard) in die VINZGOUW.
 
75782987648    Hamayeak MAMIKONIAN, zn. van Hmayeak MAMIKONIAN (zie 151565975296).
Waaruit geboren:

1.	Maiakes (zie 37891493824).

75782996992    Walacher I, geboren ca. 773, overleden 837.
Waaruit geboren:

1.	Radboud IV (zie 37891498496).

75783012672    Koning Halfdan Olafsson van ZWEDEN (Whiteleg), geboren ca. 685, overleden 715 te Oppland, zn. van Koning Olaf Ingialdsson van ZWEDEN (Treeshaver) (zie 151566025344) en Solveid Halfdansdotter van NOORWEGEN (zie 151566025345).
Getrouwd met
75783012673    Asa Eijsteindottir van ZWEDEN, geboren ca. 680 te Oppland, overleden ca. 718 te Oppland, dr. van Eijsstein koning van ZWEDEN (de Harde) (zie 151566025346).
Waaruit geboren:

1.	Eijstein Halfdanssom von WESTFALEN (zie 37891506336).

75783012674    Eric AGNARSSON.
Waaruit geboren:

1.	Hild (zie 37891506337).

75783031072    Eberhard im SPEYERGAU, zn. van Alberich im SPEYERGAU (zie 151566062144).
Getrouwd met
75783031073    Adalrut.
Waaruit geboren:

1.	Sicardus (zie 37891515536).

75783031080    Leopold I von BEIERN, geboren ca. 760, overleden na 842.
Getrouwd met
75783031081    NN von HOHENKAMMER, dr. van Regino von HOHENKAMMER (zie 151566062162).
Waaruit geboren:

1.	Leopold II (zie 37891515540).
2.	Herigolt, geboren ca. 787, overleden na 830.

75783055168    Alberic d'AQUITANIE, geboren ca. 620.
Getrouwd met
75783055169    Adelheid de BOURGOGNE, geboren ca. 622 te Poitiers, dr. van Bodillion de BOURGOGNE (zie 151566110338) en Sigrada de MOSELLE (zie 151566110339).
Waaruit geboren:

1.	Lupus, geboren ca. 645, overleden ca. 700.
2.	Hugobert (zie 37891527584).

75783055200    Roi Clovis I (Chlodovech) des FRANCS (de Grote)[1], koning der Franken (481-511), geboren juni 463, gedoopt (rk) op dinsdag 24 december 496. Clovis werd gedoopt door Remigius, overleden op zondag 27 november 511 te Parijs.

CLOVIS

 

In 486 versloeg Clovis, koning van de Franken, Syagrius, die de laatste Romeinse generaal was, in de stad Soissons. Deze overwinning, die meer dan een verovering was, zou de loop van de geschiedenis gaan veranderen. Het Frankische Rijk krreeg vorm en zou de basis vormen voor het Franse koninkrijk.

 

Clovis, bescheiden koning van de Franken

De naam van de Merovingische dynastie zou afkomstig zijn van Merovech, de vermoedelijke grootvader van Clovis. Clovis wordt in 481, na het overlijden van zijn vader Childerik, koning van de Franken: hoewel hij maar 15 jaar oud is, is zijn jonge leeftijd niet verrassend aangezien de wet de huwbare leeftijd op 14 stelde voor jongens en dat de gemiddelde leeftijd voor mannen 27 was (22 voor de vrouwen)! Hij is tijdens deze periode koning van een bescheiden grondgebied rond Doornik (België) dat zich verspreidt tussen de zee in het Noorden, de Schelde in het Oosten, de bisdommen van Terwaan en Boulogne in het Westen en dat van Kamerijk in het Zuiden. Hij trouwt met een Bourgondisch Gotische prinses en zijn eerste zoon Theuderik wordt geboren, waarschijnlijk vóór de veroveringen van 486. We weten heel weinig over dit huwelijk omdat zijn belangrijkste historicus Gregorius van Tours ervoor koos om deze heidense prinses te negeren en beschouwde haar zoon als een bastaard.

 

Clovis en het katholicisme

Door zijn nauwe contacten met de bisschop van Reims, Remigius, wordt hij gestimuleerd om de kerk te respecteren en voor de mensen op zijn grondgebied te zorgen; een bijzondere symbiose en een diep respect komen voort uit het contact tussen deze heidense koning en de katholieke bisschop. In een onthullende brief, geschreven door Remigius aan Clovis, wordt de adviserende rol van de kerk duidelijk. Het is in deze context en door de aanmoediging van Remigius dat Clovis, net vóór zijn amendement, aan de “fusie” tussen de Franken en de Gallo-Romeinen begint, zodat iedereen dezelfde rechten en plichten heeft. Deze “samenwerking” is voor beide partijen heilzaam. Voor Remigius zijn deze contacten onmisbaar omdat hij beseft dat de onafhankelijkheid van de kerk niet mogelijk is; hij moet het dus doen met de barbaren en kiest degenen die volgens hem het beste passen bij de waarden die het katholicisme vertegenwoordigen. De Franken worden beschouwd als een vijand van het arianisme (arianisme: dwaalleer die zegt dat Christus niet de zoon van God is maar een wezen met buitengewone krachten, dat niet eeuwig is en niet gelijk aan God). Clovis kan leren van deze ervaring en genieten van het krediet van een door notabelen gerespecteerde kerk en een kerk die door een deel van het Gallo-Romeinse volk wordt gehoord.

 

Begin van de uitbreiding van de Franken

Zodra hij aan de macht komt, wil Clovis zijn beperkte grondgebied in België uitbreiden met behulp van duizenden soldaten, gewapend met “lansen met een haakje” en met francisquen.

De Saliërs telden 200.000 man, een heel laag getal als je denkt aan de rol die ze zullen spelen in Romeins Gallië met 8 miljoen inwoners. Om zijn grondgebied uit te breiden, sluit hij zich in 484 aan bij de Frankenkoning van Rhénanie. Hij komt vervolgens in conflict met Syagrius, de laatste Romeinse vertegenwoordiger, die de positie van zijn vader Aegidius heeft geërfd maar geen officiële functie heeft als gevolg van de val van het keizerrijk. Hij regeert over Soissons e.o. en de Frankenkoning is tegen zijn nauwe banden met de Visigoten.

In 486 maakt het leger van Clovis korte metten met het leger van Sygarius en plundert het nieuw veroverde territorium (waarna de bekende gebeurtenis rond de vaas van Soissons zal plaatsvinden). Clovis krijgt op die manier de Romeinse rechtsgeldigheid en begint aan uitbreiding van zijn grondgebied, bestaande uit Soissons, Senlis en Beauvais. Clovis eist van de Visigoten dat ze Sygarius (die naar de Visigoten was gevlucht) uitleveren; dat doen de  Visigoten en Clovis laat Sygarius doden door zijn keel door te snijden. Hij eigent zich Parijs toe, zijn toekomstige hoofdstad, omdat Sainte Genevève (Sint Genoveva) zich overgeeft aan zijn autoriteit; zij is heel populair bij de bevolking omdat zij heel moedig was toen de Hunnen van Attila voor de deuren van Parijs waren (zij heeft toen de Parijzenaren gevraagd te blijven vechten voor hun stad). In 491 verslaat hij een leger van de Thüringers, de oostelijke buren van de Franken, die daarna ook zijn gezag erkennen. Gedurende deze veldtocht, doodt hij Ragnacaire en Chararic (die zich laf had gedragen tijdens het conflict met Syagrius). Daarmee is hij verzekerd van heel het noordoosten van het land, voordat hij het oosten (waar de Alemannen zich bevinden) en het zuiden (waar de  Visigoten zich bevinden) gaat veroveren. Het gebied van het Koninkrijk Thüringen is nooit met precisie vastgesteld door historici, maar het bevond zich waarschijnlijk aan de oostkant van de Rijn.

 

 

Een beperkte uitbreiding

Deze uitbreiding blijft echter zeer beperkt aan het einde van de 5e eeuw, vergeleken met die van de Goten. Het was inderdaad deze Goten gelukt om met 100.000 mensen (waaronder 20.000 soldaten) Italië binnen te dringen en de zegen van Zeno (Keizer van het Oost-Romeinse Rijk) te krijgen.

 

De koning van de Ostrogoten, Theoderik de Grote, verslaat in 476 Odoaker, die Italië bezette, met de val van het laatste West-Romeinse Rijk tot gevolg. Odoaker tekent zijn overgave in 493 maar wordt gelijk door zijn tegenstander vermoord tijdens een banket. Een periode van 40 jaar welvaart begint opnieuw in Italië, gebaseerd op een Romeinse administratie onder controle van de Ostrogoten. Als slimme strateeg, geeft Theoderik de voorkeur aan een “politiek huwelijk” om zo zijn gebied uit te breiden. Hij wordt de zwager van Clovis (Koning van de Franken) en van de Koning van de Vandalen (die de controle hebben in Afrika en Sicilië) en schoonvader van de Koning van de  Visigoten (Alarik II) en van de Prins erfgenaam van de Bourgondiërs. De Ostrogoten vormen dus een extra obstakel voor Clovis, geïsoleerd in zijn bescheiden rijk. Eind 5de eeuw, is Clovis een kleine koning vergeleken met Gondebaud (koning van Bourgondië), Theoderik de Grote (koning van de Ostrogoten) en Alarik (koning van de  Visigoten). Hij sluit zich ook uit door de enige ongelovige te zijn tegen 3 Arianische koningen.

 

De bekering van Clovis tot het katholicisme

De kerk had een fors tegenwicht nodig om tegen de arianische dwaalleer te vechten: Remigius moest dus Clovis bekeren tot het katholicisme (door hem te dopen) zodat de Franken de beschermers van de kerk werden. Remigius spoorde Clovis aan om te trouwen met Clothilde, een katholieke prinses uit Bourgondië en nicht van koning Gondebaud. Koning Gondebaud stemt in met dit huwelijk om politieke redenen, hopend op de goedwillendheid van Clovis. Het huwelijk vindt plaats in 493 in Soissons en vanaf dat moment zal Clothilde Clovis proberen te bekeren tot haar geloof. Clovis blijft in het begin argwanend tegen het katholieke geloof, hij twijfelt over het bestaan van God als hun 1e kind overlijdt. Clovis beseft dat hij door deze gebeurtenis een deel van zijn volk kwijt kan raken omdat ze hem dan niet meer zien als heilig en groots. Clovis zal van mening veranderen over het geloof tijdens de slag van Tolbiac (bij Keulen). Rond 496, vecht Clovis tegen de Alemannen om zijn Rijk uit te breiden tot de huidige Elzas en Duitsland. In eerste instantie lijkt hij de slag de verliezen. Clovis richt zich tot Christus, vraagt hem om hulp en belooft zich te bekeren als hij de slag wint. De koning van de Alemannen wordt dan gedood door een pijl en de troepen van de vijand trekken zich terug (het overlijden van hun koning was voor de Alemannen het teken dat de goden hen hadden laten vallen).

 

Doop van Clovis

Na een tijd van bezinning en onder  aanmoediging van zijn vrouw wordt Clovis op 25 december 496 of 498 gedoopt in Reims door Remigius (de datum is door Gregorius niet duidelijk vastgesteld). Het boek van Gregorius “De geschiedenis van de Franken” is de belangrijkste informatiebron over deze periode. Historici hebben door recente onderzoeken hun twijfels omtrent het jaar 496 maar 25 december wordt wel bevestigd. De datering in jaren van het christelijke tijdperk, bedacht door een monnik in de 6e eeuw, komt pas voor in Gallië in de 8e eeuw, wat de zaak nog ingewikkelder maakt. Op het moment dat hij gedoopt zou worden, zei Remigius tegen Clovis: “Buig nu zachtmoedig het hoofd, fiere Sicamber, aanbid wat gij verbrandt en verbrandt wat gij aanbeden hebt". Meer dan 3000 mannen van zijn leger worden ook op de dezelfde dag gedoopt. De traditie waarbij de kroning van de koning in Reims plaatsvindt is geboren. Karel de tiende is de laatste die op die manier gekroond zal worden. Restanten van de doopkapel van Clovis zijn gevonden in de kathedraal van Reims, die gebouwd is bovenop het oorspronkelijke gebouw.

 

  

    Doop van Clovis (Miniatuur uit Grandes Chroniques de France, ca. 1375)                             Doop van Clovis (een onbekende Franse schilder uit Saint-Gilles)

 

Gevolgen van de bekering van Clovis tot het katholicisme

Behalve een religieuze lading, heeft deze bekroning ook politieke gevolgen:

● Oprichting van de 1e politieke eenheid op Frans grondgebied: keizer Anastasius van het Oost-Romeinse rijk steunt de katholieke Clovis; hij zal later ook een onderscheiding ontvangen.

● Scheiding tussen Franken en Goten: koning Alarik heeft veel moeite met deze scheiding

● Erkenning door de Gallo-Romeinen van de reputatie van Clovis: de arianische koningen krijgen daardoor een wankelende macht over hun volk.

● Wijziging van de koninklijke macht: de koning werd tot nu toe gekozen door de koninklijke familie en de krijgers. De kroning van Clovis rechtvaardigt de macht van de koning, hij mag regeren in Gods naam en enkel zijn nakomelingen maken aanspraak op de troon. Hoewel er over zijn geloof niet wordt getwijfeld, valt het niet te ontkennen dat zijn bekering tot het katholicisme politieke gevolgen heeft: hij wordt voortaan gezien als de beschermer van de kerken van zijn Rijk en als verdediger van het katholieke geloof. Daardoor zullen kerk en troon voor 13 eeuwen met elkaar gezegeld zijn.

 

Clovis gaat door met de expansie van zijn Rijk, mede door de steun van de Kerk verkregen door zijn doop: hij breidt zijn Rijk uit en Parijs wordt de hoofdstad, hij verbant zijn “rivalen” en legt zijn wetten op zoals hij dat wil.

 

Uitbreiding van het Rijk: overwinning op de  Visigoten

De  Visigoten zijn aan het begin van de 6e eeuw heersers van een heel groot gebied, hun koning Alarik regeert van Spanje tot aan de Mediterranee en ze willen zich graag verder uitbreiden richting het Noorden van de Loire, op Franken grondgebied. Na een ontmoeting tussen de beide koningen en een poging tot bemiddeling door Theoderik de Grote, blijkt het conflict onvermijdelijk. Een geheim akkoord wordt getekend tussen Clovis en keizer Anastasius, waarin wordt vastgelegd dat Clovis de  Visigoten zal aanvallen terwijl Anastasius de Ostrogoten voor zijn rekening neemt. Anastasius wil de macht van de Ostrogoten in Italië afzwakken door Clovis de  Visigoten aan te laten vallen (Ostrogoten en  Visigoten zijn “rasbroeders”). Clovis weet dat een verbond tussen de Ostrogoten en de  Visigoten hem fataal zou kunnen zijn. Het plan werkt: de Ostrogoten beperken zich tot het verdedigen van Italië en helpen de  Visigoten niet.

Lente 507, het Frankische leger steekt de Loire over richting Poitiers onder leiding van Clovis en van zijn oudste zoon Thierry. De  Visigoten bevinden zich in het Noorden om zo hun voortgang te beperken en hopen op de steun van de Ostrogoten. De ontmoeting vindt plaats in Vouillé, vlakbij Poitiers. Een verschrikkelijk gevecht waarbij Clovis Alarik doodt. Net als bij de slag van Tolbiac, markeert deze gebeurtenis het verlies van de  Visigoten. Deze overwinning opent voor Clovis de deuren naar het Zuiden: hij overwint Toulouse, vroegere hoofdstad van de  Visigoten, Narbonne, Aquitaine, Gascogne, de Languedoc en de Limousin. Clovis, die een bescheiden rijk had geërfd van zijn vader, heeft door al zijn overwinningen, een zeer uitgebreid Frankisch rijk. Alle “vroegere gallische gebieden” heeft hij onder zich, behalve: - de Provence en de Septimanie: in handen van de Goten (die in 509 weer Narbonne, Orange en Avignon zullen heroveren)

Boergondië: de gevechten tegen de Burgondiërs in 500 en 502 zullen voor Clovis geen succes zijn maar wel voor zijn opvolgers.

 

Parijs, hoofdstad van het Rijk

In 508, wordt Parijs de hoofdstad van Clovis (na Tournai in België en Soissons); de hoofdstad die al meer dan een eeuw niet meer de naam Lutèce draagt. Waarschijnlijk onder invloed van Sainte Geneviève (vlak voor haar dood), wordt deze keus ook gerechtvaardigd door de monumentaliteit van de stad en de strategische ligging. Clovis woont waarschijnlijk in het paleis, gebouwd in de tijd van keizer Julianus op de “Île de la Cité”. Dit paleis zal nog meer dan 1000 jaar de koninklijke residentie blijven, voordat het “Het paleis van Justitie” wordt. Het Merovingische koninkrijk houdt Parijs aan als hoofdstad tot het eind van het bewind van Dagobert: Parijs zal daarna minder belangrijk worden als gevolg van de het verval van de macht van de laatste Merovingische koningen (onder de Karolingen, wordt de hoofdstad Aken in Duitsland)

 

Clovis behoudt de eenheid van zijn rijk door moorden

Hij is vastbesloten zijn rijk uit te breiden en schroomt niet om geweld te gebruiken. Historici, in eerste instantie naar zijn hand, schamen zich nu voor hem door zijn wreedheid en barbaarsheid. Om te voorkomen dat zijn rijk zou worden verdeeld, doodt hij 12 van zijn vroegere kompanen en leden van zijn familie die in staat zouden kunnen zijn een greep op (een deel van) zijn macht te doen. Hij wil op deze manier zijn rijk uitsluitend voor zijn zonen houden. Om zeker te zijn dat hij niet iemand van de familie is vergeten, klaagt hij tijdens een banket over het gemis van familieleden aan zijn zij: zo controleert hij dat hij inderdaad alle familieleden heeft vermoord omdat niemand zich manifesteert. Alle Frankische leiders (Saliërs en uit Rhénanie) waarvan hij de koning werd in 510, worden vermoord.

 

Clovis de wetgever (de Salische Wet)

Na de liquidatie van zijn broeders waardoor hij de absolute macht heeft, wil Clovis een stevige wettige basis voor zijn rijk, om zich zo als heroprichter van de rechtsstaat te positioneren. Hij laat dus tussen 508 en 510 salische wetteksten schrijven gebaseerd op het brevier van Alarik en op oude germaanse wetten. De Salische Wet regelt voornamelijk: de gelijkheid tussen alle burgers, de vrijheid om te huwen, problemen met procedures voor mensen en goederen, erfrechten voor landgoed. De Salische Wet is het eerste geschreven wetboek dat veel terug te vinden is in de middeleeuwse wetgeving

 

De triomf van Clovis

In 510 geeft keizer Anastasius Clovis de titel Consul van Rome, waardoor hij in de ogen van de bisschoppen de opvolger van Romeinse keizers wordt. Het is Clovis gelukt om een eenheid te creëren van zijn volk en hij is de onbetwiste meester van heel Gallië door voor het eerst in Frankrijk een verbond te initiëren tussen de troon (de macht) en het altaar (het geloof). Het is hem ook gelukt om van een klein rijk een krachtige Staat te bouwen, met Barbaarse en Romeinse tradities. Hij overlijdt in 511 na een bewind van 30 jaar.

 

De bekende gebeurtenis: De vaas van Soissons

486: het Frankische leger van Clovis maakt korte metten van het leger van Syagrius en plundert het veroverde gebied. Dit is de setting voor de gebeurtenis, genaamd “De vaas van Soissons”. Deze vaas is afkomstig uit de de bisschopskerk in Reims en werd buitgemaakt door plunderende Frankische krijgers einde 5de eeuw tijdens een oorlog tussen Clovis en Syagrius. Remigius, bisschop van Reims, vraagt aan Clovis om de vaas te restitueren. Maar de regel bij oorlog plundering was strikt: elk deel, ook voorwerpen van de koning, wordt verloot. Om de goede relaties met de kerk te behouden en aangezien hij door de verloting in Soissons de vaas niet krijgt, vraagt hij om hij toch de vaas kan krijgen als privilege. Een krijgsman die er tegen was, staat op, slaat de vaas met een bijl en zegt:”je zal niets hebben dat het lot je niet echt gunt”.Clovis geeft op maar het lukt hem toch andere voorwerpen te ruilen voor de gedeukte vaas, die hij gelijk weer aan de bisschop zal teruggeven: de vaas is dus niet gebroken zoals er in sommige geschiedenisboeken vermeld staat. Tijdens een defilé van zijn leger in Soissons, merkt Clovis op dat de wapens van de krijgsman die gebruikt waren om op de vaas te slaan, slecht onderhouden zijn. Hij gooit deze op de grond en terwijl de krijgsman bukt om deze weer op te rapen, verbrijzelt Clovis zijn hoofd en zegt:”Zo heb je het gedaan in Soissons met de vaas”. Hij gebruikt zijn recht van leven en dood die de koning heeft. Dankzij dit gebaar, wordt hij alleen maar meer gerespecteerd: koningen dwingen het gezag af door terreur.

 

 

Het verhaal van de heilige ampul

Het verhaal van de heilige ampul is beschreven in het leven van Remigius (geschreven door bisschop Hincmar in 876):”Op het moment van de doop van Clovis, was de diaken te laat. Maar een duif kwam uit de hemel met in zijn bek een ampul gevuld met olie. Het is met deze heilige olie dat Remigius de zalving gaf”. Men heeft ook in het grafmonument van Remigius een glazen ampul gevonden gevuld met een geurende zalf, net als in de Gallo-Romeinse graven.

 

Afkomst van de naam Clovis

Clovis droeg de Germaans-Latijnse naam Chlodowich of Chlodovechus, wat betekent “beroemd door zijn gevechten”. Pas in de 10de eeuw werd hem de naam Clovis gegeven. Hij zou Lodewijk hebben moeten heten, wat overeenkomt met de vertaling van zijn Latijnse naam Chlodovechus. De voornaam “Lodewijk” zal een koninklijk lot hebben gedurende meer dan 1000 jaar, van de zoon van Karel de Groot, Lodewijk de Vrome in 814, tot aan Lodewijk Filips, de laatste koning van Frankrijk in 1848.

 

Zowel Edward James (in zijn standaardwerk The Franks, Oxford: Blackwell, 1988) als Marinus Wes (in zijn inleiding tot de Historiën van Gregorius van Tours (vertaald door F.J.A.M. Meijer, Baarn: Ambo, 1994) argumenteren dat Clovis waarschijnlijk al in zijn kindertijd een ariaan was en dus niet rechtstreeks vanuit het heidendom tot het katholicisme overging, zoals Gregorius dat graag voorstelde. Ook Clovis' omgeving en dus alle Frankische notabelen waren rond 500 zo goed als zeker oorspronkelijk arianen.

In 506 verslaat Clovis de Alemannen opnieuw, ditmaal bij Straatsburg. De Franken achtervolgen de Alemannen tot in het gebied van de Ostrogoten. De gebieden van de Alemannen in het westen van hun koninkrijk en het Rijnland (behalve de Elzas) worden door de Franken geannexeerd. Deze oorlog van Clovis lijkt bedoeld om het gevaar van de Alemannen in zijn rug weg te nemen, voor zijn oorlog tegen de  Visigoten in het volgende jaar.

 

In 500 verzekert hij zijn rugdekking door een verdrag met Bretagne en trekt op tegen Bourgondië. Clovis en Godigisel verslaan Gundobad in de Slag bij Dijon. Gundobad vlucht naar Avignon maar een opmars van de  Visigoten dwingt Clovis en Godigisel om zich terug te trekken. Nadat Godigisel is gedood, wordt door Theoderik van de Ostrogoten een vrede bemiddeld. De uitkomsten van de onderhandelingen zijn:

-           Gundobad wordt koning van geheel Bourgondië maar moet in de praktijk een sterke invloed van Clovis accepteren
-           Gundobad en Clovis sluiten een bondgenootschap
-           de  Visigoten krijgen Avignon.

Nadat de Franken Syagrius hadden verslagen, werd het snel duidelijk dat zij de belangrijke rivalen van de  Visigoten om de macht in Gallië zouden worden. Deze rivaliteit werd nog veel sterker na de bekering van Clovis waarna de katholieke onderdanen van de  Visigoten regelmatig een beroep op hem deden. Al in 498 had Clovis een veldtocht ondernomen tegen de  Visigoten die hem tot Bordeaux bracht maar uiteindelijk geen resultaten opleverde. Na de confrontatie over Bourgondië in 500 volgt een periode van toenadering. Er vindt een persoonlijke ontmoeting plaats tussen Clovis en Alarik II en in 502 trouwt Clovis' zoon Theuderik met een dr. van Alarik.

In 507 maakt Clovis afspraken met keizer Anastasius I om gezamenlijk de Goten aan te vallen. De keizer schenkt Clovis in dat verband een diadeem en een mantel. Clovis profileert zich in deze oorlog sterk als de verdediger van het katholieke geloof en de katholieke onderdanen van de ariaanse  Visigoten. Hij versloeg samen met de Bourgondiërs, de Auvergners en de Ripuarische Franken, de  Visigoten in de slag van Vouillé (Voulan bij Poitiers) en doodde zelf hun koning Alarik II.[6] Anastasius erkende zijn succes door hem tot ereconsul te benoemen. Hoewel de Bourgondiërs Narbonne wisten te veroveren en ook tot 511 bezet zouden houden, lukt het hen niet om Septimanië te veroveren door interventie van Theoderik van de Ostrogoten. Clovis overwinterde in Bordeaux. Hij veroverde in 508 samen met de Bourgondiërs Toulouse en krijgt de schat van de  Visigoten in handen. Zijn zoon Theoderik bezet Auvergne. Afgezien van Septimanië hadden de Franken nu alle gebieden van de  Visigoten in Gallië in handen.

Het bouwen van een staat
Al in 486 had Clovis de Salische vorsten die hem niet hadden gesteund, geëlimineerd. Na zijn overwinning op de  Visigoten in 508 begon hij een campagne om alle Frankische koningen en aanvoerders, die in theorie gelijkwaardig aan hem waren, uit de weg te ruimen en alleen koning van de Franken te worden - hoewel ze meer dan twintig jaar lang zijn trouwe bondgenoten waren geweest. De Salische koningen Ragnachar, Ricchar en Rignomer, die grote gebieden bestuurden in het westen van Frankrijk, werden verslagen en vermoord. Tijdens de oorlog tegen de  Visigoten had Clovis Cloderic, de kroonprins van de Ripuarische Franken, opgestookt om de macht te grijpen ten koste van zijn vader Sigebert de Lamme. Als Cloderic de raad van Clovis opvolgt en in 509 zijn vader vermoordt, laat Clovis (die voorwendt verontwaardigd te zijn) Cloderic op zijn beurt ter dood brengen (510) als straf voor zijn schandelijke misdaad. Clovis roept zich daarna ook tot koning van de Ripuarische Franken uit en is daarmee alleen koning van alle Franken.

In 508 geeft Clovis rijke giften aan het klooster van Saint-Martin in Tours. Hij maakt Parijs tot hoofdstad en sticht daar de kerk van Petrus en Paulus (Saints-Apôtres). Dit is vrijwel zeker een nabootsing van Constantijn de Grote die in Constantinopel was begraven in de kerk van de apostelen. Clovis en Clothilde zullen in deze kerk worden begraven. Omdat de heilige Geneviève ook in deze kerk wordt begraven, wordt de kerk later naar haar vernoemd. Op de plaats van deze kerk staat tegenwoordig het Panthéon. In 511 roept Clovis de synode van Orléans bijeen om de hechte band tussen kerk en staat te bevestigen. Bisschoppen zullen door een synode onder voorzitterschap van de koning worden benoemd en ze zijn belastingplichtig. Clovis zendt een votiefkroon aan de paus.

Clovis laat een wetboek opstellen dat is gebaseerd op het Salische gewoonterecht maar introduceert daarin wel een systeem van hovelingen en kerkelijke en burgerlijke bestuurders (graven), in plaats van het oude adelsbegrip. Hij maakt in het wetboek een apart onderscheid voor de Gallo-Romeinse bevolking. Met zijn wetboek neemt Clovis definitief afscheid van het oud-Germaanse idee van koningschap en introduceert hij het middeleeuwse model.

Na zijn dood werd het Frankische Rijk, naar Salisch recht, verdeeld onder zijn mannelijke nakomelingen Theuderik I (Reims), Childebert I (Parijs), Chlodomer (Orléans) en Chlotarius I (Soissons).

 

,

zn. van Childeric I des FRANCS (zie 151566110400) en Basina Andovera von THÜRINGEN (zie 151566110401).
Getrouwd (2) met Amalberga, prinses van de Ripuarische Franken

Waaruit geboren:

5.	Theuderik.
6.	Chlodomer, overleden ca. 524. Getrouwd met Reine Guntheuc, koningin van Orléans. {Zij was eerder getrouwd ca. 538 met Clotaire I (Chlotachar) (Chlothar) de SOISSONS (de Oude) (zie 37891527600).}

 

Getrouwd (1) ca. 480 met

75783055201    St Chlotilde (Chrotechildis) de BOURGOGNE, geboren ca. 480, overleden op vrijdag 3 juni 544 te Tours, dr. van Roi Chilperic II de BOURGOGNE (zie 151566110402) en Caretana (zie 151566110403).
Waaruit geboren:

1.	Thierry I (Theodoric)   koning van Reims (511-534), Thüringen,   geboren ca. 485, overleden 533. Theodoric werd opgevolgd door Theudebert I (534-548), vervolgens Theudebald (548-555) en tenslotte Clotaire I (555-561) Getrouwd  511 met Eustere, geboren ca. 494, overleden 521, dr. van Alaric II   koning der Visigothen   en Theudigotha der OSTROGOTHEN.
2.	Childebert I, geboren 496 te Reims.
3.	Clotaire I (Chlotachar) (Chlothar) de SOISSONS (de Oude) (zie 37891527600).
4.	Clothilde. Getrouwd met Amalarik der VISIGOTHEN.

 

75783055204    Comte Waudbert I d'ARGENNERGAU, zn. van Chlodebald de COLOGNE (zie 151566110408) en Amalaberge des FRANCS (zie 151566110409).
Getrouwd met
75783055205    Lucille de PANNONIE.
Waaruit geboren:

1.	Brunulphe EARLIN (zie 37891527602).

 

75783055206    Koning Theodoric I der OSTROGOTHEN (de Grote), koning der Ostrogothen, koning van Italië, geboren ca. 454, overleden op zondag 30 augustus 526 te Ravenna

Theodorik de Grote (Pannonië, ca. 451 - Ravenna, 30 augustus 526) was koning van de Ostrogoten. Hij volgde zijn vader Theodemir op in 474 en regeerde tot aan zijn dood. Keizer Zeno benoemde hem tot consul in 484 en aldus heerste hij over een gedeelte van Italië. Hij trachtte de Romeinse bevolking te assimileren in zijn eigen van oorsprong Germaanse volk, maar dit mislukte omdat de Romeinen ver in de meerderheid waren ten opzichte van de kleine bovenlaag Gotische heersers. Hij was ook bekend onder de naam Diederik van Bern.

Theodorik bracht een gedeelte van zijn jeugd door als gijzelaar aan het hof in Constantinopel. Zijn vader wist daarmee de Oost-Romeinse keizer Leo I een garantie te geven dat hij het verdrag met de keizer zou respecteren. Tijdens deze periode leerde Theodorik veel over de Romeinse gebruiken en krijgskunst. Als jongeman was hij aanwezig bij diverse veldtochten die zijn vader voerde. In 469 werden de Gepiden overwonnen in de Karpaten tijdens de slag aan de Bolia. Het Romeinse Moesia werd in 471 bezet en Theodorik zelf leidde een aantal gevechten tegen Theodorik de Oudere. Verder viel Theodorik later als generaal van het Oost-Romeinse Rijk een aantal malen Italië binnen.

De Ostrogoten veroveren Italië
Veldslagen van Theodorik de Grote
Slag aan de Bolia . Slag aan de Isonzo . Slag aan de Ulca. . Slag bij Verona . Slag aan de Adda
In 476 had de Germaanse huurlingenleider, Odoaker de laatste West-Romeinse keizer afgezet, wiens West-Romeinse Rijk alleen nog bestond uit de oude kernprovincie Italia en zichzelf uitgeroepen tot koning van Italië. Odoaker zond de keizerlijke regalia naar Zeno in Constantinopel, waarmee Odoaker zichzelf onderwierp aan Zeno en nam de titel ".Rex".

Zeno gaf in 488 Theodorik toestemming om met zijn Ostrogoten Italië binnen te vallen. Theodorik probeerde dit verschillende malen, maar werd steeds terug gedreven door de legers van Odoaker. Uiteindelijk kreeg hij vaste voet in Italië. Hij versloeg de troepen van Odoaker, eerst in augustus, aan de Isonzo en daarna, in september bij Verona. Uiteindelijk veroverde Theodorik in 493 Ravenna en maakte het tot hoofdstad van zijn rijk. Hij bracht Odoaker persoonlijk om het leven. Het Ostrogotische rijk strekte zich nu uit van Sicilië tot Dalmatië. Ondanks zijn Germaanse wortels werd Theodorik door zowel Romeinen als Goten als koning erkend. In Theodoriks rijk leefde ieder volk onder diens eigen wetten.

Relatie met andere Germaanse vorsten en volkeren
In 507 sneuvelde koning Alarik II van de  Visigoten in de slag van Vouill tegen de Franken. Alarik werd opgevolgd door Amalarik, maar deze was nog minderjarig. Hierdoor werd Theodorik regent voor de jonge koning. Door de slag bij Vouill verloren de  Visigoten Aquitanië aan de Franken. Alleen Septimanië werd door de  Visigoten behouden. Dit is aan het ingrijpen van Theodorik te danken. De enige Germaanse volkeren die aan zijn invloed ontsnapten waren de Franken en de Vandalen. Theodorik stelde zijn grenzen veilig door huwelijksbanden met deze volkeren aan te gaan. Zijn zuster Amalafrida was getrouwd met Thrasamund, koning van de Vandalen en Theodorik zelf trouwde met Audofleda, de zus van koning Clovis I van de Franken.

Dood en nalatenschap
Het mausoleum van Theodorik de Grote in Ravenna.
Op 30 augustus 526 stierf Theodorik. Theodoriks dochter, Amalasuntha werd koningin van de Ostrogoten. Zij wist het rijk echter niet bijeen te houden en de katholieke Romeinen en de ariaanse Ostrogoten groeiden uit elkaar. Dit zette de Oost-Romeinse keizer Justinianus er toe aan de Ostrogoten de oorlog te verklaren. Rond 550 was het rijk nagenoeg vernietigd. Theodorik droeg echter wel bij tot het bewaren van de Romeinse cultuur in Italië. Zijn mausoleum en de Basiliek van Sant'Apollinare Nuovo zijn nog altijd te bezichtigen in Ravenna.

 

Zn. van Koning Thiudimir I der OSTROGOTHEN (de Grote) (zie 151566110412) en Erchiva / Erelieva (zie 151566110413).
Getrouwd ca. 470 met
75783055207    Audofleda (Andetleda, Albofleda), koningin der Gothen in Italie, geboren ca. 460, overleden 30 april 535, princes uit het geslacht der Merovinga Franken, dr. van Childeric I des FRANCS (zie 151566110400) en Basina Andovera von THÜRINGEN (zie 151566110401).
Waaruit geboren:

1.	Theudigotha, geboren ca. 479. Getrouwd met Alaric II, koning der Visigothen, zn. van Gondeon.
2.	Crotechilda (zie 37891527603).
3.	Arevagni der VISIGOTHEN.

 

75783055232    St Arnulf de METZ[2], hofmeier der Franken, beheerder van het koninklijk domein van Austrasië, lid van de regentschapsraad, bisschop van Metz (614), later heilig verklaard, geboren op donderdag 13 augustus 582 te Nancy, overleden 16 augustus 640 te Remiremond.

 

Arnulf was hofmeier bij de Frankische koning (mafor domus 610) en was eng met het ontstaan van het huis der Karolingen vorbonden. Nadat zijn vrouw Doda in Trier in het klooster was gegaan, liet hij zich tot priester wijden. Omstreeks 614 werd hij tot bisschop van Metz benoemd, behield echter zijn belangrijke positie aan het hof. Toen koning Dagobert echterá in 629 het gehele rijk erfde ontstond een breuk tussen de koning en Arnulf, die terugtrad en als kluizenaar in Remiremont leefde. Heilige, patroon van de bierbrouwers, kerkelijke feestdag 18 juni. Arnulf, die één van de eerste kerkvorsten van Germaanse komaf was, is de oudste mannelijke voorvader van Karel de Grote die we met enige zekerheid kennen.

Arnulf is de oudste mannelijke voorvader van Karel de Grote die we met enige zekerheid kennen. Hij werd geboren in Austrasië uit een adellijk geslacht, werd jong naar het hof gestuurd waar hij onderwezen werd door de hofmeier Gundulf, werd benoemd tot "domisticus" en paltsgraaf en trouwde in die tijd met een jonge adellijke vrouw bij wie hij twee kinderen had.

Hij wist met Pepijn de Oude, koning Clotaire over te halen in te grijpen in Austrasië om Brunhilde gevangen te nemen, na de overwinning verkreeg hij het episcopaat van Metz en werd een van de belangrijkste raadgevers van Clotaire, hetgeen zich continueerde in 621 toen Clotaire zijn zoon Dagobert als vorst van die regio installeerde, echter toen Dagobert in 629 het gehele rijk erfde ontstond een breuk tussen de koning en Arnulf, die ontheven van zijn functies samen met zijn vriend Romaric en zijn neef Bertoul zich terugtrok in Habendum, hij stierf zonder opnieuw in de gunst van de koning te komen.

zn. van Bodegisel II (zie 151566110464) en Chrodoare de SAVOIJE (Heilige Ode) (zie 151566110465).
Getrouwd met
75783055233    Doda Cothilde (Oda) van 't SCHELDT[3], geboren ca. 590, overleden ca. 650 te Trier.

Religieuze te Trier. Zij zou zich in het convent te Trier hebben teruggetrokken toen Arnulf bisschop van Metz werd.

dr. van Arnoald von SCHELDT (zie 151566110466) en Oda? princessin von SCHWABEN (zie 151566110467).
Waaruit geboren:

1.	St Chlodulf, geboren ca. 605. Getrouwd met Goda.
2.	Ansegisel (zie 37891527616).
3.	Oda (zie 75783055249).
4.	Walchisige comte de CASCOGNE.

 

75783055234    Pippijn I de OUDEN d'AUSTRASIE[4], hofmeier van Austrasie (613), geboren ca. 585, overleden op zondag 21 februari 639.

Hofmeier van Austrasie. Hij werd voor het eerst genoemd in de kroniek van Fredegaire als een van de edelen die de merovinger Clotaire II in 613 overhaalden zich meester te maken van koningin Brunhilde van Austrasië en Bourgondië, om de alleenheerschappij over het Frankenrijk te verkrijgen. Clotaire vertrouwde hem de opvoeding van Dagobert toe. In 624 werd hij benoemd tot hofmeier. Pepijn viel echter enige tijd na St. Arnulf in ongenade, bleef echter (zonder veel invloed) aan het hof met de titel hofmeier.

in 646 door koning Dagobert bevorderd tot aartshertog over heel Austrasie, geboren ca. 580, overleden 647, begraven te Landen (B), vele jaren later overgebracht naar Nijvel; Hij schitterde door zijn mirakels. Pepijn was binnen Austrasie een van de machtigste hertogen die een erfelijk gezag uitoefenden over hertogdommen, die met vaste grenzen tot stand waren gekomen. Het hertogdom van Pepijn heette Neder-Austrasie. Benevens heel wat steden en versterkingen omvatte het ook Brabant, dat zijn naam ontleende aan Brabo, een Trojaanse krijgsman, neef van de grote Hector. Bovendien behoorde een groot deel van Haspengouw en van de Kempen hem toe. In deze streek bezat hij twee paleizen, een kleinere in Landen, een groter in de stad Nijvel

zn. van Karloman von HASPENGAUW (zie 151566110468) en Gertrude/ Ermentrudis von BEIERN (zie 151566110469).
Getrouwd met
75783055235    St Iduberga/Ida/Itta de NIVELLES / d' AQUITANIE, geboren ca. 592, overleden 8 maart 652 te Nivelles.

Abdes van Nivelles (Nijvel). Zij had drie kinderen bij Pepijn de Oude: Grimoald, die later de functie van zijn vader zou bekleden, Begga en Gertrude, later abdes van Nivelles.á Na de dood van haar man wijdde ze zich met haar jongste dochter aan de kerk, ontmoette in 647 St. Amand, die haar aanraadde een klooster te stichten, waarop Itte het klooster van Nivelles stichtte dat sterk onder de invloed van de Ierse school stond.á Haar jongste dochter Geertruida werd haar directe opvolgster in 652. [Deze Geertruida zou een huwelijk met de Merovingenkoning Dagobert afgeslagen hebben, ze stierf met 33 jaar en werd in 1220 als Sint Gertrudis heilig verklaard. Ze zou volgens HWRp37 als eerste het bewind over het latere gebied van Strijen gevoerd hebben, waar ze o.a. voortleeft in de naam Geertruidenberg].

 

Dr. van Grimoald von BEIERN (de Oude) (zie 151566110470).
Waaruit geboren:

1.	Beggule (St Begga) (Begga) van LANDEN (zie 37891527617).
2.	St Gertrudis van LANDEN[5], abdes te Nijvel (652-656), geboren ca. 615, overleden 17 maart 659.   Gertrudis van Nijvel (Vlaamse meester, rond 1530)   Gertrudis van Nijvel, heilige, dr. van Pippijn van Landen en de H. Iduberga of Ida, trad in in het door haar moeder gestichte klooster te Nijvel, waarvan zij abdis werd. Zij leidde een leven van boete en gebed, gevoed door studie van de H. Schrift. Zij werd een van de meest populaire heiligen uit de middeleeuwen. Haar cultus breidde zich uit tot in Duitslanden Polen. Haar hulp werd ingeroepen tegen ratten, veldmuizen en muizen, alsook tegen koorts, krankzinnigheid en reisgevaren. Vroeger werd wel te harer ere het zgn. minnedrinken gehouden, d.i. een herinneringsdronk bij het afscheid voor een reis. Gertrudis wordt voorgesteld als abdis met muizen op handen, hoofd, habijt of staf. Soms draagt zij ook een boek, een kerk of een klooster. Feestdag: 17 maart.
3.	Grimoald van LANDEN[6]   hausmeier von Austrie (639)   geboren ca. 620, overleden 661 te Parijs, zette 661/62 Koning Dagobert II. af en zette zijn eigen zoon Childebert op de troon. De neustrische Adel liet vervolgens Grimoald berechten omdat deze met zijn staatsgreep de Angliederung van Austrasie en Neustrie gehinderd had.

 

 

75783055240    Chrotbert / Robert d'AUSTRASIE, geboren ca. 580, overleden 677/8, paltsgraaf van Arras, hertog van Neustrië

Zijn naam kwam in 654 voor het eerst voor als getuige op een acte van Clovis II van Neustrië, een tweede keer in 663 bij zijn benoeming tot "majordomus sacrii palatii" van Clotaire III, een term die het best vertaald kan worden met "paltsgraaf" en voor een derde maal in een document de abdij van Böze betreffend, viel in ongenade en werd geëxecuteerd(?) in 677/78.

Gezien de gevoeligheid van de kwestie droeg Ebroin aan Robert op, zijnde paltsgraaf en dus vertrouweling, om St. Leger te executeren, Robert had echter medelijden met de blinde gevangene en weigerde een executie uit te voeren tot hij een dwingend bevel ontving op 3 october, (vgl. 26), Robert overleefde deze episode kennelijk niet want het volgende jaar werden bij koninklijke acte op 12 september 678 zijn bezittingen verdeeld, het was met grote waarschijnlijkheid hetzelfde jaar dat Ragnobert, in een andere akte genoemd als de zoon van Robert, geëxecuteerd werd, beschuldigd van een complot tegen Ebroïn.

 

Zn. van Erlebert (zie 151566110480).
Getrouwd met
75783055241    Theodrada (Théoda), geboren 620-25, overleden 677/78.

Theodrada werd uitsluitend in de eerder genoemde acte genoemd (Chrotbert) waarin tevens genoemd werd Theoda (=Theodrada), overleden, weduwe van de (edele) Robert, zij was echter al overleden op het moment dat de acte geschreven werd.

Het samengaan van het overlijden van Robert, zijn vrouw en zijn zoon konden nauwelijks als toevallig gezien worden, te meer daar bekend was dat Theoda een grote waardering voor St Leger had.

Waaruit geboren:

1.	Nn (zie 37891527620).

 

75783055248    Chruodbert II de TÉROUANNE, geboren ca. 620, zn. van Erlebert de THÉROUANNE (zie 151566110496).
Getrouwd met
75783055249    Oda de METZ, geboren ca. 620, dr. van St Arnulf de METZ (zie 75783055232) en Doda Cothilde (Oda) van 't SCHELDT (zie 75783055233).
Waaruit geboren:

1.	Comte Chariveus de LOAN (zie 37891527624).
2.	Comte Lambert II d'HESBAYE (van Aspengau) (zie 75782950936).
3.	Willigarde d'HESBAYE. Getrouwd met Saint Liévin de TRèVES, overleden 713.

75783055250    Hugobert, geboren ca. 635

op 13 mei 706 deden Pepijn van Herstal, zn. van wijlen Ansegisel en Plectrude, dr. van wijlen Hugobert, een gave aan het klooster van Echtenach, voorts werd in het testament van Adele van Pfalzel opgenomen dat haar zuster Ragentrude mede erfgename was met Plectrude, alle drie dochters van Theodrada hetgeen Hugobert de echtgenoot van Theodrada maakte, hij werd verder genoemd in een acte van Clovis III van 28 januari 693 en die van 14 mei 697 van Childebert als paltsgraaf.

 

Zn. van Alberic ??? (zie 151566110500) en Adele ??? (zie 151566110501).
Getrouwd met
75783055251    Theodrada, geboren ca. 640, dr. van Theodard (zie 151566110502).
Waaruit geboren:

1.	Irmina (zie 37891527625).

 

75783055252    Roi Clovis II (Chlodowech) des FRANCS, geboren ca. 632, overleden november 657, koning van Frankrijk sinds eind october 640,

 

 

in het dertiende jaar van zijn regering kreeg Dagobert deze eerste zoon bij zijn echtgenote Nanthilde, de werkelijke macht lag echter in handen van koningin Nantilde en Aega, hofmeier, aan wie Dagobert zijn zoon had toevertrouwd, beiden waren al snel verdrongen door Erchinoald, neef van moederszijde van Dagobert, als opvolger van Aega, hij trouwde een jonge en mooie slavin van engelse afkomst, Bathilde, bij wie hij drie zoons kreeg: Clotaire, Childeric en Thierry (=Theodoric), waarvan de eerste zijn opvolger werd onder regentschap van zijn moeder bij het jong overlijden van Clovis II, amper 24 jaar. Afgezien van de gebeurtenis die volgt was zijn regering een rustige periode in de geschiedenis van Francie
In 641 begaf Nantilde zich naar Bourgondië en benoemde daar de neustrische edelman Flaochad als hofmeier, deze begon een bloedige oorlog tegen de patricier Willibald, nazaat van de bourgondische koninklijke familie.

Zn. van Roi Dagobert I d'AUSTRASIE (zie 4736440950) en Berthilde (zie 151566110505).
Getrouwd  ca. 649.
Waaruit geboren:

1.	Roi Thierry III de BOURGOGNE (zie 37891527626).

 

 

 

 

75783055264    Theodon I von BEIERN, geboren ca. 615, overleden ca. 675, zn. van Herzog Chrodoald von BEIERN (Garibald II) (zie 151566110528) en Geila di FRIULI (zie 151566110529).
Getrouwd met
75783055265    Gleisnod (Glismonde).
Waaruit geboren:

1.	Theodo II (zie 37891527632).
2.	Uta. Getrouwd met Grimoald di FRIAUL. {Zij was ook ooit getrouwd met Uta von BEIERN, zn. van Theodo II von BEIERN (zie 37891527632) en Folchaide de THEROUANNE (zie 37891527633).}
3.	Gertrude der MEROVINGERS. Getrouwd met Roi Liutprand des LOMBARDS, geboren ca. 670, overleden ca. 744, zn. van Ansprand I des LOMBARDS en Theodrade des LOMBARDS.

75783055280    Nn von ALLEMANIEN, zn. van Herzog Lotharius II von DEUTSCHLAND (zie 151566110560) en Appa di FRIAUL (zie 151566110561).
Getrouwd met Nn de BOURGOGNE, dr. van Willibald II wduc de BOURGOGNE en Leudegonde di FRIULI. {Zij was ook ooit getrouwd met Nn von ALLEMANIEN, zn. van Herzog Lotharius II von DEUTSCHLAND (zie 151566110560) en Appa di FRIAUL (zie 151566110561).}
Waaruit geboren:

1.	Herzog Godefridus (zie 37891527640).

75783055282 =    37891527632 Theodo II von BEIERN.
75783055283 =    37891527633 Folchaide de THEROUANNE.
 

75783063936    King Wihtred of KENT[7], overleden 725.

Zijn vader overleed toen hij jong was en Kent was gedurende een aantal jaren het toneel van oorlog tussen zijn oudere broers en zijn oom. Wessex profiteerde van de situatie en de broer van de koning van Wessex werd een paar jaar koning in Kent. Een verre neef van Withred leidt een opstand, doodt de nieuwe koning en wordt zelf koning. Volgens sommige bronnen regeerde hij al sinds 687 in opvolging van zijn broer Eadric. In 694 sluit hij vrede met Wessex. Kent betaalt een schadeloosstelling in geld en land aan de grens voor de dood van de koning uit Wessex bij de opstand. In datzelfde jaar doet Wihtred een schenking aan de abdij van Minster in Thanet. In 695 schenkt hij land aan St Augustinus te Canterbury.

In 695 vaardigt Wihtred wetgeving uit die de positie van de kerk versterkt. Zo wordt de kerk vrijgesteld van belastingen, wordt de oude godsdienst verboden en zijn er wetten tegen werken op zondag, buitenkerkelijke huwelijken, het breken van het vasten, etc. Ook is er wetgeving over het gebruik van eden door de verschillende sociale klassen, waarbij een bisschop gelijk wordt ingeschaald als de koning. Er zijn sterke aanwijzingen voor nauwe samenwerking met Wessex waar in diezelfde tijd vrijwel identieke wetten zijn uitgevaardigd.

 

De Textus Roffensis, die de oudst bewaarde kopie van Withreds wetgeving bevat

Wihtred was driemaal getrouwd, met Cyngeth, Aethetburh en Werburh. Bij zijn overlijden liet hij drie zoons na, die hem gezamenlijk opvolgden.

zn. van King Egbert I of KENT (zie 151566127872).
Getrouwd (2) met Aethetburh.

Getrouwd (3) met Werburh.

Getrouwd (1) met

75783063937    Cynegyhte.
Waaruit geboren:

1.	Aelfric (zie 37891531968).
2.	King Aethelbert II, overleden 762. Samen met zijn broers volgde hij zijn vader in 725 op als koning van Kent. Æthelberht lijkt zijn beide broers te hebben overleefd en regeerde later samen met zijn neef Eardwulf. Hij stierf volgens de Angelsaksische kroniek in 762 (als gevolg van chronologische dislocatie opgenomen onder het jaar 760). Æthelberht lijkt een zoon te hebben gehad, Eadberht II.Mogelijk trad een niet met name genoemde dochter in het huwelijk met Ealhmund van Kent, koning van Kent in het jaar 784. Er is een oorkonde bekend van voor zijn aantreden als koning, gedateerd op 11 juli 724; zijn vader trad op als getuige. Als koning vaardigde hij meerdere bewaard gebleven oorkonden uit, bevestigde hij een oorkonde van zijn broer Eadberht I en trad hij bij een oorkonde van zijn neef Eardwulf als getuige op. Tijdens de tweede helft van zijn Æthelberhts bewind stond Kent onder de opperheerschappij van Mercia. Æthelberht II slaagde er echter in zijn positie als koning van Kent te handhaven. - .
3.	Eadbert, overleden 748.

 

136935739392    Heer Boudewijn I van HEUSDEN, geboren 830, overleden 870

 

 

 

zn. van Robrecht I van HEUSDEN (zie 273871478784) en Ada Hendrickdr van KUIJC (zie 273871478785).
Getrouwd met
136935739393    Sophia Eldericksdr of WESSEX, geboren ca. 830, overleden 890 te Oud-Heusden, dr. van Edmund de MARTELAAR (zie 273871478786).

Op het wapenschild staat een wiel of rad afgebeeld. Volgens een oude legende is dit wapen verleend door de Koning van Wessex. Het verhaal gaat dat koningsdochter Sophia door Boudewijn van Heusden is geschaakt. Dienaren van de koning werden op pad gestuurd om haar te zoeken en vonden haar in Heusden zittend aan het spinnenwiel.

Waaruit geboren:

1.	Heer Robbrecht II (zie 68467869696).

 

136935739520    Jan van ARKEL, geboren ca. 780, overleden 856, begraven te Ingelheim aan de Rijn.

 

Jan werd in 798 door Karel de Grote benoemd tot burgvoogd tegen de Westfalen. Erna door koning Lodewijk de Goedertierende

 

zn. van Heijman van ARKEL (zie 273871479040) en Tekla WOLLEBRAND (zie 273871479041).
Waaruit geboren:

1.	Heijman (zie 68467869760).

 

Generatie XXXVIII

 
151565894912    Wrachari, vermeld 794, zn. van Brunhari (zie 303131789824).
Waaruit geboren:

1.	Meginhard I van HAMALAND (zie 75782947456).

 

151565901872 =    75783055248 Chruodbert II de TÉROUANNE.
151565901873 =    75783055249 Oda de METZ.
 

151565902976    Chrodobertus (Robert) de NEUSTRIE ET AUSTRASIE

edelman in Neustrië, huismeijer van koning Chlodwich II, kanselier van koning Chlothar III

 

zn. van Lantbertus de NEUSTRIE (zie 303131805952).
Waaruit geboren:

1.	Lambert II (zie 75782951488).
2.	Landrada de NEUSTRIE. Getrouwd met Sigrammus   edelman uit Austrasie.
3.	dochter. Getrouwd met Lievin, burggraaf van Trier.
4.	Grimbert de NEUSTRIE.
5.	Rupert de NEUSTRIE   burggraaf van Worms, abt en burggraaf van Salzburg   overleden 24 maart 717 of 27 maart 718, begraven te Salzburch.
6.	Galaberge de NEUSTRIE.

 

151565903680    Lendisius d'ALSACE, geboren ca. 620.
Waaruit geboren:

1.	Eticho I (Adelricus) (zie 75782951840).

 

151565903682    Roi Sigebert III d'AUSTRASIE[8], geboren 631, overleden op 1 februari 656 te Metz

 

 

Oudste zoon van koning Dagobert I. Broer van koning Clovis II. Gedoopt door Saint Amand in Orléans. Opgeleid door Blessed Pepin of Landen. Zijn vader stierf in 638, die de jongen koning van Austrasia maakte, een gebied vandaag in het oosten van Frankrijk . In 640 probeerde hij Thüringen aan zijn koninkrijk toe te voegen, zijn eigen leger leidend op tienjarige leeftijd, maar werd verslagen door DukeRadulph. Na dit en enkele andere politieke verkoudheden, begon de burgemeester van het paleis, Grimoald, meer macht aan te nemen en werd uiteindelijk de ware heerser van Austrasia; Sigebert werd bekend als een "niets doen" -koning die zich terugtrok van het politieke toneel. Student van Saint Cunibert van Keulen. Vader van Saint Dagobert II . Hij werd bekend om zijn persoonlijke heiligheid, zijn vrome leven in het koninklijke hof en zijn werken van naastenliefde. Gebouwde ziekenhuizen , kloosters , abdijen , kerken en huizen voor de armen .

De Relikwieën zijn ondergebracht in de kathedraal van Nancy , Frankrijk ; deze zijn beschadigd en verontreinigd tijdens de Franse Revolutie.

 

zn. van Roi Dagobert I d'AUSTRASIE (zie 4736440950) en Berthilde (zie 151566110505).
Getrouwd met
151565903683    Hymnegilde.
Waaruit geboren:

1.	Roi Dagobert II (zie 75782952722).
2.	Berswinde (zie 75782951841).

 

 

Voorouders van Sigibert III
Overgrootouders	Chilperik I (535-584) ∞  Fredegonde (545-597)	? (-) ∞  ? (-)	? (–) ∞  ? (-)	?(–) ∞  ? (-)
Grootouders	Chlotharius II (584-629) ∞  Bertrude (~590-618)		? (-) ∞  ? (-)
Ouders	Dagobert I (603-?) ∞  Ragnetrude (-)
Sigibert III (630-656)

 

151565905444 =    151565903682 Roi Sigebert III d'AUSTRASIE.
151565905445 =    151565903683 Hymnegilde.
 

151565905688    Olaf I Ingjaldsson van TRETELGJA, koning van Vestfold, geboren ca. 690, zn. van Ingjald Anunnsson van VARMLAND (zie 303131811376) en Gauthilda Algautsdotter van GAUTLAND (zie 303131811377).
Getrouwd met
151565905689    Solveig Halvdansdotter van SOLOR, geboren ca. 695.
Waaruit geboren:

1.	Halvdan I Olafsson HVITBEINELGJA (zie 75782952844).

 

151565975296    Hmayeak MAMIKONIAN, geboren ca. 720, zn. van Hmayeak MAMIKONIAN (zie 303131950592).
Waaruit geboren:

1.	Hamayeak (zie 75782987648).

 

151566025344    Koning Olaf Ingialdsson van ZWEDEN (Treeshaver), geboren ca. 630 te Oppland, overleden ca. 710, zn. van Koning Ingibald Baraut-Onundson van ZWEDEN (zie 303132050688) en Gauthild ALGAUTSDOTTIR (zie 303132050689).
Getrouwd met
151566025345    Solveid Halfdansdotter van NOORWEGEN, geboren ca. 660, dr. van Halfdan Solvesson koning van NOORWEGEN (zie 303132050690).
Waaruit geboren:

1.	Koning Halfdan Olafsson (Whiteleg) (zie 75783012672).

 

151566025346    Koning Eijsstein van ZWEDEN (de Harde), geboren ca. 650.
Waaruit geboren:

1.	Asa Eijsteindottir (zie 75783012673).

 

151566062144    Alberich im SPEYERGAU, geboren ca. 725, zn. van Sigihelm im SPEYERGAU (zie 303132124288).
Waaruit geboren:

1.	Eberhard (zie 75783031072).

 

151566062162    Regino von HOHENKAMMER.
Waaruit geboren:

1.	Nn (zie 75783031081).

 

151566110338    Bodillion de BOURGOGNE, geboren ca. 592, zn. van Garnier II de BOURGOGNE (zie 303132220676) en Nn de AGILOLFINGES (zie 303132220677).
Getrouwd met
151566110339    Sigrada de MOSELLE, geboren ca. 595.
Waaruit geboren:

1.	Adelheid (zie 75783055169).

 

151566110400    Childeric I des FRANCS[9], Frankische koning (456-460), geboren ca. 436, overleden op donderdag 26 november 481

 

Kopie van de zegelring van Childerik met het opschrift

REGIS CHILDERICI

Childerik I (ca. 436- 26 december 481 of 482) was een koning (hertog) van de Salische Franken. Hij volgde zijn vader Merovech op als heerser van de Saliërs in de omgeving van Doornik (België). Childerik diende vermoedelijk als generaal onder de Romeinse keizer Majorianus en in die hoedanigheid ook onder de Gallo-Romeinse heersers Aegidius en diens opvolger Paulus.

Childerik verkreeg het leiderschap bij de dood van zijn vader, Merovech, omstreeks 458. Hij had zijn machtsbasis rondom de stad Doornik en beheerste mogelijk de Romeinse provincie Belgica.

De geschiedschrijver Gregorius van Tours vermeldt dat Childerik op een zeker moment door zijn volk zou zijn verstoten omdat hij zich zo vaak vergreep aan vrije en adellijke vrouwen dat dit niet meer aanvaard werd. Daarom zou hij 8 jaar in ballingschap in Thüringen hebben geleefd, voordat hij kon terugkeren en het koningschap opnieuw kon opnemen. Het is echter niet duidelijk of dit meer is dan een legende. Dit roept de vraag op of Childerik een echte koning (rex) van de Franken was, of slechts een verkozen legeraanvoerder. Volgens deze geschiedenis zou hij daar de koningin van de Thüringers, Basina, hebben verleid en als zijn echtgenote mee naar huis hebben genomen.

Childerik vocht enkele malen aan de zijde van de Romeinen, onder meer met Aegidius tegen de Visigoten bij Orléans in 463 en met comes Paulus tegen de Saksen in de slag bij Angers in 469. Deze Saksen hadden zich aan de monding van de Loire gevestigd. De leider van deze Saksen heette Adovacrius. Volgens de overlevering sloot hij later een verdrag met Odoaker, de militaire leider van Italië, die in 476 de laatste Romeinse keizer met pensioen zou sturen, tegen de Alemannen die Italië waren binnengevallen. Odoaker en Adocacrius waren duidelijk twee verschillende personen.

Er zijn aanwijzingen dat het Gallo-Romeinse Rijk van Syagrius er voor verantwoordelijk was dat de macht van Childerik geleidelijk afbrokkelde en wel zodanig dat deze bij zijn dood weinig meer bezat dan het gebied rond en ten noorden van Doornik.

Childerik had vier kinderen, zijn zoon, de legendarische Chlodovech en zijn dochters Lantechilde, Audofleda (gehuwd met Theodorik de Grote) en Abboflede.

Childerik stierf op 26 november 481 en werd opgevolgd door zijn zoon Chlodovech.

 

Grafvondst en diefstal

De bijen die Napoleon inspireerden

 

Zijn graf werd op 27 mei 1653 intact gevonden op dertig meter van de Sint-Brixiuskerk te Doornik[10]. De doofstomme steenhouwer Adrien Quinquin, bezig met de funderingen van een nieuw armenhuis, was op een goudschat gebotst en had met zijn kreten de hele buurt doen toelopen[11]. Het zou later beloningen vergen om de verdonkeremaande schatten te doen restitueren.

 

Het gevonden graf is het enige uit de tijd van de Grote Volksverhuizing dat met zekerheid aan een historisch persoon is toegeschreven en gedateerd[12]. Het bevatte 21 paardenoffers, een complete wapenrusting (zwaard, messen, werpbijl, lans, schild), een muntschat, talrijke juwelen en een gouden stierenkop. De paardenoffers suggereren dat hij niet christelijk begraven was, maar dit staat niet zonder meer vast. Er zijn andere graven gevonden van krijgers uit de Late Oudheid die met hun rijdieren werden begraven maar absoluut christelijk waren (Rædwald van East Anglia is een bekend voorbeeld).

De fibula en zegelring van Childerik waren typisch voor Romeinse dignitarissen. Ook de meer dan honderd gouden munten, geslagen door keizer Zeno van Byzantium, wijzen erop dat hij beschouwd werd als foedus met verantwoordelijkheid over de provincie Belgica. Secunda. Zijn wapens waren dan weer typisch Frankisch: een lang zwaard, een kleine scramasax en een lans.

 

De vondst gaf aanleiding tot wat beschouwd wordt als het eerste wetenschappelijke verslag van een archeologische opgraving.[4] In opdracht van Leopold Willem van Oostenrijk kreeg historicus-lijfarts Jean-Jacques Chifflet toegang tot de vondsten. Hij beschreef ze nauwkeurig en liet er kopergravures van maken[13]. Later werden ze onderzocht door abbé Cochet[14].

Na Leopolds dood kwamen de Childerikschat in Wenen terecht. De Habsburgers schonken haar in 1665 aan koning Lodewijk XIV van Frankrijk[15]. Die was volgens de overlevering maar matig onder de indruk en bracht ze onder in de koninklijke bibliotheek. In de nacht van 5 op 6 november 1831 werd bij een inbraak in de bibliotheek 80 kg buit ontvreemd, waaronder grote delen van de schat van Childerik. Op enkele stukken na bleken alle juwelen te zijn omgesmolten toen de bende werd opgepakt.

 

De gouden bijen die op de mantel van Childerik waren gestikt, inspireerden Napoleon bij de symboliek van zijn keizerrijk. Ze vervingen de gehate Fleur-de-lys van de Bourbons.

Bij nieuwe opgravingen in de jaren 80 bleek dat het graf zich bevond in een eigentijdse necropool. De grafheuvel van Childerik was ruim twintig meter in doorsnede.

Het bewaarde deel van de grafgiften, waaronder Childeriks zegelring, bevindt zich in de schatkamer van de Franse munt. In Wenen bevinden zich replica's die vóór de schenking van de schat gemaakt waren. Ze zijn op hun beurt gekopieerd voor het Römisch-Germanisches Zentralmuseum in Mainz.

 

Childeric uitgerust met de aangetroffen grafvondsten

 

 

zn. van Merovee II (Merovech) des FRANCS (zie 303132220800) en Chlodeswinthe des FRANCS (zie 303132220801).
Getrouwd  ca. 462 met
151566110401    Basina Andovera von THÜRINGEN, geboren ca. 439, overleden ca. 491, dr. van Roi Chlodwich I de COLOGNE (Clovis) (zie 303132220802) en Basine von SACHSEN (zie 303132220803).
Waaruit geboren:

1.	Audofleda (Andetleda, Albofleda) (zie 75783055207).
2.	Roi Clovis I (Chlodovech) (de Grote) (zie 75783055200).

 

151566110402    Roi Chilperic II de BOURGOGNE[16], geboren ca. 440, overleden 492/3.

 

 

Chilperik II (ca. 440 – 493) was koning van de Bourgondiërs. Hij was een zoon van Gundioc en had drie broers Gundobad, Godegisel en Gundomar. Chilperik was getrouwd met Caratene en had twee dochters, onder wie Clothilde die later met de Frankische koning Chlodovech trouwde.

 

De broederstrijd

In 463 maakte Gundioc een verdeling van zijn koninkrijk waarbij elk van zijn zoons een eigen deel verkreeg waarin hij als medekoning regeerde. Na de dood van Gundioc in 473 bleef deze verdeling bestaan. Alleen Gundobad viel buiten de verdeling, omdat deze in Italië verbleef en daar opgeklommen was tot de hoogste militaire rang van magister militum van het westelijke Romeinse leger. In 474 werd Gundobad door keizer Nepos uit zijn functies ontheven en keerde terug naar Gallië. Hij was het niet eens met de verdeling en er ontstond een machtsstrijd.

 

Chilperik was koning in Valence en moest zich onderwerpen aan de Romeinen. In ruil daarvoor kreeg hij de titel van magister militium voor het gebied tussen Genève en Lyon. In 475 bood hij onderdak aan Ecidicus Avitus, een zeer rijke Gallo-Romeinse edelman die een aantal jaren Auvergne had verdedigd tegen de Visigoten en was gevlucht nadat de keizer Auvergne aan de Visigoten had afgestaan in ruil voor hun terugtrekking uit Provence.

 

In 486 slaagde Gundobad erin Gundomar te verslaan en nam diens gebied in bezit. Toen richtte hij zijn aandacht op het koninkrijk van Chilperik.

 

In 493 wordt Chilperik verslagen en gedood. Caratene wordt verdronken, door haar met een steen om haar nek in het water te werpen. De twee dochters van Chilperik konden vluchten. Eén dochter trad toe tot het klooster en de andere, Clothilde, ging naar het hof van haar enig overblijvende oom Godegisel in Genève. Zij werd door haar oom uitgehuwelijkt aan Chlodovech (Clovis I), koning van de Franken.

 

zn. van Roi Gundioc de BOURGOGNE (zie 303132220804) en Caratena (zie 303132220805).
Getrouwd met
151566110403    Caretana[17].
Waaruit geboren:

1.	St Chlotilde (Chrotechildis) (zie 75783055201).

 

151566110408    Chlodebald de COLOGNE, geboren ca. 420, overleden ca. 483, zn. van Roi Clodion des FRANCS (zie 303132220816) en Hildegonde de COLOGNE (zie 303132220817).
Getrouwd ca. 453 met
151566110409    Amalaberge des FRANCS, geboren ca. 435, overleden ca. 478.
Waaruit geboren:

1.	Comte Waudbert I d'ARGENNERGAU (zie 75783055204).

151566110412    Koning Thiudimir I der OSTROGOTHEN (de Grote), geboren ca. 425, overleden 471 te Pannonia, zn. van Wandalar der OSTROGOTHEN (zie 303132220824).
Getrouwd met
151566110413    Erchiva / Erelieva.
Getrouwd (1) met Koning Thiudimir I der OSTROGOTHEN (de Grote) (zie 151566110412).
Getrouwd (2).
Waaruit geboren:

1.	Theodoric I (de Grote) (zie 75783055206).

 

151566110414 =    151566110400 Childeric I des FRANCS.
151566110415 =    151566110401 Basina Andovera von THÜRINGEN.
 

151566110464    Bodegisel II

 

gezant van Byzance (589)

 

geboren ca. 552, overleden 589 te Carthago.

 

Het is bekend dat de vader van St. Arnulf Bodogisel heet, er waren verschillende edelen van die naam bekend in de VIe eeuw:
a. Bodogisel, patriciër in de Provence, vervolgens hertog in Austrasië, trouwde voor 566 met Palatina, dr. van de bisschop van Troyes Gallomagnus, stierf oud geworden in 585, vermaakte zijn nalatenschap aan zijn zoons,
b. Bodogisel, een austrasische edelman, broer van hertog Babon, zn. van Mummolin van Soissons, ambassadeur te Byzantium in 589, maakte een stop in Carthago en werd daar door de bevolking omgebracht,
c. Bodogisel, hofmeier, hij werd in 581 door Childebert aangezocht als opvolger van Domnole voor het diocees Mans, trouwde Magnatrude van wie hij een dochter had, had eveneens verschillende broers waaronder Nectaire echtgenoot van Domnola, dr. van Victor, bisschop van Rennes, hij was misschien identiek of een nauwe bloedverwant van de Bodogisel die diaken was in 576 te Tours en later bisschop van Angers,
d. Bodogisel, echtgenoot van Sancia, gaf aan St. Bertrand, bisschop van Mans (586-632) zijn landgoederen in Fontaines en Sarthe, hij leefde nog in 616.
De eerste valt af wegens de leeftijd, gestorven in 585 op een zeer geavanceerde leeftijd en had een zoon die kon erven, dus was die zoon niet geboren in 580/5 zoals St. Arnulf, de derde Bogisel valt af aangezien hij alleen maar een dochter had, de vierde Bodogisel lijkt weinig waarschijnlijk aangezien Bertrand een deel van zijn goederen vermaakte aan St. Arnulf en volgens gebruik in die tijd zeker opgemerkt zou hebben dat deze een zn. van Bodogisel was, wat de tweede Bodogisel betreft, de naam Mummolin kwam in vele, hoewel vaak foute, genealogien van St. Arnulf voor, zijn sterfjaar past goed bij het geboortejaar van St. Arnulf, terwijl bovendien bekend was dat de moeder van St. Arnulf jong weduwe werd. De tweede Bodogisel is daarom Settipani's aanbeveling.

 

Zn. van Mummolin de SOISSON (zie 303132220928) en Palatina d'ANGOULèME (zie 303132220929).
Getrouwd met
151566110465    Chrodoare de SAVOIJE (Heilige Ode), abdis van Amay (589-634), geboren ca. 554

 

St Ode vertegenwoordigd op haar heiligdom in de Amay St George en St Ode kerk

dr. van Theodemont des SUÈVES (zie 303132220930).
Waaruit geboren:

1.	St Arnulf de METZ (zie 75783055232).

 

151566110466    Arnoald von SCHELDT

 

bisschop van Metz (601-611)

 

geboren ca. 550, overleden ca. 611.

Arnoald was historisch vastgesteld als bisschop van Metz al werd het begin van zijn episcopaat soms gesteld op 603, hij was een oomzegger van Agilulf, zijn voorganger, hij kwam mede voor in het testament van St. Bertrand van Mans uit 616 waarin hij afgeschilderd werd als een weinig aanbevelingswaardig persoon die zich met zijn oom vele eigendommen van de kerk toegeeigend had.

 

Zn. van Ansbertus de NARBONNE (zie 303132220932) en Bilichide de MEROVING (zie 303132220933).
Getrouwd met
151566110467    Princessin Oda? von SCHWABEN.
Waaruit geboren:

1.	Doda Cothilde (Oda) van 't SCHELDT (zie 75783055233).

 

151566110468    Karloman von HASPENGAUW, edelman uit Austrasië, geboren ca. 545, overleden ca. 615.
Getrouwd met
151566110469    Gertrude/ Ermentrudis von BEIERN, dr. van Herzog Garibald I von BEIERN (zie 303132220938) en Princesse Waldrada des LOMBARDS (zie 303132220939).
Waaruit geboren:

1.	Pippijn I de OUDEN d'AUSTRASIE (zie 75783055234).
2.	Agilolf van LANDEN.

151566110470    Grimoald von BEIERN (de Oude), zn. van Roi Theobald d'AUSTRASIE (zie 303132220940) en Princesse Waldrada des LOMBARDS (zie 303132220939).
Waaruit geboren:

1.	St Iduberga/Ida/Itta de NIVELLES / d' AQUITANIE (zie 75783055235).

 

151566110480    Erlebert

 

de hertog Robert die leefde tussen 654 en 677, voorvader van de Lambert/Robert waarvan de dochter getrouwd was met Ansbert, later abt van Fontennelle, was een voorvader van St. Lambert, eerste abt van Fontenelle en later bisschop van Lyon (678).

 

Zn. van Charibert (zie 303132220960).
Waaruit geboren:

1.	Chrotbert / Robert d'AUSTRASIE (zie 75783055240).

 

151566110496    Erlebert de THÉROUANNE.
Waaruit geboren:

1.	Chruodbert II de TÉROUANNE (zie 75783055248).

 

151566110498 =    75783055232 St Arnulf de METZ.
151566110499 =    75783055233 Doda Cothilde (Oda) van 't SCHELDT.
 

151566110500    Alberic ???

 

over hem was niets bekend. De naam en zijn plaats bij de voorouders van Karel de Grote werden afgeleid van de studie van andere families, met name de Etichonides, hertogen in de Elzas.

Getrouwd met
151566110501    Adele ???

 

[zuster van St. Leger d'Autun en Guerin], de ouders van senechal Hugobert bleven onzeker, een verschil met Alberic was echter dat via de kronieken van Ebbersheim de historiciteit van Adele wel vast stond evenals haar relatie tot St. Leger en Guerin, graaf van Parijs.

Waaruit geboren:

1.	Hugobert (zie 75783055250).

 

151566110502    Theodard, bisschop van Tongeren (669).
Waaruit geboren:

1.	Theodrada (zie 75783055251).

 

151566110504 =    4736440950 Roi Dagobert I d'AUSTRASIE.
151566110505    Berthilde, koningin der Franken (633-642), geboren ca. 610, overleden 642, dr. van Sandregisisle (zie 303132221010).
Waaruit geboren: 2 kinderen (zie onder 4736440950).
 

151566110528    Herzog Chrodoald von BEIERN (Garibald II), geboren ca. 590, overleden na 626, zn. van Roi Agilolf des LOMBARDS (zie 303132221056) en Theudelinde von BEIERN (zie 303132221057).
Getrouwd met
151566110529    Geila di FRIULI, geboren ca. 566, dr. van Gisulf II di FRIULI (zie 303132221058) en Hertogin Romilde der MEROVINGEN (zie 303132221059).
Waaruit geboren:

1.	Fara, geboren ca. 581, overleden ca. 641.
2.	Theodon I (zie 75783055264).

 

151566110560    Herzog Lotharius II von DEUTSCHLAND, overleden na 643.
Getrouwd met
151566110561    Appa di FRIAUL, dr. van Gisulf II duc di FRIAUL (zie 303132221122).
Waaruit geboren:

1.	Nn von ALLEMANIEN (zie 75783055280).
2.	Nn von ALLEMANIEN. Getrouwd met Nn de BOURGOGNE, dr. van Willibald II wduc de BOURGOGNE en Leudegonde di FRIULI. {Zij was ook ooit getrouwd met Nn von ALLEMANIEN (zie 75783055280).}

 

151566127872    King Egbert I of KENT, geboren ca. 650, overleden 4 juli 673.

Egbert werd koning na het overlijden van zijn vader. Omdat hij minderjarig was, was zijn moeder regentes. Van hem is alleen bekend dat hij twee van zijn neven zou hebben laten doodmartelen (zoons van zijn oom Earmonred) en dat hij de kerk actief steunde. In 667 kiest hij samen met de koning van Northumberland, Wighard als bisschop van Canterbury maar die sterft direct na zijn wijding in Rome aan de pest. Ook helpt hij zendelingen en bisschoppen bij de bekering van de Angelsaksen en bij hun reizen naar Gallië en Rome. Ook sticht hij het klooster van Chertsey.
Na zijn dood werd hij opgevolgd door zijn broer Hlothere. Later zal ook zijn zoon Withred koning van Kent worden.

Zn. van King Aorcenberth of KENT (zie 303132255744) en Sexburga of MERCIE (zie 303132255745).
Waaruit geboren:

1.	King Eadric, overleden 687. Na de nederlaag van zijn oom Lotharius van Kent, liet hij zich zonder moeite tot koning van Kent kronen in 685, maar stierf al twee jaar later, zonder nakomelingen.
2.	King Wihtred (zie 75783063936).

 

273871478784    Robbrecht I van HEUSDEN, geboren ca. 802, overleden 857

 

 

 

zn. van Robbrecht van KLEEF en TEISTERBAND (zie 547742957568) en Kunigonde van HUY (zie 547742957569).
Getrouwd met
273871478785    Ada Hendrickdr van KUIJC, geboren ca. 830, dr. van Hendrick van CUIJCK (zie 547742957570).

 

Waaruit geboren:

1.	Heer Boudewijn I (zie 136935739392).

 

273871478786    Edmund de MARTELAAR, geboren ca. 780 te Neurenberg, overleden 870, begraven te st Edmunds, zn. van Edmunt of KENT (zie 547742957572).
Waaruit geboren:

1.	Sophia Eldericksdr of WESSEX (zie 136935739393).

273871479040    Heijman van ARKEL, geboren ca. 750, overleden ca. 783.

 

Heijman was zoon van de eerste Heer van Egmond die eerst Puppijn, Koning van Frankrijk en later Keizer Karel de Groote zijn zoon in de oorlog diende. Hij werd aan de rivier de Elbe in het jaar 783 verslagen.

 

Zn. van Jan van ARKEL (zie 547742958080) en Elsebein (zie 547742958081).
Getrouwd met
273871479041    Tekla WOLLEBRAND, geboren ca. 752.
Waaruit geboren:

1.	Jan (zie 136935739520).

Eerste blad    Vorig blad

Blad 29 van 31 bladen

Volgend blad    Laatste blad

Homepage | E-mail

 

gemaakt met PRO-GEN 'Genealogie à la Carte' software